MODLITWA O RÓWNOWAGĘ…

w świerkach czernieje wczesny wieczór…wiatr szarpie chmury w szybkim locie…drewnieje we mnie z bólu serce…co będzie jutro..? chciałbym dociec…

MODLITWA O RÓWNOWAGĘ

w świerkach czernieje wczesny wieczór

wiatr szarpie chmury w szybkim locie

drewnieje we mnie z bólu serce

co będzie jutro? chciałbym dociec…

bo gdy mnie zbiją znowu tak jak psa

i gdy mnie skopią kłamstwem oraz słowem

to Panie Boże chciałbym choć na chwilę

na Twych kolanach złożyć ciężką głowę

i chciałbym zrzucić choć na chwilę lęk

zostawić bólu łzy pieczęcie sine

abyś mój Panie w swym gołębim sercu

rozstrzygnął moją i mych wrogów winę

bo się szarpiemy…kaci… i ofiary…

w szarej klepsydrze odmierzanych dni

kamień o kamień twardym razem

i wciąż za nami lęk i… zapach krwi

a ja widziałem dzisiaj w górach wiatr

i oczy Twoje niebieskie nad nami

gdy anioł groniem szybko szedł

i gdy poruszał wielkimi skrzydłami

i las gdy klęczał nisko koronami

na zboczu góry w granatowym mroku

a Tyś przesiewał srebrne plewy gwiazd

i ziarna zrzucał z szumem do potoków

więc pójdę płakać dzisiaj chyba w las

Ty mnie tam utul snem i szumem…

bym mógł odnaleźć równowagę

pomiędzy sercem – a – rozumem…