Jak podejść wiosnę?

Polak potrafi Idzie wiosna, słychać jak kiełki i pączki wiercą się, rozpychają w tych swoich tajniach ciasnych i wilgotnych. Myśli zaczynają musować i co oko, to w oku błysk.  Wydawałoby się, że nic bardziej oczywistego jak zaczerpnąć powietrza pełną piersią i zacząć z uśmiechem snuć plany na przyszłość. A figę z makiem! Polak potrafi. Nawet w środku słonecznego marca, gdy cała przyroda wibruje jak napięta cięciwa, Polak ZRZĘDZI. Jęczy, narzeka, mękoli, biadoli, kwęka, labiedzi, mantyczy, marudzi, jojczy, psioczy… Pół notki samych czasowników dałoby się wrzucić – to też o czymś świadczy, prawda? Czytaj dalej >>>

Polak potrafi

Idzie wiosna, słychać jak kiełki i pączki wiercą się, rozpychają w tych swoich tajniach ciasnych i wilgotnych. Myśli zaczynają musować i co oko, to w oku błysk. 

Wydawałoby się, że nic bardziej oczywistego jak zaczerpnąć powietrza pełną piersią i zacząć z uśmiechem snuć plany na przyszłość.

A figę z makiem! Polak potrafi. Nawet w środku słonecznego marca, gdy cała przyroda wibruje jak napięta cięciwa, Polak ZRZĘDZI. Jęczy, narzeka, mękoli, biadoli, kwęka, labiedzi, mantyczy, marudzi, jojczy, psioczy… Pół notki samych czasowników dałoby się wrzucić – to też o czymś świadczy, prawda? Czytaj dalej >>>