Nikt nie pokona premiera Kwaśniewskiego i pierwszych dam Kwaśniewskich!

W Polsce i nie tylko, ale szczególnie w Polsce, poważne szanse na wygranie wyborów miałby: „Taniec z gwiazdami”, „Kabareton”, czy „Top Model”.

Z takim samym szacunkiem podchodzę do lewicowego tabloidu Gazeta Wyborcza jak i do popkulturowego Faktu, z tym, że ten drugi bywa bardziej konkretny. Przy podobnym podejściu nie mam najmniejszych oporów, aby wszelkiego typu bulwarowe doniesienia traktować z powagą, tym bardziej warto poważnie traktować GW, czy Fakt, że są to pisma opiniotwórcze. Wiem, że takie stwierdzenie może się nie podobać, mnie się nie podoba sam fakt, jako taki, w tym stwierdzeniu, ale cóż ja na fakty mogę poradzić. W Polsce i nie tylko, ale szczególnie w Polsce, poważne szanse na wygranie wyborów miałby: „Taniec z gwiazdami”, „Kabareton”, czy „Top Model”. Lekceważący stosunek do diagnoz politycznych Faktu nie jest przejawem poważnego traktowania polskiej sceny politycznej. Komu brakuje wyobraźni, chętnie naprowadzę na właściwe tory. Parę nazwisk i już się oczy powinny otworzyć. Premier Kwaśniewski – fantastyczny lider „rządu eksperckiego”. Do tego dodajmy gwiazdę Cimoszewicza od spraw zagranicznych, Ryszard Kalisz jako minister sprawiedliwości, Radek Sikorski wraca do obrony, ministrem gospodarki zostaje Kazimierz Marcinkiewicz, Grzegorz Schetyna w MSW, ministrem zdrowia lekarz od Owsiaka, ministrem kultury Sierakowski, ewentualnie Zbigniew Hołdys. Od sportu rzecz jasna lepszego niż Małysz nie znajdziemy. 

No i co zmiękły kolanka? Zmiękły, zmiękły i to jeszcze jak, bo z taką ekipą, którą przecież można dowolnie modelować, a 70% mediów będzie piać z zachwytu i organizować sms-owe konkursy, da się wszystko i ze wszystkimi. Do tego trzeba pamiętać, że w kancelarii, niestety prezydent, Komorowski zgromadził kwiat Udecji i lewicową śmietankę celebrycką, zatem patronat i mecenat nawet już jest. Fakt czy chce, czy też nie chce mógł trafić w sedno, bardzo prawdopodobny scenariusz i tylko pytanie, czy Tusk weźmie w tym rozdaniu jakąś jałmużnę, w dalszej perspektywie europejską fuchę. Tutaj nie będę zgadywał, mogę natomiast pokusić się o inną, malutką, ocenę. Jak widać na załączonym, kampanijnym, obrazku, zarówno PO, jak i PiS absolutnie nie garną się do zwycięstwa. Tak nędznej kampanii, tak oddalonych od siebie przeciwników, nie było nigdy. Trudno się dziwić, bo spadek jaki jest do przejęcia składa się głównie z karcianych długów i kupionego tytułu szlacheckiego. Idealny klimat dla pięknoduchów, odpowiedzialny polityk, jakim wydaje się być Kaczyński, w tych warunkach i z tym potencjałem głosów, jaki jest możliwy, nie ma wiele ma do zrobienia. 

Nie śmiałbym się z Faktu, tym bardziej z Kwaśniewskiego, przecież już nikt nie pamięta, o wykładach na Ukrainie i innych cmentarzach. Młoda i stara Kwaśniewska jako paprocie przykryją wszystko, a Europą tak powieje, że znów się ciemnogród zagoni do mysiej dziury w okolicach Torunia. Marzenia się spełniają, ludziom wiele do szczęścia nie potrzeba, trochę jedwabiu, parę modnych słówek, najnowszy krój kapelusza, lans ostrym słowem, które razi formą, ale treścią trafia w sedno. Gdzie znajdziemy lepsze towarzystwo do rządzenia dużym europejskim krajem? Gdzieś w niszy, alternatywie podziemnej pozostał społeczny kolportaż bibuły i reklama pocztą pantoflową, dostępu do rynku nie będzie, z obawy przed faszyzacją idealnego stanu rzeczy. Mnie ciągle bawi takie określenie, jak aksamitny totalitaryzm. Na własne potrzeby ukułem sobie nową wersję i ta brzmi: „drelichowy totalitaryzm”. Ci wszyscy dżentelmeni i panny nadobne, mają przyszyte, do drelichów, metki zachodnich dyktatorów i niech będzie, że mody. Ale ten obciach, tę wioskę zauważą tylko elity, jak zwykle schowane w państwie podziemnym, reszta wyśle sms-a, na odchudzonego Olka i jego piękne panie.

Zapraszam do analizy możliwych rozstrzygnięć powyborczych:

Kwaśniewski premierem? Oczywiście, że tak i pięknie będzie wyglądało!