Motyką Jestem

Czy pamiętacie tę piosenkę? Dziś ta pioseneczka staje się przyczyną wielu nieprzyjemności – akcja ACTA

 Stare nagranie z piosenką Ireny Jarockiej – Motyką Jestem – które darmo rozdawanym powinno być, bo przybiera już wygląd zielonej wędliny – staje się przyczyną nagonki, a w konsekwencji i przykrości, dla tych co je umieścili w swoich spiżarniach (CHOMIKI) – nie dla zysku, ale dla pamięci – między innymi i o wykonawczyni i o tym co tekst napisal i o innych. Tymczasem pazerność ludzka nie zna granic, bo i na przeterminowanym można przecież jeszcze ciągnąć korzyści. Jadą więc wozy kolorowe i opluwają ludzi – robiąc z nich piratów, lobuzów, zlodziei. 

A kto to czyni? – Lichwa – tak to się z imienia nazywa. 

Kochani robotnicy – sprzątacze, malarze i inni co dla dobrej sprawy slużycie – a może i my, każemy sobie placić za dokonywane uslugi sprzed lat, do końca swoich dni i jeden dzień dlużej. 

Skoro więc spotkacie artystę, lub tego co zyski z przeterminowanych nagrań ciągnie – gdy idą chodnikiem, który wy przed laty trzydziestu mietlą obmietliście – każcie im za tę dawną swoją pracę placić i dziś – a jeśli stękać poczną – to powiedzcie – Jak Kuba Bogu, Tak Bóg Kubie.

Zaręczam wam, że środowisko artystów, jak i tych co mamonę z tego ciągną – jest potwornie zgnile – z wierzchu jest to kolorowa, piękna skórka, a w środku pelno tam robali – obrzydliwych wstrętnych robali – nachalnych na mamonę, niczym komornik który poloży swą lapę na dlużniku. To środowisko, które pięknie przedstawia się na scenie, a za kulisami przypominają ludożerców – jedno bydlątko pożera inne bydlątko. Jest tam kilka wyjątków – wspanialych osób – ale to już jeno garstka się takich ostala.

Jest to środowisko, które coraz bardziej staje się środowiskiem hermetycznym – w którym powstaly ule i mrowiska rodzinne, wylącznie dla pejsatych (tyle mówią o tolerancji, ale tam tolerancji nie znajdziecie – no, chyba, że macie portret dziada w chalacie). Jest to środowisko, które zarabia zbyt wiele, za uslugi jakie nam czynią – bo czyż normalnym jest, by ktoś kto przed kamerą pokazal rozdziawioną gębę ze swoją sztuczną szczęką – wziąl za tę uslugę wyższe wynagrodzenie, niż my za caly rok ciężkiej pracy?

Czy to jest normalne?

Owszem – tak się dzieje na calym świecie – ale to nie oznacza, że to jest normalne.

To jest już poważnie chore – to trzeba zmienić.

E. S.