Mucha, czyli numerologia

Wprawdzie telewizora nie mam, ale z telewizją jest jak z reklamami: chcąc nie chcąc, prędzej czy później jakaś i tak rzuci nam się do oczu.

W ostatnią niedzielę przy okazji rodzinnego obiadku natknąłem się na włączony odbiornik TV. Nieco ponad minutę zajęło mi znalezienie pilota. Przez ten czas byłem narażony na… numerologiczne wynurzenia pani posłanki Muchy, wieszczącej Stadionowi i światu jasną przyszłość z racji liczby dwanaście, obecnej zarówno w roku Euro (2012), dacie (12 lutego) jak i godzine (12) rozpoczęcia „biegu dookoła Stadionu Narodowego w Warszawie, mającego w założeniu być zwieńczeniem prac na Stadionie”.

Dziwne?
Zgadzam się. Nawet dziwaczne.

Nazwę stacji telewizyjnej litościwie pominę, prywatna. Ale biorąc pod uwagę, że czas to pieniądz – szczególnie w mediach! – musiało być w tym skwapliwym relacjonowaniu bredni drugie dno. Może chodziło o przykrycie jednego idiotyzmu drugim, tylko że większym? Bo trzeba było biegać dookoła stadionu. Po bieżni się nie dało.
Tymczasem już w starożytnej Grecji stadion służył właśnie do biegania…

Inna sprawa, że od razu zrobiło się weselej. Przybyło dowcipów. Niestety, głównie opartych o nazwisko. „Stadion Narodowy mamy taki, że Mucha nie siada”. Albo: „lecą dwie muchy dookoła Stadionu, jedna mówi do drugiej: nad takim wielkim g….. to jeszcze nie leciałam”.

Może stąd ta dwunastka, że większe liczby po prostu panią posłankę przerastają? Choćby 570 tysięcy. Tyle właśnie zainkasuje podający się do dymisji szef Narodowego Centrum Sportu: instytucji odpowiadającej za budowę i zarządzanie Stadionem.

Zresztą, do liczb muchy szczęscia nie mają. Kiedyś Arystoteles stwierdził (albo jakiś skryba się pomylił, przepisując), że muchy są czworonożne. I tak zostało, niepodważone przez kilkanaście stuleci.

Wielka jest bowiem moc ludzkiego umysłu. I nie będzie mu, umysłu temu, skrzeczeć byle rzeczywistość! Ani podskakiwać!

Zatem to nie ordynarna ściema ani wyrafinowana narracja. To szlachetna, arystotelesowska tradycja. Dzięki tej tradycji żyjemy na zielonej wyspie. A pani posłanka Mucha z podniesionym czołem deklaruje Przeglądowi Sportowemu, że „Stadion i tak jest sukcesem”.

* * *

Znalazłem pilota. Współczesne urządzenia są na szczęście standardowe i wciąż jeszcze wyposażone w wyłącznik. Wcisnąłem odpowiedni guzik i wróciłem na swoje miejsce za stołem.

Wszystko niby było jak przedtem. Przecież tak krótkie wystawienie na promieniowanie ekranu nie mogło przynieść większych szkód. Ale przy deserze zdałem sobie sprawę, że gdzieś z tyłu głowy zalęgła się i krąży, jak natrętna mucha, niepokojąca myśl.
„Mucha… Ile właściwie ma nóg?”

Pozdrawiam Polaków! Zapraszamy na Polacy.eu.org