Nie zamykajmy naszych klasyków w klasie (1)

Tyle napisali. I to jak!
Warto do nich sięgać nie tylko przed maturą…

Na początek niezrównany Krasicki. Jego twórczość jest ponadczasowa, tak jak ponadczasowy jest ludzki charakter.

Ignacy Krasicki

WÓŁ MINISTER

Kiedy wół był ministrem i rządził rozsądnie,

Szły, prawda, rzeczy z wolna, ale szły porządnie.

Jednostajność na koniec monarchę znudziła;

Dał miejsce woła małpie lew, bo go bawiła.

Dwór był kontent, kontenci poddani — z początku;

Ustała wkrótce radość — nie było porządku.

Pan się śmiał, śmiał minister, płakał lud ubogi.

Kiedy więc coraz większe nastawały trwogi,

Zrzucono z miejsca małpę. Żeby złemu radził,

Wzięto lisa: ten pana i poddanych zdradził.

Nie osiedział się zdrajca i ten, który bawił:

Znowu wól był ministrem i wszystko naprawił.

Prawda, że ponadczasowe?

Pod zwierzęta można nawet podstawić konkretne osoby. Ciekawe, że (podobno) w tzw. demokracji „panem” jest lud. „Łaska pańska na pstrym koniu jeździ!”

I optymistyczne! Że wszystko można naprawić…