„Dopóki Las Birnam
Nie ruszy z miejsca w stronę Dunsinane,
Szydzę ze strachu! – Kogo mam się bać?
[…]
A oto właśnie ruszył i się zbliża!”
( W. Shakespeare – Makbet – w przekładzie Antoniego Libery )
10 dnia każdego miesiąca, około godziny 17:30, pod Pałac Prezydencki przychodzi grupa ludzi. Bez obelg, bez krzyków, bez przekleństw. Przynoszą ze sobą białe i czerwone baloniki z przyczepionymi klepsydrami. Na każdej klepsydrze widnieje imię i nazwisko jednej z 96 ofiar katastrofy smoleńskiej …
Rozświetlone białe i czerwone baloniki pamięci ulatują w niebo – mówią o tym, że NIE ZAPOMNIMY.
Autor zdjęcia: Polon
Blog koordynatora akcji LAS SMOLEŃSKI