Kościół – która część jego fundamentów jest zmurszała?

Dlaczego antyklerykalizm jest znów w modzie? I dlaczego, jak pokazały sondaże, na Ruch Palikota głosowało ok. 30 proc. młodych ludzi w przedziale wiekowym 18-25 lat?

„…Na naszych oczach dojrzało pokolenie ludzi, którym dylematy 40-, 50- czy 60-latków są obce. Wyrośli w wolnej Polsce, ukształtowani w domach, gdzie na pierwszym miejscu postawiono pracę, pieniądze, karierę. Wychowani przez rodziców, którzy wkręceni w machinę wolnego rynku – także wartości duchowych – zagubili się…”,

„…Jako ludzie wierzący musimy się obudzić. Śpimy, kołysani mitem o Polsce katolickiej, która była i jest semper fidelis…”.

Gdzie zmurszały fundamenty?

„W niemilknących komentarzach powyborczych największe emocje generuje wynik Ruchu Palikota. Według oficjalnych danych PKW zdobył 10,02 procent poparcia głosujących w wyborach Polaków. Dużo, biorąc pod uwagę fakt, że przez długi czas nie traktowano poważnie sondaży, wskazujących na wzrost zainteresowania skrajną polityczną ofertą.
Pytania, na które warto poszukać odpowiedzi, są innej natury. Dlaczego Janusz Palikot odniósł proporcjonalnie tak duży sukces wyborczy? Dlaczego antyklerykalizm jest znów w modzie? I wreszcie: dlaczego, jak pokazały sondaże, na Ruch Palikota głosowało ok. 30 proc. młodych ludzi w przedziale wiekowym 18-25 lat? Są to pytania ważne dla Kościoła, ponieważ pokazują procesy, wokół których nie może on przejść obojętnie.

Nie ma sensu zatrzymywać uwagi na grupie społecznej, którą umownie można określić mianem "sierot po komunie". Zawsze wrogo nastawiona do Kościoła w sposób naturalny znalazła się w RP.

Natomiast konieczna jest głęboka analiza postaw młodych ludzi. Owszem, popularność demagogii posła z Lublina można tłumaczyć właściwą dla młodości przekorą czy buntem przeciwko mainstreamowemu przekazowi. Ale to nie wszystko. Na naszych oczach dojrzało pokolenie ludzi, którym dylematy 40-, 50- czy 60-latków są obce. Wyrośli w wolnej Polsce, ukształtowani w domach, gdzie na pierwszym miejscu postawiono pracę, pieniądze, karierę. Wychowani przez rodziców, którzy wkręceni w machinę wolnego rynku – także wartości duchowych – zagubili się. Nie radzą sobie ze sobą. Zostali zdominowani przez liberalny przekaz medialny, gdzie Bóg ukazywany jest jako największy wróg wolności, zaś Kościół traktowany jako mroczny relikt średniowiecza, stojący w opozycji do świata. W konfrontacji z nikłą, bo opartą tylko na tradycji, formacją religijną, tabloidową wiedzą o Chrystusie, dało to efekt w postaci duchowej pustki. I wyborczego wyniku.

Ale to nie wszystko. Jako ludzie wierzący musimy się obudzić. Śpimy, kołysani mitem o Polsce katolickiej, która była i jest semper fidelis. To przeszłość. Laicyzacja stała się faktem. Konieczne jest szukanie nowych sposobów ewangelizacji, opartych nie na konfrontacji, grożeniu palcem i wytykaniu, co jest "be". Potrzebna jest formacja od podstaw, pochrzcielny katechumenat, konsekwencja.

Nie uważam, aby wynik partii Janusza Palikota był powodem do rozpaczy czy darcia szat. Stało się. Otrzymaliśmy ważny sygnał, który należałoby właściwie zinterpretować.

Będzie dużo krzyku, obelg i kłamstw – to pewne. Ale też będzie wiele okazji, aby chrześcijanie mogli dać świadectwo swojej wiary, "uzasadnić nadzieję, która w nich jest" (por. 1P 3, 15). Kościół musi odpowiedzieć sobie na pytanie, która część jego fundamentów jest zmurszała. Co należy przebudować w dotychczasowym przekazie Dobrej Nowiny, aby być skuteczniejszym?

Paradoksalnie, wyborcy partii Palikota to dobrzy kandydaci na chrześcijan. Tylko nie było ich komu przyprowadzić do Chrystusa. A to już nasze zadanie.

ks. Paweł Siedlanowski”

Nasz Dziennik, Środa, 12 października 2011, Nr 238 (4169)

http://www.naszdziennik.pl/index.php?dat=20111012&typ=wi&id=wi07.txt

 Źródło zdjęcia wprowadzającego: http://img466.imageshack.us/img466/2867/kamie3241nb9.jpg