Kłótnia.

Pokłóciły się warzywa:
Kto przysmakiem ludzkim bywa?

Pokłóciły się warzywa:
Kto przysmakiem ludzkim bywa?

Ziemniak krzyknął: "Rączki w górę,
Kto nie lubi frytek, puree….!

Pomidorek się czerwieni:
"Nie salonów godnyś! Sieni!
Jam przysmakiem do kanapki!
Można mnie wziąć i do łapki!"

Zazielenił się ogórek,
Co zieloną miał już skórę:
"Pysznym solo i w śmietanie!
Na kolację i śniadanie!"

Oburzyła się sałata:
"Panem się posuchę łata!
Brak tematów do rozmowy?
Znak, że sezon ogórkowy!
A ja listki mam zielone.
Wszystkie pięknie wykształcone.
Cieszą oko, podniebienie…
Pierwsza jestem na tej scenie!"

Obruszyła się kapusta
I wydęła na nią usta:
"Nie zadzieraj kumo nosa!
Próbowałaś ty bigos, a?
On myśliwych jest przysmakiem.
Jam tam gwiazdą, a ty wrakiem!"

Zaperzyła się cebula:
"Jam dodatkiem godnym króla!
Cóż jest warta z was surówka,
Gdyby nie cebuli główka?"

"Cóż to za pochwalne zlewki?!"
Usłyszano głos marchewki.
"Ja do zupy, na surowo!
Podniebienia jam królową!"

"Tyś, marchewko, chybaś chora!
Teraz czas na kalafiora!
Mamy bardzo smaczne kwiaty!
Smakołykiem my z rabaty!"

Wiele innych warzyw jeszcze
Rzekło wiele, lecz nie zmieszczę
Co mówiły, czym kusiły….
To jest ponad moje siły!

Lecz co tyczy mej persony,
Składam wszystkim im pokłony!
Choć solistka wzrok przykuje,
To chór warzyw mi smakuje!