KTO CIEKAWOŚCIĄ GRZESZY ZBYT WIELKĄ,TEMU HAK W ŚCIANIE I SZNUR Z PĘTELKĄ

Przy okazji wizyty wyborczej w miejscowości Sady-Kolonia, specjalnie dla Nowego Ekranu wywiad z premierem-wieszatielem przeprowadzony przez 200 gram:

 

Gówno w tomacie, gówno w tomacie

chcieliście III RP?- To macie!

 

200 gram:

Panie premierze, już lat dwadzieścia,

jak też Pan premier te lata streszcza?

 

Premier:

Wpierw stół okrągły, by z komuchami

ustalić ile kto sobie weźmie.

Ile?- zostanie to miedzy nami,

nazbyt ciekawych wtrącę do więzień.

 

Kto ciekawością grzeszy zbyt wielką,

temu hak w ścianie i sznur z pętelką!

 

To co zostanie, między kolesi.

Ile jest tego?- Rady nadzorcze,

spółki państwowe, z klucza prezesi,

głupszym na liście miejsce wyborczej.

Na łez otarcie oddajmy ludziom,

mieszkania za jedyną złotówkę.

Że budowano je pracą wspólną?

Reszcie na szczęście dajmy PO-dkówkę.

 

200 gram:

Zostali młodzi. Podczas rabunku,

co mieli ledwie kilka miesięcy?

 

Premier:

W dowolnym niechaj jadą kierunku

lub sobie wezmą kredyt straceńczy.

 

200 gram:

A czy im państwo pomoże w spłacie?

 

Premier:

Co też, czy za idiotę mnie macie?

Mam pomoc młodym rozwinąć żagle

kosztem tych, którzy już się nakradli?

Mają gdzieś w świecie swoją Irlandię.

Nam niechaj przyślą trawkę czy gandzię!

 

200 gram:

Premierze, prawo wszak nie pozwala!

 

Premier:

Palić, ale ja tylko PO-palam.

 

200 gram:

A te powodzie, czy inne klęski?

 

Premier:

To dopust Boży, więc Jego pytaj.

Konsulat Nieba w padole ziemskim?

O to zapytaj Ojca Rydzyka.

 

Lecz muszę przyznać, że Bóg nam sprzyja

i zsyła klęski kiedy wybory.

Wśród pokrzywdzonych mnie telewizja

pokaże- przypływ mam głosów spory.

Tutaj brew zmarszczę, tam łzę uronię,

strażakom premie i po dyplomie.

 

200 gram:

„Mądry przed szkodą?”- wspomnę aforyzm.

 

Premier:

Po co, wszak wkrótce nowe wybory!

Coś się obieca, gdzieś się pojedzie

i znowu rządzić Platforma będzie.

 

200 gram:

Dziękuję!-Tyle chyba wystarczy.

Trudno odegnać trutni od barci!

Gówno w tomacie mamy tumany,

chcieliśmy III RP- to mamy!

 

(„Jak żyć premierze?”- jeszcze zapytał

ktoś z osób, które poszkodowane,

lecz już go notabl miejscowy spycha:

„premier odpowie, złóż pan podanie”.)

– – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – –

P.S. Sady-Kolonia, minął czas jakiś.

Jadę, by spytać: „co tam nowego?”

„My już nie chcemy, żeby nam płacić

lecz wiedzieć, co też z naszym kolegą?”