Kto ma uszy, niechaj słucha!

Kto ma uszy niechaj słucha!
Wierszyk ten dotyczy ucha!

Kto ma uszy niechaj słucha!
Wierszyk ten dotyczy ucha!
Bo choć język jest medialny,
Ucho – narząd kapitalny.

Toć już Stwórca naszym przodkom
Jeden język dał ku plotkom.
Uszy za to dał do pary,
By nie dawać plotkom wiary.

Tylko węża – sprawcę grzechu,
Pan oszpecił, tak dla śmiechu,
Bo gdy język ten wysunie,
To z podwójnym końcem frunie.