MOJA ZIEMIA

pochyl się nad tą ziemią spoconą od trudu…

pochyl się nad tą ziemią

spoconą od trudu

gdzie ludzie małej wiary

czekają wciąż cudu

pokłoń się moim górom

gdzie niebo czasami

przechodzi w mokrej sukni

bosymi stopami

gdzie gorzko się zagnieździł

dziki chwast zwątpienia

więc w domu rozbrajamy

granaty sumienia

pozdrów jasne potoki

w ramionach doliny

i krople mego serca

w gałęziach kaliny

pochyl się nad tą ziemią

gdzie krzyże w zagonach

załamują nad nami

zmęczone ramiona

niech świerki rosną smukłe

aby na rozstanie

stolarz mógł i wystrugać

ostatnie mieszkanie…