– Jeżeli mówimy o rozpoznaniach cukrzycy i przypadkach, gdy podstawowym powodem hospitalizacji pacjenta jest cukrzyca, to jest to mniej więcej koszt kilkuset milionów złotych. Ten koszt jest podzielony pomiędzy lecznictwo zamknięte i lecznictwo ambulatoryjne. Natomiast znacznie droższe jest leczenie powikłań – mówi agencji Newseria dr n. med. Przemysław Sielicki, dyrektor ds. medycznych Bródnowskiego Centrum Klinicznego.
Z raportu „Cukrzyca. Ukryta pandemia. Sytuacja w Polsce” wynika, że koszty cukrzycy i jej powikłań sięgają co najmniej 7 mld zł rocznie, z czego połowę tych kosztów generują właśnie powikłania. Późne powikłania cukrzycy pojawiają się głównie u pacjentów, u których leczenie nie przynosi oczekiwanych rezultatów, czyli wyrównania w zakresie glikemii, masy ciała, gospodarki lipidowej i ciśnienia krwi.
– Głównymi powikłaniami są te związane z hipoglikemią. To jest stan bezpośrednio zagrażający życiu. Dlatego to ci pacjenci najczęściej trafiają na oddział intensywnej terapii lub wzmożonego nadzoru internistycznego. Ich leczenie jest skomplikowane i drogie – mówi Przemysław Sielicki.
Hipoglikemia, czyli niedocukrzenie, to stan, w którym poziom glukozy we krwi spada poniżej 70 mg/dl. Niedocukrzenie u pacjentów diabetologicznych może być wywołane przez przedawkowanie insuliny lub doustnych leków przeciwcukrzycowych, niedożywienie, nadużywanie alkoholu lub znaczny wysiłek fizyczny. Hipoglikemia może prowadzić nawet do śmierci. Nawracające epizody hipoglikemii są charakterystyczne zwłaszcza dla pacjentów leczonych insuliną, dlatego tak istotne jest dobranie odpowiedniej terapii. Warto podkreślić, że jednym z najbezpieczniejszych rozwiązań terapeutycznych jest stosowanie długo działających analogów, które niosą ze sobą mniejsze ryzyko hipoglikemii niż insuliny ludzkie
– Najlepiej unikać tego typu sytuacji, czyli zapobiegać powstawaniu hipoglikemii poprzez działania prewencyjne, diagnostyczne i lecznicze na etapie rozpoznania oraz prawidłowe leczenie choroby – mówi dyrektor Bródnowskiego Centrum Klinicznego.
Specjaliści dzielą koszty opieki medycznej nad cukrzykami na koszty bezpośrednie i pośrednie. Koszty bezpośrednie obejmują m.in. wizyty u lekarzy specjalistów, głównie diabetologów, kardiologów i okulistów, pobyty w szpitalu, badania diagnostyczne, leki refundowane przez NFZ, leczenie szpitalne i ambulatoryjne. Koszty bezpośrednie związane są także z leczeniem powikłań cukrzycy. Koszty pośrednie obejmują utratę produktywności chorych, koszty zwolnień lekarskich, rent, przedwczesnych emerytur, opiekę sprawowaną nad chorymi przez bliskich, przedwczesną śmiertelność. Koszty związane z utratą produkcyjności wynikającą z przedwczesnych zgonów kształtują się na poziomie 360–650 mln złotych.
Podczas gdy koszty leczenia cukrzycy stale rosną, wydatki na walkę z tą chorobą w Polsce maleją. Międzynarodowa Federacja Cukrzycy informuje, że w 2012 roku państwo wydało na leczenie jednej osoby 1145 dolarów, podczas gdy w 2013 roku już tylko 1037 dolarów.
Źródło: Newseria
