Legendy rodzinne…

Mój dziadek był urodzonym gawędziarzem. Wieczorem wychodził przed dom, zapalał fajkę i opowiadał. Pilnym słuchaczem był jego wnuk, sześcioletni wówczas chłopczyk. Jedna z nich zainspirowana znalezieniem przez wszędobylskiego wnuczka tzw. zbuka dotyczyła wspomnień z Chin i konsumpcji „zgniłych jaj” . Gdy zaczęłam pisać sagę rodzinną, oboje zastanawialiśmy się, w jaki sposób dziadek , który wyszedł z wojska w  1899, odsłużywszy je w Berlinie w pułku gwardyjskim, mógł znaleźć się na innym kontynencie . Wyjaśnienia znaleźliśmy dwa, albo malec źle zapamiętał, albo dziadek fantazjował.

Potem w antykwariacie wszedł mi do rąk „Pitaval wielkopolski” Stanisława Szenica. Czytałam sobie historię hrabiny Kwileckiej i zeznań składanych w jej sprawie przez jednego z elewów gospodarczych. Na pytanie obrońcy: „Czy odbył pan jako ochotnik wojnę chińską?” i odpowiedź świadka” „Tak jest. Widziałem wiele.” włączył mi się dzwonek alarmowy. To przecież ten sam czas. Czyżby jednak było trzecie wyjaśnienie?

Dnia 2 grudnia 1899 roku w Chinach wybucha tzw. „powstanie bokserów”, skierowane przeciwko obywatelom krajów europejskich. Interweniował 40-tysięczny korpus regularnych wojsk sześciu państw europejskich, Japonii i USA, dowodzonych przez niemieckiego feldmarszałka Alfreda von Waldersee. W ekspedycji uczestniczyli ochotnicy z różnych pułków niemieckich. Formalny koniec powstania miał miejsce 7 września 1901. Wśród 22 tysięcy żołnierzy niemieckich, mógł znaleźć się również dziadek.

 

Z wątkiem dziadka -ewentualnego uczestnika ekspedycji chińskiej – łączy się historia związana z jego siostrą.
Marianna całe życie chodziła w głębokiej żałobie. Według rodzinnej legendy nie mogła pogodzić się ze stratą narzeczonego, który zginął w Powstaniu Wielkopolskim. Tylko, że w 1920 roku to ciotka dzierlatką nie była, raczej panią w wieku balzakowskim.  Wydawało mi  się, że wydarzenie to,  aby było wiarygodne z psychologicznego punktu widzenia,  powinno mieć miejsce koło roku 1900. Wówczas Marianna miała 25 lat. Ale w tym czasie Prusy nie prowadziły żadnych działań wojennych w Europie. Jedna wojna zakończyła się 1871 a druga z 1914 jeszcze nie nadeszła.

Tymczasem „uzbrojona” w wiedzę o „powstaniu bokserów” jeszcze raz przeszukałam album ze zdjęciami, który po ciotce odziedziczyła kuzynka.

Znalazłam dwa zdjęcia młodzieńca o zawadiackiej minie i nieznanego nazwiska. Jedno w mundurze marynarza, drugie – w stroju chiński (japońskim), wykonanie gdzieś na Dalekim Wschodzie.

 

 

Nie pozostało zatem nic innego jak przeanalizować zdjęcia.

Otok na czapce mówi nam, że marynarz służył na S.M.S Hansa.

SMS Hansa www.kaiserliche-marine.de

Sejner Majestät Schiff Hansa był krążownikiem Cesarskiej Marynarki Wojennej, zwodowanym w  stoczni Stettiner Maschinenbau AG Vulcan w roku 1898. Statek należał do Szwadronu Wschodniej Azji (Ostasiengeschwader)  dowodzonej  przez admirała Felixa von Bendemann podczas "powstania bokserów." Na uwagę zasługuje udział statku  od dnia 08 czerwca 1900 w operacji odblokowania  fortu Taku .