Lechu czyści Obamę – skok na Kajmany

Michelle Obama: Lechu, jak to sprytnie wymyśliłeś!

Lech Wałęsa: Trzeba myśleć trzy lata wcześniej na dwa kroki do przodu. Nie wydało się?

Michelle: Oni teraz w tej Wratislawie czy gdzieś z moim starym się kotłują. Teraz zresztą może się już wydać. Masz wszystkie papiery? To był zresztą genialny plan!

Lech: Zapnij pasy, zaraz startujemy. A tak w ogóle to co Obama mówił, że nie jedziesz z nim do Warszawy?

Michelle: Zapięłam, aleś ty opiekuńczy, libertas taki na dodatek, no, co to ja mówiłam, aha, no to powiedziałam, że muszę jechać do Stanów…

Lech: I uwierzył?

Michelle: A jak! Jakąś szkołę miałam otwierać przy West Point czy coś, czekają te żołnierzyki w szeregach do teraz.

Lech: He, he, he, ja też lubię, jak czekają.

(Wchodzi do salonki pilot L. Balcerowicz)

Pilot: Wszystko gotowe, robimy len locik? Z taką Pierwszą Parą jeszcze nie leciałem!

Lech: Leć pan, nad wulkanami pod lawinami, na Kajmany.

Michelle: Mój ty poeto…

Lech: Trzeba wiedzieć jak się zaczyna, a nie jak się kończy, a ten dureń nawet tego nie wiedział.

Pilot: Startujemy.

Wystartowali.

15 godzin później, w banku:

Michelle: Czyścimy wszystkie konta?

Lech: Wszystkie!

Michelle: A świat się nie rozpadnie od tego?!

Lech: Czyszczenie kont moja droga to podstawa sukcesu. Ameryka od ciebie nie zbiednieje, a i Polska ode mnie odetchnie. Się czyściło, heh, nie takie rzeczy. Co nie, pilocie?!

Pilot:Yes sir!

Lech: O, jak ładnie, gada jakby w Unii Wolności w życiu nie był!

Michelle: A z tą kasą, jak już poczyścimy, to gdzie?

Lech: Pytania odwrotne są dla mnie najlepszą odpowiedzią!

Michelle: A po ludzku?

Lech:Na Krym. Ropa, Artek i arbuzy. Daj buziaka, a ty chodź no tu, panie bankier! Graj panie bankier Hercowicz, graj, tak po polsku, do końca… Jest taka sprawa, nie wiemy, czy da się zrobić…

Bankier: A co się nie ma dać zrobić, wszystko się da zrobić, siądą państwo, będzie wszystko git!

Michelle: Lechu, podpisuj.

Kurtyna