Kempa Beata w Gliwicach i Karta Polaka

 

Przewodniczący Klubu Parlamentarnego

Solidarna Polska Arkadiusz Mularczyk

 

Ze względu na poczucie tożsamości i przynależności do Narodu Polskiego sporo Polaków mieszkających za wschodnią granicą Rzeczpospolitej Polskiej w ostatnich latach ubiegało się o obywatelstwo polskie na długo przed uchwaleniem przez Sejm RP ustawy o Karcie Polaka. Jedni otrzymywali pozytywne postanowienia Prezydenta RP w dość krótkim czasie, inni wciąż czekali na decyzję.

 

W międzyczasie weszła w życie ustawa o Karcie Polaka. Ci Polacy, którzy nie otrzymali odpowiedzi odnośnie obywatelstwa, złożyli prośbę o Kartę Polaka, którą wkrótce otrzymali. Po jakimś czasie osoby te otrzymały zawiadomienie o przyznaniu obywatelstwa polskiego, a wkrótce potem informację z Konsulatu Generalnego we Lwowie o treści „Konsulat informuje, że od daty wystawienia postanowienia Prezydenta RP, wnioskodawca posiada obywatelstwo polskie, bez względu na to czy odebrał to postanowienie czy nie. Kancelaria Prezydenta RP powiadamia właściwe władze w Polsce o nadaniu obywatelstwa polskiego i dane te zostały wprowadzone do rejestrów obywateli polskich w urzędach polskich. Jako obywatelowi polskiemu nie przysługuje Karta Polaka i jej posiadacz powinien ją niezwłocznie zwrócić do konsulatu. Nie można się nią posługiwać i korzystać z ulg przewidzianych ustawą o Karcie Polaka, ani z wizy uzyskanej na jej podstawie.”

 

Art. 17 ust. 5 Ustawy o Karcie Polaka nakazujący jej zwrot w momencie nabycia obywatelstwa polskiego, jest dla nas wielce krzywdzący i poniżający naszą godność.

Decyzję Prezydenta RP o przyznaniu obywatelstwa polskiego traktujemy jako zadośćuczynienie, satysfakcję i dumę za lata trwania i przetrwania w świadomości swej przynależności narodowej. To właśnie my jesteśmy i pozostaniemy nadal „ambasadorami” Polski na Kresach, kultywując wciąż tradycję swojego narodu wśród współobywateli kraju, w którym, mimo posiadania obywatelstwa polskiego większość z nas będzie nadal mieszkać. Ze względu na m. in. wiek, stan zdrowia, brak mieszkań w Polsce dla nas, brak ubezpieczeń ZUS, brak umowy bilateralnej Polski z Ukrainą o transferze świadczeń socjalnych itp., istnieje znikome prawdopodobieństwo, aby ktoś zdecydował się wyjechać do Polski na stałe.

Oprócz tego, że jesteśmy pozbawieni ulg przewidzianych w ustawie o Karcie Polaka, z powodu posiadania obywatelstwa polskiego, wynikają inne problemy:

1) Generalny Konsulat we Lwowie nie przyjmuje wniosków o przyznanie stypendium „Semper Polonia” od studentów studiujących na Ukrainie

2) Nasza młodzież nie może studiować w Polsce jako stypendyści Rządu RP

3) Mieszkańcy strefy przygranicznej są pozbawieni możliwości korzystania z Umowy o małym ruchu granicznym

4) Zdarzają się przypadki, że na przejściu granicznym z polskiej strony nie wpuszczono na Ukrainę, do stałego miejsca zamieszkania, osoby posiadające obywatelstwo polskie, ponieważ przekraczali oni granicę z zagranicznymi paszportami Ukrainy.

5) Przy przekroczeniach granicy z paszportem RP wynika problem czasu pobytu na Ukrainnie. Cudzoziemiec nie może przebywać na terytorium Ukrainy więcej niż 180 dni na rok.

6) Konsulat Generalny we Lwowie zaprzestał wydawać wizy obywatelem Ukrainy, posiadającym też obywatelstwo RP.

To prawda, że podwójne obywatelstwo, nie jest zgodne z ustawodawstwem Ukrainy, ale jak wiadomo spora cześć mieszkańców Ukrainy ma podwójne obywatelstwo. Oprócz polskiego także rosyjskie, rumuńskie, węgierskie itd. Władze ukraińskie tą sytuację tolerują, bo tak naprawdę przyznane nam obywatelstwo polskie Ukrainy nie dotyczy. To Rząd Polski powinien uznawać nasze dwa obywatelstwa – polskie i ukraińskie.

Zrzeczenie się obywatelstwa ukraińskiego spowodowałoby, że w stałym miejscu zamieszkania  bylibyśmy cudzoziemcami pozbawionymi wszelkich ulg i świadczeń socjalnych przewidzianych ustawodawstwem Ukrainy.

 

My, Polacy, obywatele dwóch państw, Ukrainy i Polski, mieszkający na stałe za wschodnią granica RP, gorąco prosimy Klub Parlamentarny Solidarna Polska o szybkie rozpatrzenie wyżej wymienionych problemów i wniesienie projektu nowelizującego ustawę o Karcie Polaka z dn. 7 września 2007r. do laski marszałkowskiej. W miejsce istniejącej treści art. 17 ust. 5, proponujemy następujące brzmienie : „Karta Polaka traci ważność z chwilą osiedlenia się na stałe na terytorium Rzeczpospolitej Polskiej.”

Dzięki tej nowelizacji ustawy, mamy nadzieje, zniknęłyby wyżej wymienione problemy, a konsulaty RP mogłyby wydawać nam Karty Polaka jako obywatelom Ukrainy, a także na ich podstawie, również i wizy.

 

Apelujemy do polskich polityków, aby wnikliwie przeanalizowali i postarali się zrozumieć problemy Polaków za wschodnią granicą. Przy podejmowaniu tak ważnych dla nas decyzji powinny towarzyszyć znane słowa: „Nic o nas, bez nas”.

Z góry dziękujemy za pozytywne rozpatrzenie naszej prośby.

Z Poważaniem

Niżej podpisani Polacy z Samborszczyzny