NIM ZAPŁACZE BÓG….

za nami dramat…trudny rok…

                                   

 

 

 

 

 

                                       Cisza…

milczenie

sarny

ślad

zima

znów

skuwa

ziemię

lodem

niosę

nadzieję

serca

trud

aby

nie

wiało

ludzkim

chłodem…

 

świerki

i

góry

otchłań

nieba

kościółek

skryty

w

leśnym

mroku

i

wokół

ślady

naszych

stóp

ufna

modlitwa

ludzkich

tropów…

 

i

krok

za

krokiem

tysiąc

ścieżek

aby

zaufać

komu

i

aby

zdążyć

nim

zapłacze

Bóg

w

stajence

naszych

domów…

 

za

nami

dramat

trudny

rok

ostatnie

pożegnania

rozkładasz

ręce

ranny

ptak

na

krzyżu

pożegnania…

 

wigilia

powrót

w

sens

miłości

za

uświęconym

stołem

za

oknem

Biały

Anioł

zimy

toczy

widnokrąg

kołem…

 

przez

grudzień

i

zimowy

mrok

przez

nasze

wszystkie

lata

Jezus

podnosi

małą

dłoń

ponad

szaleństwem

świata !