MODLITWA WIECZORNA

        MODLITWA WIECZORNA       czernie i fiolety noc rozwiesza w lesie zachód ścieka ostatnią złotą kroplą dnia gasną oto zielone smukłe świece świerków Bóg staje w gwiezdnym płaszczu w nieba wielkich drzwiach   dogasa w nas już ogień i w ulotnym pyle szukamy ciepłej iskry co ocali ogień nad nami przelatuje czasu chłodny wicher i łopocze chorągwią niebieską za progiem   w miękkim srebrze noc rzeźbi mroczny witraż lasu znowu czuję jak pięścią serce we mnie tłucze ptaku mojej czułości wtul się w nocy senność od płaczu zardzewiały wiolinowe klucze   i cisza pełznie ciemna bruzdami doliny podchodzi coraz bliżej i siada na progu zapalam świecę wiary w ciemnym kącie serca modlę się i dziękuję […]

MODLITWA WIECZORNA

czernie i fiolety noc rozwiesza w lesie

zachód ścieka ostatnią złotą kroplą dnia

gasną oto zielone smukłe świece świerków

Bóg staje w gwiezdnym płaszczu w nieba wielkich drzwiach

dogasa w nas już ogień i w ulotnym pyle

szukamy ciepłej iskry co ocali ogień

nad nami przelatuje czasu chłodny wicher

i łopocze chorągwią niebieską za progiem

w miękkim srebrze noc rzeźbi mroczny witraż lasu

znowu czuję jak pięścią serce we mnie tłucze

ptaku mojej czułości wtul się w nocy senność

od płaczu zardzewiały wiolinowe klucze

i cisza pełznie ciemna bruzdami doliny

podchodzi coraz bliżej i siada na progu

zapalam świecę wiary w ciemnym kącie serca

modlę się i dziękuję Najwyższemu Bogu…