Imaginacja i … balsam na dusze bolące …

>”…Wiara, nadzieja i miłość…”

Coraz częściej zamiast "będzie" mówisz "było" 

Co tu gadać, w końcu trochę się przeżyło 
Co nas trzyma wciąż przy życiu z taką siłą? 
Miłość kochani, miłość! 
Więcej zmartwień i fortuna mniej się stara 
Wypłowiała słynna Wojtka marynara 
Co nam wątpić mimo wszystko nie pozwala? 
Wiara kochani, wiara! 

Teraz czuję,że na pewno byście chcieli 
Żeby była trzecia zwrotka o nadziei, 
Lecz nadzieja wyszła z domu – nie wróciła 
Była kochani, była! 

Wiara, nadzieja i miłość 
Sąsiadki i przyjaciółki 
Jakbyśmy bez nich dziś żyli 
Na fale rzucone łódki 
Dlatego chucham i dmucham 
Na dąsy ich i humory 
Wiara, nadzieja i miłość 
Moje życiowe podpory! 

Ale w życiu jak to w życiu bywa przecież, 
Że nadzieja się zagubi w cudzym świecie 
No a wiara – nie do wiary – straci wiarę 
Gdy zarobi się zwątpieniem już na karę 
Dbajmy o nie, wybaczajmy im słabości, 
Beznadzieję lub chwilowy brak miłości. 
A gdy wiedza im normalny rytm zaburzy 
Podkurujmy je nalewką z dzikiej róży 

Wiara, nadzieja i miłość 
Sąsiadki i przyjaciółki 
Jakbyśmy bez nich dziś żyli 
Na fale rzucone łódki 
Dlatego chucham i dmucham 
Na dąsy ich i humory 
Wiara, nadzieja i miłość 
Moje życiowe podpory! 

Wiara, nadzieja i miłość 
Balsam na dusze bolące 
Odkrywamy je nazwane 
A to wszystko już spisane 
W "Pewnej książce"! 

Wyśpiewała Irena Santor 

Fotografia wyłowiona z sieci, autorką obrazu Alice X Zhang