Niemcy: Proces Wojciecha Pomorskiego o zakaz języka polskiego.

27 maja 2011 r. w Hamburgu – w przeddzień dwudziestej rocznicy podpisania „Traktatu Polsko-Niemieckiego z 17.6.1991” odbędzie się kolejna odsłona procesu o zakaz używania języka polskiego wydanego przez władze miasta Hamburg i organizację Jugendamt.

W dniu 27 maja 2011 r. w przeddzień dwudziestej rocznicy podpisania „Traktatu Polsko-Niemieckiego z 17.06.1991 r. o Dobrym Sąsiedztwie i Przyjaznej Współpracy” odbędzie się kolejna odsłona precedensowego, pierwszego w powojennej historii Polski i Niemiec procesu o zakaz używania języka polskiego w kontaktach z własnymi dziećmi – Justyną Marią i Iwoną Polonią Pomorskimi, wydanego przez władze miasta Hamburg i organizację Jugendamt, co w konsekwencji doprowadziło do całkowitego zgermanizowania córek pana Pomorskiego.

Tło procesu:

Proces został zapoczątkowany w czerwcu 2005 r., a pierwsza publiczna rozprawa miała miejsce w dniu 22.12.2006 (informowały szeroko media – więcej: http://www.dyskryminacja.de oraz: http://www.youtube.com/user/Dyskryminacja). Później proces został  wstrzymany, aż do następnego terminu w dn. 27.11.2009 (ogłoszenie wyroku pierwszej instancji zezwalającego na zakazy języka polskiego było w dniu  08.01.2010), w związku z odmową udzielenia Wojciechowi Pomorskiemu i jego prawnikom wglądu do akt przez „Jugendamt“ Hamburg Bergedorf, który zakazał Pomorskiemu i jego córkom – najpierw ustnie, a następnie na piśmie – rozmawiać ze sobą po polsku oraz pod tym pozorem, wobec braku zgody na całkowite wykluczenie języka polskiego, latami uniemożliwiał wzajemne spotkania. Wojciech Pomorski został wtedy zmuszony wytoczyć miastu Hamburg proces w Sądzie Administracyjnym (Verwaltungsgericht), o wgląd do tychże akt. Proces po 3 latach został wygrany w kwietniu 2009. Na początku akta bardzo obciążające Jugendamt i Miasto Hamburg zostały rzekomo „zagubione” jednak w późniejszym czasie „jakoś” się „odnalazły”.

Teraz, mając mocne, niezbite i ciężko wywalczone dowody na dyskryminację przez państwową organizację Jugendamt, Wojciech Pomorski prowadzi proces – już w drugiej instancji – przeciw Miastu Hamburg o zakaz używania języka polskiego i niedopuszczanie – przez kilka lat – pod tym pozorem do widzeń z córkami, które w tym czasie zostały całkowicie pozbawione ich polskiej tożsamości. Jako, że zmiany te i wyrządzone szkody są niewymierne i nieodwracalne oraz ze względu na niedopuszczalną i – niestety –  sankcjonowaną przez państwo niemieckie wieloletnią próbę upodlenia i upokorzenia godności i polskiej tożsamości córek, ich ojciec  żąda pisemnych przeprosin Władz Miasta Hamburga za te skandaliczną i niewyobrażalną dyskryminację oraz – symboliczną kwotę – odszkodowania w wysokości minimum 15 tys. euro.

Nadmieniam, że zapowiedziały swoje zainteresowanie tymże procesem przedstawiciele wiodących polskich oraz niemieckich masmediów (prasa, radio, TV) jak i niektórzy Politycy – co szczególnie cieszy, gdyż sprawa ta – jako symbol – jednoczy wszystkie „obozy polityczne” ponad wewnętrznymi podziałami jako sprawa nadrzędna i ogólnonarodowa.

Na forum Parlamentu Europejskiego w dniu 7.06.2007 Pani Gila Schindler – jako Reprezentantka Rządu Niemiec – przeprosiła pana Wojciecha Pomorskiego (Petycja: Pomorski 38/2006) w czasie posiedzenia Komisji za dyskryminację, której się dopuszczono na jego rodzinie. Inne osoby (a było ok. 300) nie zostały jednak przeproszone… Na tym się – jak na razie – skończyło.

Materiał dowodowy dyskryminacji w tej sprawie jest silny i jednoznaczny, że do takich – choć jednostkowych – przeprosin musiało dojść, aby Niemcy uniknęły całkowitej kompromitacji. Ciekawym jednak będzie, jakie decyzję podejmie niemiecki Wyższy Sąd Krajowy w tej sprawie. Jak na razie uznał, że „sprawa nie rokuje nadziei na sukces” i pod tym pozorem nie przydzielił skarżącemu przysługującej mu pomocy finansowej państwa na prowadzenie tego bardzo kosztownego i precedensowego procesu o jawną dyskryminację ze względu na język i pochodzenie… W Niemczech pomoc takowa – nawet gdy przysługuje – jest uzależniona od „widzimisię“ sędziego, który już przed procesem „stwierdza“ czy dany proces ma „rokowania na sukces“. Niestety praktyka jest taka, że wszelkie procesy przeciw „nietykalnemu“ Jugendamtowi „nie rokują“ w Niemczech nadziei na „zakończenie sukcesem“, choć Niemcy są państwem, które przegrywa najwięcej spraw dot. gwałcenia Praw Człowieka – ocenianych przez aparat sądownictwa niemieckiego jako „nie rokujących zakończenia sukcesem“ – przed Trybunałem Praw Człowieka w Strasburgu.

Polskie Stowarzyszenie Rodzice Przeciw Dyskryminacji Dzieci w Niemczech t.z.

www.dyskryminacja.de

http://www.youtube.com/user/Dyskryminacja

http://www.dyskryminacja.de/doniesienia_prasowe.html