Kandydat Gliński czyli nic się nie zmieni

Bez entuzjazmu słuchałem informacji o nowym kandydacie PiS na fotel premiera. Z tego, co mówił, wynika bowiem, że nic by się w Polsce nie zmieniło.

Jarosław Kaczyński, przedstawiając profesora Glińskiego, wspominał o jego wielkim autorytecie naukowym i licznych dokonaniach. Są to oczywiście sukcesy godne pochwały i szacunku dla Pana Profesora, jednak pozbawione znaczenia dw przypadku kogoś, kto ma kierować rządem. Taki człowiek winien mieć doświadczenie w zarządzaniu czymkolwiek, najlepiej prywatną firmą.

Słuchając wystąpień profesora Gilińskiego, zwróciłem uwagę na to, że jest tam dużo demagogii, ale mało haseł. Profesor popiera bowiem walkę z korupcją, walkę z nadużyciami i patologiami, ogólnie jest to zacny człowiek, który chce, aby nam wszystkim było lepiej tylko nie do konca wiadomo jak chce to osiągnąć.

Mnie, podobnie jak kilkanaście milionów innych ludzi, guzik obchodzi naukowy dorobek kandydata na premiera i jego chocby najlepsze chęci. Obchodzi mnie to czy coś się zmieni na lepsze w moim życiu. A więc to czy nowy premier obniży podatki, czy doprowadzi do obniżki cen, czy poprawi drogi, czy ograniczy pazerność fiskusa. Po pierwszym wystąpieniu profesora Glińskiego trudno mieć nadzieje, bo nie ma w jego programie prawie żadnego konkretu. A doświadczenie uczy, że gdy nie ma żadnego konkretu to z programu politycznego nic nie wynika. Tym bardziej jeśli kandydat ten ma doświadczenie polityczne w postaci startu z list Unii Wolności, a tak właśnie jest w przypadku prof. Glińskiego. Unia Wolności to partia – matka Platformy Obywatelskiej. Dziennikarski nos mówi mi więc, że mamy do czynienia z kolejnym politykiem z "układu". Czyli z politykiem, który nawet jeśli dojdzie do władzy to zadba o to, by nic się nie zmieniło.

A jeśli w Polsce ma być lepiej to wiele trzeba zmienić.