O Polskę Chrystusową

Zakon Rycerski Krzyza i Miecza.

QUO VADIS POLONIA?

"To jest przykazanie moje, abyście się społecznie miłowali, jakom ja was umiłował",
    (Jan 15, 12)

Polsko! Wielkie wydarzenia dziejowe, których świadkiem i uczestnikiem jesteś, stawiają Cię w położeniu, zmuszającym Cię do dokonania wyboru, stanowiącego o Twojej przyszłości, o tym, czy w ogóle masz istnieć i jaką masz być, o Twoim życiu lub o Twojej śmierci.
Polsko! Historia stawia Cię wobec pytania: dokąd i z kim chcesz iść?…
 

Z Chrystusem, bez Niego, czy przeciw Niemu?
 

[…]

Chwila jest niezwykła, przełomowa, decydująca!
Naród, który zdoła pojąć jej znaczenie i zgubi się na rozstaju dziejowych dróg, nie da się omamić majakom fałszu i błędom zwodniczego bezbożnictwa – lecz zdobędzie się na heroiczny poryw ducha i na wołanie Boże: "pójdź za mną!" – odpowie:  Idę Panie! – Naród ten rozpocznie najwspanialszą kartę swej historii, przyniesie zbawienie sobie i upragniony pokój upodlonemu zbrodniami światu.
Polsko! Oby dobre uczynki Twojej przeszłości, oby zasługi Twych świętych, oby krew Twych bohaterów, oby modlitwy Twych kapłanów, oby natchnienia Twych najczystszych duchów, oby męczeństwo Twego ludu – zdołało wzbudzić w Tobie wiarę, bo to Ty jesteś tym narodem, któremu Bóg pragnie zlecić spełnienie Swych zamierzeń i obyś się stała pierwszym krajem, który ponad wszelkie hasła i zawołania, ponad wszelkie dobra i wartości – wyniesie wolę Bożą i chwałę Jego Królestwa.
Polsko! Uwierz swemu posłannictwu!
Wykonaj to, co widzisz sama i pojmujesz w swym sumieniu – ku czemu czuje powołanie wszystko, co jest w Tobie szlachetne i wielkie…
uczyń to, a Bóg da Ci zwycięstwo!

O POLSKĘ CHRYSTUSOWĄ!

"Chcemy budować w sobie, w narodzie nowe świata sumienie, a wówczas zbudujemy państwo, które będzie rosnąć wtedy, gdy stare będą się łamać. Zwycięża zawsze najgłębsza idea moralna."

    "Ku czemu Polska szła?"
 

Wielki wstrząs duchowy, jaki przeżywa ludzkość w obecnej wojnie, powoduje liczne, a przytem niemal rewolucyjne przeobrażenia. Nie ulega już dziś wątpliwości, że ta, potwornością i ogromem zniszczenia nierówna żadnej w dziejach, pożoga – wiele posiada cech, wyróżniających ją w jaskrawy sposób z pośród dotychczas przeżytych przez ludzkość kataklizmów wojennych. Wojna, jaką wypadło nam dziś przeżywać, jest wojną nie tylko sprzecznych interesów politycznych czy ekonomicznych, jest ponadto wojną światopoglądów. Starły się w niej dwa choć pozornie różne, niemniej pokrewne u swych podstaw ideowych, prądy. Z jednej strony rozżarzony do białości w egoistycznym nacjonalizmie i skutkiem tego nawskroś zmaterializowany hitleryzm, nie różniący się prawie w swym materializmie od kosmopolitycznego, marksistowskiego komunizmu, z drugiej strony zaś anglosaski liberalizm, którego wyznawcy przejawiają wprawdzie silniejsze tendencje ewolucyjne ku idealizmowi, jednak wywodzi i on swe idee z ducha równie, jak hitleryzm – materialistycznego. To jest prawda niewątpliwa, choć dla nas jako bezpośrednio zainteresowanych w konflikcie – niezbyt może przyjemna.
[…]

My, Polacy, rozumiemy tę wielkość przeżywanych chwil i umocnieni na duchu świadomością udziału woli Bożej w odbywających się przeobrażeniach świata, gotujemy swe siły do pełnego ich użycia w realizacji powierzonych nam przez Opatrzność zadań. Bóg powołał naród nasz do podjęcia Jego sztandaru, i poprowadzenia ludzkości ku jego wiecznym prawom.
[…]

PRZEZ ODRODZENIE MORALNE NARODU – KU NIEPODLEGŁOŚCI I POTĘDZE RZECZPOSPOLITEJ

Polska ma takie zadania do wypełnienia, taką rolę do odegrania wśród narodów, że niemożliwością jest, by zginęła. Musi powstać na nowo i powstanie – lecz musi powstać do nowego życia.
Dlatego to będzie cierpieć tak długo, aż stanie się zdolna nie tylko życ na nowo, ale żyć nowym życiem.
Cóż nas bowiem wtrąciło na dno dzisiejszej niedoli? Koniunktura polityczna? źli sąsiedzi? głupi sojusznicy? zapewne. Ale w pierwszym rzędzie wtrąciły nas tu nasze winy i nasze wady. Niedość było półtorawiekowej niewoli, abyśmy spojrzeli i wyleczyli się: wiele nas ta niewola nauczyła, ale jeszcze niedość.
[…]

http://www.polona.pl/dlibra/doccontent2?id=57&dirids=3