Lisica w Kurniku III

AKT TRZECI: scena druga – didaskalia

"LISICA w KURNIKU"

AKT TRZECI:

scena druga – didaskalia.

We Wszechświecie z niewyobrażalną siłą wieją wichry materii. Energia Świata przepływa  przez wszystkie jego punkty równocześnie. Czas nie istnieje. Stwórca i Nasz Bóg  panuje nad Wszystkim, nadaje Ruch i Sens Duchowy   i kreuje Życie, tak ważne dla planety Ziemia i dla Ludzi, ale kto wie – może i dla Całego Wszechświata.

Jaki sens nadał Bóg ludzkiemu życiu? Czy ma ONO znaczenie we Wszechświecie i na Ziemi?  

To wielka tajemnica zakryta jeszcze przed ludzkimi oczyma, ale człowiek, taki malutki, którego tak łatwo zabić, mozolnie próbuje zerwać tę zasłonę i przez to jest WIELKI  i wiele potrafi zobaczyć przy największym możliwym natężeniu swojej miłości, swojej wiary, swojego ducha i rozumu. Nie zawsze jest to poznanie dyskursywne – ale skoro już zaistniało w ludzkiej przestrzeni, zostało odkryte człowiekowi, stało się nasze ludzkie, staje się naszą wspólną ludzką wartością, rzeczywistością ludzkiego ducha, ducha który dotknął Tajemnicy Boga.

Tak to się dzieje w świecie duchowym Wszechświata, naszej największej Ojczyzny, której jesteśmy cząstkami.

Jednak, znanymi sobie drogami, Bóg obiecał nam ludziom, poprzez słowo objawione i pisma prorockie, że poznamy "Twarzą w Twarz"  tę tajemnicę – staniemy się aniołami?;

Bóg obiecał nam ludziom poznanie tej tajemnicy poprzez Jezusa Chrystusa – człowieka i Słowo Wcielone Boga, poznanie przez Jezusa Chrystusa, który jest i "Drogą i  Prawdą i Życiem";

obiecał Bóg, że dotkniemy w Chrystusie tajemnicy sensu ludzkiego istnienia we Wszechświecie, a poznamy ją "Twarzą w Twarz",  gdy w Chrystusie Człowieku zmartwychwstanie Bóg Stwórca, w całym Swoim Majestacie.

Cóż za perspektywa dla Ludzi i jakaż Boska obietnica.

Dlatego tak ważne jest świadczenie tylko prawdy, która daje nadzieję na poznanie Tej Tajemnicy.  A to nie jest takie proste, bo trzeba wsłuchiwać się w to, co Boskie, transcendentne; i trzeba kształtować w sobie uczucia wyższe – "wiarę, nadzieję i miłość" i wszelkie ich pochodne w życiu człowieka – "mądrość, piękno i dobro"; i trzeba stosować się do Bożych przykazań i kochać bliźniego! Dużo trzeba się nauczyć, żeby posiąść Tajemnicę Istnienia .

Ludzie realizują swoje historyczne życie na planecie Ziemia.  

Skomplikowana rzeczywistość dla rozumu człowieka.    

Tyle stworzeń, tylu ludzi w historii, tale miejsc na planecie.

*****

Zajrzyjmy na chwilę do Polski, do  Wrocławia Anno Domini 2010 i 2011, gdzie żyją w najlepsze i mają się raz dobrze, raz źle, nie tylko postaci realne, ale także: Rycerz Niezłomny – Marek Delimat, Mędrzec Solidarny Walczący – Kornel Morawiecki, Wielki Budowniczy Małej Przedsiębiorczości – Krzysztof Chrobot, Lisica w Kurniku – Halina Spasowska, Trolle – Ojcowie Założyciele [ w liczbie 18 ] i wielu, wielu innych, choćby różnej prowieniencji Krasnoludki – takie miasto.

patrz:http://spasowska.nowyekran.pl/post/2404,lisica-w-kurniku"Lisica w Kurniku. Najpierw przedstawimy Osoby Dramatu."

Nie bez powodu są to postaci baśniowe, chociaż istnieje niejakie, oczywiście całkowicie przypadkowe, podobieństwo do postaci w realu. Cóż, dramat rządzi się swoimi literackimi prawami i karmi doświadczeniami twórcy, podsycając jego wyobraźnię.

Zobaczmy, z najwyższej powyższej perspektywy,  jaka jest diferentia specifica działań Osób Dramatu, a jaka Trolli.

Aby dochować klasycznej zasady jedności miejsca, jedności czasu i jedności akcji w dramacie – choć na chwilkę, popatrzmy najpierw, czym zajmowały się Osoby Dramatu na przełomie 2010 i 2011 roku – pamiętając jednak,  że całość jest post… i post modernistyczna.

patrz:  http://www.wroclawskikomitet.pl/

scena druga – Katastrofa Smoleńska

10 kwietnia 2010 roku. Ginie w Smoleńsku Prezydent Rzeczypospolitej Polskiej prof. Lech Kaczyński z żoną Marią i 94. Innymi Osobami, w tym wieloma Najważniejszymi Osobistościami w Państwie Polskim. Tragedia niewyobrażalna w skali indywidualnej rodzin, ale także dla całego narodu polskiego. Wraz z tą śmiercią umiera suwerenne państwo Polaków, którego gwarantem był Ten Prezydent, bohater, który ze świadomością narażania własnego życia bronił wolności Gruzji i Ukrainy, wolności Europy, bo taka była Polska Racja Stanu.

Zginął. W Polsce następuje cichy zamach stanu. Oszołomiony i odrętwiały w żałobie naród nagle uświadamia sobie wspólnotę swego losu. Ta śmierć nie jest daremna. Budzi z letargu politycznego Polaków, zaczadzonych liberalnym oszustwem. Wznosi się pomału Ruch Smoleński w obronie konstytutywnych wartości narodowych, wzbiera świadomość odpowiedzialności Polaków za los następnych pokoleń, potrzeba walki o szczęśliwą, niepodległa i wolną Ojczyznę. Ten straszny wstrząs budzi wielu do działania. Społeczeństwo zaczyna się organizować do realizacji zadań, uświadomionych po tragedii smoleńskiej. Musimy zbudować nowe polskie państwo, które ochroni Ojczyznę dla następnych pokoleń.

Zginął Prezydent. Rozpisano przyśpieszone wybory prezydenckie. Rozbite społeczeństwo reaguje próbą konsolidacji wokół kandydatury Jarosława Kaczyńskiego w społecznych Komitetach Poparcia. Komitety powstają spontanicznie w całej Polsce i wspomagają PiS w wyborach. Jest to ruch o silnym charakterze patriotycznym. Dobry wynik wyborczy nie wystarczył jednak do zwycięstwa, ale obywatele nauczyli się wspólnego działania.

scena druga – Społeczne Komitety Poparcia Jaroslawa Kaczyńskiego

Nie był to ruch zbyt silny i PiS niezbyt go szanował, ale skupiał ludzi o wysokim morale, ideowych, ludzi dalece przewyższających wykształceniem i mądrością partyjne ekipy, zdolnych do innowacyjnych zachowań, no i nie zdemoralizowanych w polityce w III RP, jak szereg działaczy PiS. To była jego siła. Wolni obywatele, świadomi celów i zorganizowani –  stali się, ze sprzymierzeńców przed wyborami, zagrożeniem po wyborach. Co robić? Rozwiązać Komitetów nie można było, bo było to ciało społeczne. Spróbowano Komitety spacyfikować, nasyłając na nie członków partii, którzy zaczęli kontrolować i dyskredytować każdy samodzielny i obywatelski ruch członków społecznych Komitetów. W końcu działacze partyjni wstąpili do komitetów i wybrali się do ciał decyzyjnych, tak było np. we Wrocławiu – znana metoda i stara hucba, niezwykłe przebiegłych w ich własnym mniemaniu, Trolli. Taka sobie krótkowzroczność i pomroczność jasna charakterystyczna dla tych stworzeń. Były oczywiście inne wyjścia, ale Trolle ich nie dostrzegły, bo, jak wiemy, nie dysponują odpowiednimi władzami umysłowymi i moralnymi. Wśród tych Trolli byli też, być może, różni „agenci wpływu”, którym zależy na niedopuszczeniu do jedności na Polskiej Prawicy i uzyskaniu przez nią dostatecznej siły politycznej.

No cóż, takie tam sobie gry i zabawy towarzyskie w środowisku Trolli i trollopodobnych, które zresztą nie mają większego i istotnego jakościowo znaczenia dla wezbranej już dość wysoko fali Ruchu Smoleńskiego.

Nie wszędzie jednak członkowie Komitetów dali się nabrać na taki chamski numer. Nie przestraszyli się ujadania sfory Trolli, a poczucie odpowiedzialność za państwo, za Ojczyznę, za Polskę pozwoliło im w miarę bezboleśnie przetrzymać infamię, zniewagi, oszczerstwa i bezpardonowe ataki niegdysiejszych sojuszników i politycznych „przyjaciół”. W końcu to Polska jest najważniejsza.

scena druga –  Rycerz Niezłomny – Marek Delimat

Wśród wielkich, gorących patriotów w Społecznym Komitecie Poparcia Jarosława Kaczyńskiego we Wrocławiu wyróżniał się Rycerz Niezłomny – Marek Delimat. Lisica – Halina Spasowska, kiedy tylko zawitała 1 października 2010 roku po raz pierwszy na zebranie Komitetu, od razu dostrzegła Jego charyzmat, ponieważ jej wyczuwanie takich rzeczy bierze się z jej niezwykłego węchu politycznego i przebiegłości wyuczonej w nieustannych podchodach pod różne Kurniki, w których rezydują Trolle. Wielki Rycerz – pomyślała Lisica i sprawdziła się jej intuicja.

Działania tego Rycerza Niezłomnego, obudzonego na ratunek Ojczyźnie po tragedii smoleńskiej i jego wielkie zasługi dla Polski, opiszemy w krótkim wkrótce, jeszcze w scenie drugiej Aktu III.