Nauczmy się mówić „nie”.

 

 

 

Nauczmy się mówić: tak. Nauczmy się tej sztuki dobrze, bo na ścieżce tak pojawia się miłość, odwzajemniona przez drugie tak.

 

Tak, tak, tak. To pierwsza i ostatnia lekcja życia. Rodzisz się i mówisz: tak. Umierasz i mówisz: tak. Wówczas życie jest spełnione, miało sens.

 

Nauczmy się również dobrze sztuki mówienia: nie. Nie da się bowiem przeżyć życia i nie powiedzieć ani razu: nie.

 

Jak mówić nie,  z pewnością, że nie pochodzi od Złego, czyli jest zdrowe i dobre?

 

Rozpiszę to najprościej.

Kradnijmy, bo wszyscy kradną. Nie.

Zabijajmy, bo wszyscy zabijają. Nie.

Oczerniajmy, bo wszyscy oczerniają. Nie.

Cudzołóżmy, bo wszyscy cudzołożą. Nie.

Oszukujmy, bo wszyscy oszukują. Nie.

 

Wprawdzie politycy i bogacze uczą nas, że w mętnej wodzie,  poza tak i nie przykazań, można złowić sporo ryb poklasku i mamony, ale to sieć diabła. Anielska sieć łowi w czystej wodzie: tak, tak  –  nie, nie.

 

Kiedy nauczymy się prawidłowo mówić nie?

 

Napiszę to najprościej: dopiero wówczas, gdy tak miłości wypełni nasze serca. Miłość myśli  pozytywnie. Słusznie powiadają, że otacza się nadzieją i wiarą. Słusznie prorokują, że jest różą wyrastającą z ziarna prawdy, z programów życia budowanych na skale prawdy.

 

Nauczmy się mówić nie, bo róża musi mieć kolce, które przegonią zło i ochronią jej płatki przed złymi językami i lepkimi łapami.