KRÓLOWA POLSKI

powracamy do Ciebie po Ducha Odnowy ! Panno Święta co Jasnej bronisz Częstochowy…

  

 

 

powracamy do Ciebie !

po Ducha Odnowy

             Panno Święta !

co Jasnej

bronisz Częstochowy

nierzadko sama…

chociaż się tłumy często

u Twych kolan kłębią

jak fale niespokojne

nad nieznaną głębią

i

w polskim świecisz domu

gromnicą nadziei

w roztrzęsionej dłoni

i

w tylu innych miejscach

gdzie nas rozpacz goni

ponad granicami

głupoty

i

zdrady..!

     gdy stoi między nami

strach śmiertelnie blady…

             połóż swoje ręce

jak czułe okłady

na naszych serc kamieniu…

              wężowisku myśli

abyśmy znowu

do Ciebie

tak jak dzieci

przyszli

i

jak w ciężkiej chorobie

zaufali Tobie…

                          a Ty !

położysz wtedy dłonie

wyciągnięte obie

ku naszej bezradności…

                          Matko !

straconej wiary

daj nam wreszcie

zrozumieć

sens winy

i

kary

i

uzdrów dotkniętych ciężką

chorobą niemocy

byśmy znów mogli podnieść

zawstydzone oczy

i

mogli tu powracać

we dnie oraz w nocy

nie tylko by Cię błagać

o wielkość pomocy

ale

byśmy nabrali

w naszych sercach mocy

gdy tylko zabłądzimy

w naszych ludzkich sprawach

gdy nas gorączka zacznie

o zwidy przyprawiać..

                            Ty !

pośród nas jak Matka

z ufnym zatroskaniem

co u wezgłowia cicho

z czułością przystanie

będziesz cierpliwie dźwigać

serca ciężki kamień

aż…odetchniemy z ulgą…

                               Ty !

zaś drżące dłonie

gdy znów zostaniesz sama

jak w kaplicy płomień

podniesiesz by położyć

na polskiej koronie

którą niesiesz przez wieki

cierpliwie

i

wiernie

w której oprócz rubinów

świecą…ostre

ciernie !

               Panno Święta !

co Jasnej

bronisz Częstochowy

powracamy do Ciebie

po ducha odnowy

ufni że tylko Matka

nie pyta o winy

i

czuwa swą miłością

u każdej godziny

która będzie na zawsze

      Godziną Strzeżoną !

pod Berłem Twego  Serca

pod

polską koroną..!