Jaki ekonomiczny paradygmat? – czyli o powodach delegalizacji kościoła w Polsce.

Obowiązujący i promowany

Postulowany

1. Stosunek do praw rynkowych

Rynek – traktowany jako "obiektywnie działające prawo ekonomiczne" załatwiające wszystkie problemy gospodarcze i nie tylko. Cudowne panaceum na wszystko.

Państwo w stosunku do rynku powinno być neutralne.

Rynek – traktowany jako użyteczny mechanizm kształtowania cen podlegający jednak łatwemu blokowaniu poprzez zmowy cenowe, praktyki monopolistyczne, praktyki protekcjonistyczne, korupcję, oligarchizację, błędy w utrzymywaniu równowagi monetarnej.

Mechanizm rynkowy ma działanie statyczne i pozbawiony jest jakiegokolwiek wpływu na kreowanie wzrostu gospodarczego.

Dla zapewnienia prawidłowego działania praw rynkowych niezbędna jest siła państwa. Państwo ma obowiązek ustalania sztywnych zasad prowadzenia działalności gospodarczej, oraz polityki protekcjonistycznej, zapewniających prawidłowe działanie praw rynkowych.

2. Stosunek do autonomii zewnętrznej przedsiębiorcy rozumiany jako istnienie wpływu państwa na jego działalność oraz ocenę tej działalności.

Państwo nie miesza się do gospodarki pozostawiając przedsiębiorcom całkowitą swobodę swobodę w prowadzeniu działalności oraz jego ocenie,.

Państwo przeciwstawia się tendencjom do „prywatyzacji zysków i uspołeczniania strat” przez przedsiębiorców Przedsiębiorca obarczany jest kosztami społecznymi prowadzenia działalności w środowisku przyrodniczym i społecznym. .

3. Stosunek do pracy

Praca jest traktowana jako „dobro wolne”, które nie ma właściciela, występuje w nadmiarze i za które się nie płaci w momencie jego pozyskania (jak kiedyś za wodę, powietrze, energie słoneczną czy drewno). Przedsiębiorca uznaje jedynie koszty utrzymania pracownika przy życiu. Koszty nabycia kwalifikacji przerzuca w ciężar podatnika lub rodziny pracobiorcy.

Przedsiębiorca zobowiązany jest do ponoszenia kosztów kształcenia zawodowego drogą wykupu absolwenta z systemu szkolnego lub poprzez udział w kosztach kształcenia (stypendia fundowane)..

4. Stosunek do pieniądza

Pieniądz jest głównie traktowany jako środek gromadzenia skarbu. Inne funkcje pieniądza jako środka miary lub środka wymiany, traktowane są marginalnie.

Wysuwane są postulaty przejścia do parytetu złota.

Pieniądz – głównie traktowany jako środek wymiany. Inne funkcje pieniądza są ważne jednak mogą być zagrożeniem dla procesów wzrostu i należy je osłabić. Dotyczy to funkcji pieniądza jako środka gromadzenia skarbu.

Wysuwa się postulaty „monetaryzacji parytetu gospodarczego” w której ilość pieniądza w obiegu powinna być ściśle powiązana z ilością wyprodukowanych dóbr i towarów.

5. Stosunek do prawa gospodarczego

Prawo gospodarcze traktuje się identycznie jak prawo karne czy administracyjne. Ma być jednakowe dla wszystkich. Nie uwzględnia się preferencji podmiotów gospodarujących i ich typów osobowościowych.

Uznaje się konieczność współistnienia modelu paternalistycznego oraz partnerskiego w gospodarce,

System paternalistyczny zawarty jest w obowiązującym prawie gospodarczym. Wysuwa się postulaty uzupełnienia go o spółkę właścicielsko-pracowniczą oraz związki gospodarcze o integracji produktowej (klaster, keiretsu, czebol)

6. Stosunek do bankowości

Bankowość ma zapewnić bezpłatną usługę „konserwacji wartości kapitału” poprzez system odsetkowy.

Każdy zgromadzony majątek wymaga ponoszenia ciągłych kosztów aby zabezpieczyć realną jego wartość: dom trzeba remontować, ziemię trzeba uprawiać, maszyny trzeba wymieniać na nowsze modele, dzieci trzeba wychować i wykształcić. Nie ma zatem powodów aby zapisy na kontach bankowych były z tej zasady wyłączone,

Postuluje się wprowadzenie bankowości bezodsetkowej na wzór bankowości islamskiej.

7. Stosunek do siódmego przykazania w procesie akumulacji kapitału.

Przyrost aktywów przedsiębiorstwa, bez względu jakim sposobem został osiągnięty, jest bezwzględną: moralną i prawną, własnością przedsiębiorcy. Polski kościół katolicki uświęca swym autorytetem taki stan rzeczy.

Przyrost aktywów przedsiębiorstwa finansowany w ciężar kosztów operacyjnych (np. kredyt bankowy spłacony bieżącymi przychodami) jest wspólną własnością kapitału, myśli przedsiębiorczej i pracy (postulat Osvalda von Nel-Breuninga – nadreński model kapitalizmu).

Ponieważ, w tym sensie, Kościół Katolicki w Polsce stoi po stronie powszechnej grabieży, postuluje się jego delegalizację do momentu aż zmieni zdanie w tej materii.