III RP początkiem ekonomicznej niewoli Narodu Polskiego!

Jest taki polski przemysł, który rocznie przynosi więcej zysków pieniężnych niż wszystkie kopalnie złota na całej kuli ziemskiej.

 

 

Zyski pochodzące z tego przemysłu stanowią równowartość kosztów budowy autostrady dookoła kuli ziemskiej, lub nowoczesnego miasta dla około 6 milionów ludzi!  Ten przemysł – to przemysł alkoholowy (spirytusowy, winiarski i piwowarski).

Wpływy do budżetu Państwa Polskiego, z tytułu posiadania monopolu na alkohole, stanowiły do 1989 r. ca 50% wszystkich wpływów.

Redakcja Oficyny Niezawisłej Polski

— „ —

Przedstawimy teraz Państwu w miarę krótkie i proste obliczenia dot. zysków z tego przemysłu, które po 1989 r. zawłaszczył tzw. prywatny, obcy i krajowy mafijny kapitał =stratom, jakie poniosła Pol-ska (budżet Polski) z tyt. tzw. prywatyzacji przemysłu alkoholowego.

Pozbycie się przez Polskę wyłączności (monopolu) na produkcję i  zbyt alkoholi nastąpiło w wyniku tajnej Uchwały tzw. Sejmu Kontraktowego w 1989 r., na początku istnienia rzekomo wolnej, tzw. III RP.

Pokażemy wielkość tych zysków należących obecnie do tzw. prywatnego kapitału = wielkości strat budżetu Państwa Polskiego w skali 1-go roku i 22 lat (czas trwania tzw. III RP),  i porównamy je w skali 1-go roku do rocznych zysków wszystkich kopalń złota na świecie.

Zachęcamy, a warto, o wykazanie się odrobiną cierpliwości, a dojdziecie Państwo do zaskakujących niewyobrażalnych wniosków.

Zaczniemy od prostych obliczeń. Na podstawie danych z 2000 r. można przyjąć, że średnio-roczne wydobycie złota na świecie wynosi 4 tysiące ton, przy cenie 15 milionów dolarów USA za tonę. Całko-wite więc roczne ceny „wyprodukowanego” złota wynoszą średnio;

4 tysiące ton pomnożone przez 15 milionów dolarów za tonę = 60 miliardów dolarów USA/przeciętnie w roku.

Średni zysk kopalń złota na świecie, po odliczeniu kosztów własnych i podatków stanowi maksimum 15 %, co w dolarach wynosi;

60 miliardów dolarów mnożymy przez 15 %  i dzielimy przez 100 % = 9 miliardów dolarów USA.

Średni roczny zysk obecnych prywatnych właścicieli branży alkoholowej = rocznym stratom budżetu Państwa Polskiego, (po utracie monopolu państwa na alkohole – po tzw. prywatyzacji tej branży) i wynosi minimum 9,5 miliarda dolarów USA (pkt. 5a, str. 12). A więc zysk obecnych właścicieli branży alkoholowej w Polsce w wysokości;

9,5 miliarda dolarów jest większy od 9 miliardów dolarów tj. od średnio rocznego zysku właścicieli wszystkich kopalń złota na świecie.

To są zgniłe owoce tzw. przemian po 1989 r. w Polsce, w wyniku których – jak powiedział Emil Wąsacz b. minister skarbu tzw. III RP:

„Polacy będą grzebać w śmietnikach, albo pracować u obcych!”

Do czasu ustanowienia tzw. niepodległej III RP przemysł alkoholowy dawał i zapewniał 40 – 45 – 50 % wpływów do budżetu Państwa Polskiego. Tak było już w okresie Księstwa Warszawskiego, w Polsce przed II wojną światową, a także w czasach PRL.

Po tzw. prywatyzacji branży alkoholowej, zmalały do budżetu wpływy 5-6 razy, a obecne zyski, mafijnego, krajowego i obcego właściciela monopolu na alkohole w Polsce, stanowią ok. 75-80 % cen detalicznych sprzedawanych alkoholi. Wynika to z nie tradycyjnych, tańszych metod produkcji, które powodują, że alkohol jest b. szkodliwy.

Za tzw. komuny (w PRL) – placówek handlujących alkoholem było około 10 tysięcy. Obecnie mamy ich już w Polsce ponad 80 tysięcy – 8 razy więcej. (Rocznik Statystyczny 2001 r., str. 421-423).

Przybyło ich jak grzybów po deszczu, podobnie jak aptek, które nakręcają zyski dla ‘prywatyzowanego’ przemysłu farmaceutycznego.

Należy dodać, że skorygowany podatek od alkoholi w 1980 r. (jaki wpłynął do budżetu) w przeliczeniu na dolary, był większy od budżetu netto III RP w 2000 r., gdyż ok. 75 % tego ostatniego w kwocie ca. 135 miliardów zł. pochłonęły spłaty długów i VAT dla UE.

UWAGA! Wcześniej, jak i w PRL wytwarzano piwo z chmielu, a alkohol surowy na ogół z ziemniaków w ok. 1000 gorzelniach, skąd wędrował do 20 zakładów POLMOSU, gdzie przerabiano go na czysty spirytus. Obecnie prawie wszystkie te gorzelnie zlikwidowano, a alko-hol, wino jak i piwo nie są już produkowane tradycyjnie, ale metodami tańszymi, nawet z domieszką spirytusu drzewnego, są one bardziej szkodliwe, powodują m. in. degenerację mózgu, raka, bezpłodność.

Obecnie już w Polsce, nie co 10, a co 3-cia, 4-ta rodzina nie może mieć dzieci i wzrasta zachorowalność na raka. Wpływają na to głów-nie wytwarzane aktualnie alkohole, preparat pod nazwą Aspartam, zwany także Canderel, Nutrasweet (symbol E 951) oraz związki siar-ki zawarte w winie [  …  ]

 

Aspartam (**) służący do produkcji tzw. sztucznych słodzików, to substancja wytwarzana na bazie genetycznie modyfikowanych bakterii. Zawierają go niskokaloryczne jogurty, owocowe napoje gazowane, płatki śniadaniowe, gumy do żucia, sosy do lodów, syropy, słodzi-ki, ketchupy, ciastka bez cukru, napoje i batoniki odżywcze, miętusy, kakao błyskawiczne. Na opakowaniach tych produktów powinno być napisane, że zawierają Aspartam. Niestety, tego nie ma.

Aspartam rozkłada się w jelitach na alkohol metylowy. Ten zmie-nia się w formaldehyd,rakotwórczą diketopiperazynę i w inne pochodne związki wysoce toksyczne. Jeden ze składników Aspartamu, kwas asparginowy (aspartic acid) powoduje m. in. tworzenie w mózgu mik-roskopijnej wielkości dziurek, innymi słowy, zmienia mózg w sito…

Pod pretekstem (**) schładzania klimatu, ‘elity’ światowe, wprowadziły program depopulacji ludności świata z 7 do 1 miliarda, rozłożony na kilkanaście najbliższych lat. Pomimo, że rezolucja ONZ zakazuje prowadzenia działań w zakresie inżynierii klimatycznej – rozprzestrzenia się w atmosferze związki siarkowe, które opadając na ziemię, wpływają na transformację komórek biologicznych ludzi i zwierząt, niszczą je stopniowo i doprowadzają do masowego przemieniania się ich w komórki rakowe, powodując tym samym swoistą „pandemię raka”, choroby wieńcowe i inne wynikające z osłabienia, czy wręcz wyniszczenia układu immunologicznego człowieka.

Wg roczników statystycznych z 1988 r. koszty własne (KW), zyskowność (Z), okres zwrotu inwestycji (ZI), przy produkcji, dystrybucji i sprzedaży wyrobów z n. wymienionych przemysłów, odniesione do cen detalicznych produktów końcowych przedstawiają się jak niżej:

Spirytusowy…………..8,0 % – KW;……92,0 % – Z;….0,5 miesiąca – ZI,

Farmaceutyczny…….11,3 % – KW;…..89,6 % – Z;……..7 miesięcy – ZI,

Piwowarski…………..15,6 % – KW;…..84,4 % – Z;………5 miesięcy – ZI,

Precyzyjny……………21,0 % – KW;…..79,0 % – Z;…….20 miesięcy – ZI,

Winiarski……………..24,5 % – KW;…..75,5 % – Z;………4 miesiące – ZI.

Przed dalszymi rozważaniami pytamy! Dlaczego to po 1989 r., od 22 lat, żadna ekipa polskojęzyczna sprawująca władze w tzw. III RP (podobno wolnej Polsce), nie rozliczyła rzekomych korzyści jakie od-nosi budżet Państwa Polskiego, choćby z jednej ‘prywatyzacji’, np. z jednej z tych najbardziej zyskownych gałęzi gospodarki, takiej jak; branża alkoholowa, tytoniowa, paliwowa, farmaceutyczna itp.

Każda firma, zakład, rolnik, a nawet każde gospodarstwo domowe, przynajmniej raz na rok sporządza remanent, podliczając swoje dochody i wydatki. Co roku w zakładach, obowiązuje tzw. bilans otwarcia, ocena inwestycji i zysków z podjętych kierunków działania, a urzędy skarbowe wymuszają roczne rozliczenia, itd.

Natomiast rzekomo suwerenne ‘władze’ tzw. III  RP na przestrzeni 22 lat nie rozliczyły nawet 1-ej ‘prywatyzacji’ z ww. gałęzi przemysłu.

DLACZEGO?

Dlatego, że takie rozliczenie, obnażyłoby wielkie nadużycia pow-stałe podczas przeprowadzania tzw. prywatyzacji, dokonane przez międzynarodowych oszustów z Unii Europejskiej, Banku Światowego, czy z  żydowskich koncernów ulokowanych na Zachodzie i w USA.

Dlatego przed społeczeństwem nie rozliczono dotychczas zysków i strat jakie były w danych gałęziach, przed i są po tzw. prywatyzacjach.

Wg obecnych, obcoplemiennych władców Polski, Polki i Polacy mają być w pełni pozbawieni świadomości tego, że zyski z przedsiębiorstw przed „prywatyzacją” w lwiej części zasilały budżet Polski, a po tzw. prywatyzacji – tymi zyskami tuczą się prywatni mafiosi.

Rozliczenie, obnażyłoby ekonomiczne zbrodnie ‘cywilizowanego Zachodu’ dokonane na Polsce, pod obłudnym hasłem wprowadzania rzekomej demokracji, pod płaszczykiem reform, restrukturyzacji itp.

Główny (widoczny) twórca m. in. aferalnej prywatyzacji branży alkoholowej, b. funkcjonariusz PZPR – Balcerowicz, miał w 1993 roku stanąć przed Trybunałem Stanu za zniszczenie budżetu Państwa Polskiego, gdyż wówczas jeszcze obowiązywała Konstytucja PRL.

Na podstawie przepisów opartych na tej Konstytucji w latach 60-

tych skazano w PRL, w tzw. aferze mięsnej, odpowiedzialnego dyrek-tora na karę śmierci, a innych dyrektorów na długoletnie więzienia.

A chodziło o zyski ze sprzedaży tylko 100 ton mięsa, które nie trafiły do budżetu PRL.

W aferalnej prywatyzacji branży alkoholowej chodzi o utratę przez budżet w ciągu 22 latzysków ze sprzedaży blisko 11 milionów ton spirytusu zawartego w alkoholach, co w przeliczeniu na cenę dobrego mięsa dałoby wielkość 5 razy większą, czyli 55 milionów ton mięsa.

Gdyby w tzw. III RP, wobec sprawców i kontynuatorów tylko tej jednej prywatyzacji dot. branży alkoholowej, zastosować prawo i przepisy Kodeksu Karnego zgodne z obowiązującąjeszcze wówczas Konstytucją PRL, należałoby skazać na śmierć – ćwierć miliona ludzi – z Balcerowiczem, Mazowieckim, Wałęsą i Jaruzelskim na czele i jeszcze kilkanaście razy tyle osób, na długoletnie więzienie.

A jak życie pokazuje nikomu nie spadł nawet włos z głowy. Tak wygląda prawo i sprawiedliwość w obecnej demokratycznej  III RP.

Spróbujemy przełamać tę zmowę milczenia i zapoznamy Państwa, Polki i Polaków z kulisami i następstwami jednej tylko tzw. „prywatyzacji”, która jest częścią największych afer w Polsce – po tzw. odzyskaniu niepodległości w 1989 r., która polegała na pozbawieniu budżetu Państwa Polskiego corocznych, kolosalnych wpływów w wysokości ponad 10 miliardów dolarów USA = 30 – 40 miliardom złotych.

Po „prywatyzacji” zakładów branży alkoholowej, zlikwidowano podatek obrotowy wynoszący 83 % (a dla przemysłu ogółem 66 %) i dopiero po kilku latach wprowadzono akcyzę i VAT. W między czasie tzw. prywatni właściciele branży alkoholowej, mieli wakacje podatkowe – odprowadzając do budżetu jedynie podatek od wynagrodzeń.

Po tzw. prywatyzacji, wpływy do budżetu z branży alkoholowej zmalały z 40-50 % do rzędu 5-8 %, na które to składają się obecnie; podatek od wynagrodzeń, akcyza i VAT oraz niewielkie opłaty regionalne dla samorządów, za uzyskiwane pozwolenia na sprzedaż alkoholi – w granicach 1000-5000 zł. na rok, w zależności od miejsca. Podatek VAT w ok. 75 % odprowadzany jest z budżetu Polski do UE.

Z niewielkim błędem można przyjąć, że w każdym roku po 1989 r., wartość nabywcza złotego, w przeliczeniu na alkohol (niezależnie od jej wielkości) miała ekwiwalentną wartość do obecnej wartości zło-tego jak i do amerykańskiego dolara. Tak więc roczne braki wpływów do budżetu z tyt. utraty monopolu przez Polskę na alkohole, miały przeliczeniowo wartość stałą i stanowiły one minimum 31 miliardów złotych na rok w odniesieniu do aktualnej dziś siły nabywczej złotego.

Przedstawimy teraz Państwu cząstkowe rozliczenie dot. przemysłu alkoholowego, a mianowicie rozliczenie tylko branży piwowarskiej – ostatnio w nachalny i chamski sposób – tak bardzo rozreklamowanej.

– – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – –  – – – – – – – –

Korzystając z art. Tomasza Pruska pt. Polskie browary zalewają świat (Gazeta Wyborcza z 15-16 stycznia 2005 r., dział Gospodarka, str. 2) przeliczymy zyski obecnych prywatnych właścicieli branży piwowarskiej, które są częścią zysków prywatnych z przemysłu alkoholowego, a które są równe stratom budżetu Polski, po likwidacji przez Sejm Kontraktowy monopolu Państwa Polskiego na alkohole.

Informacjami z Gazety Wyborczej posłużymy się dlatego, gdyż dla wielu Polaków, ta żydowska gazeta wydawana w języku polskim, stanowi jeszcze niekwestionowane i niepodważalne źródło informacji.

– – – – –  „ – – – – –

A oto wielkości podane przez GW dotyczące 2004 r. dla Polski.

75 – litrów = spożycie piwa przez statystyczną 1 osobę w Polsce.

100 – litrów = prognoza GW z roku 2005 dot. wielkości spożycia piwa na lata  następne –  przez statystycznego mieszkańca Polski.

2 – miliardy, 430 milionów zł. wyniosła akcyza od piwa.

6 – miliardów zł. „około” – wyniósł podatek VAT i akcyza od piwa.

1 – miliard euro to wartość inwestycji poczynionych przez właści-

cieli w branżę piwowarską w 2004 r.

– – – – –  „ – – – – –

Uzupełniające dane statystyczne do dalszych obliczeń za 2004 r.

38,6 miliona – ilość mieszkańców Polski w tym roku jak i w 2011 r.

120-130 litrów = faktyczne spożycie piwa w 2011 r. w przeliczeniu na 1-go mieszkańca Polski. Do obliczeń za 2011 r. można też przyjąć min. 100 litrów na mieszkańca, tzn. tę  ilość wg prognozy GW.

14 % – od cen detalicznych wynosiła od piwa – akcyza.

21 % – od cen detalicznych wynosił od piwa – podatek VAT.

6 złotych – średnia cena detaliczna 1 litra piwa.

4 % – od cen detalicznych piwa stanowił podatek od wynagrodzeń.

8 % – od cen detalicznych, to koszty własne produkcji, sprzedaży

piwa (w tym wynagrodzenie  pracowników, tzw. obciążenia).

Piwo ze starych browarów, tradycyjne beczkowe, czy pasteryzowane, nie mogło być długo przechowywane i w czasie składowania musiały być zachowane niskie temperatury – stąd koszty własne ok. 15%. W PRL, w roku 1988 wytwarzano piwo z chmielu, drożej, metodami tradycyjnymi, ale o dobrej jakości i poszukiwane na świecie.

Obecnie stosowane przez prywatnych właścicieli metody produkcji piwa na kraj oparte o konserwanty i alkohol (także o alkohol ‘drzewny’), są kilka razy mniejsze, za to piwo jest bardziej szkodliwe, o czym była mowa wyżej. Dlatego koszty handlowe piwa konserwowanego, puszkowanego czy butelkowego, produkowanego na Polskę, zmalały z 15 % do około 5 %. Do dalszych obliczeń przyjmiemy średnie koszty własne = 8 %, to znaczy koszty stanowiące ponad 50 % ogólnych kosztów przy produkcji i sprzedaży piwa w okresie PRL.

Należy pamiętać, że piwo i wiele napoi (tych kolorowych) jest narkotyzowanych w celu wywołania tzw. głodu narkotycznego, a więc uzależnienia, ‘zamulania’ umysłu i wywoływania agresji.

– – – – –  „ – – – – –

Sprawdzamy dane GW na zgodność z uzupełniającymi danymi statystycznymi. Wyliczamy z danych GW – w odniesieniu do cen detalicznych – wielkość podatku VAT (pkt. a), następnie z akcyzy – wielkość 1% w zł. (pkt. b) i tę samą wielkość z podatku VAT (pkt. c).

Wg danych GW akcyza i VAT od piwa w roku 2004 wyniosły łącznie „około” 6 miliardów zł. Podano również, że sama akcyza wyniosła  dokładnie 2 miliardy 430 milionów złotych.

a) Obliczamy przybliżoną wielkość podatku VAT w zł. W tym celu od ‘około’ 6 miliardów zł. odejmujemy dokładną wielkość akcyzy i otrzymujemy przybliżoną wielkość podatku VAT w zł. w 2004 r.

6 miliardów złotych minus 2 miliardy 430 milionów  złotych = 3 miliardy 570 milionów złotych.

b) Wyliczmy teraz wielkość 1 % w złotych od cen detalicznych sprzedanego piwa w roku 2004. W tym celu podaną przez GW dokładną wielkość akcyzy w złotych, dzielimy przez 14%, tj. przez obowią-zującą w 2004 r. procentową wielkość akcyzy i otrzymujemy;

2 miliardy 430 milionów złotych podzielone przez 14%

 = 173 miliony 571 tys. złotych, to jest = 1%-towi cen detal. piwa.

c) Wyliczmy obecnie przybliżoną wielkość 1 % w złotych od cen detalicznych sprzedanego piwa w roku 2004 z przybliżonej wielkości podatku VAT. W tym celu przybliżoną i wyliczoną z danych GW (pkt. a) wartość podatku VAT w złotych dzielimy przez 21 % tj. przez obowiązującą w 2004 r. procentową wielkość tego podatku.

3 miliardy 570 milionów złotych podzielone przez 21 %

    = 170 milionów złotych, to jest = 1%-owi cen detalicznych piwa.

Wniosek. Podane wielkości przez GW są poprawne. Różnica 3,57 miliona złotych między wielkościami wyliczonymi w punkcie b i c wynika z podanej przez GW wartości 6 miliardów zł. (łącznie dla akcyzy i VAT) jako wartości „około”. W dalszych obliczeniach posłużymy się dokładną wielkością 1 % w zł. cen detalicznych sprzedanego piwa w roku 2004, a mianowicie tą wyliczoną w punkcie b.

– – – – –  „ – – – – –

1) Obliczamy wydatki statystycznych mieszkańców Polski na zakup piwa w 2004 roku w cenach detalicznych. W tym celu mnożymy wyliczoną w punkcie b. wielkość 1 % w zł. przez 100 %.

173 miliony 571 tysięcy złotych za 1%  razy 100%    = 17 miliardów 357 milionów 100 tysięcy złotych.

1a) Sprawdzamy ponownie wyliczoną w pkt. 1 wielkość 1 % w zł., obliczając wydatki statystycznych mieszkańców Polski na zakup pi-wa w 2004 r. w cenach detalicznych. W tym celu, 75 litrów piwa (wg GW spożycie piwa na 1 mieszkańca w 2004 r.) mnożymy przez 6 złotych (cena 1 litra piwa w 2004 r.) i mnożymy wynik przez 38,6 miliona (statystyczna ilość mieszkańców Polski w 2004 r.).

75 litów razy 6 zł. za litr razy 38,6 milionów (ilość mieszkańców Polski w 2004 r.) =  17 miliardów 370 milionów złotych.

Wniosek. Jak widać wynik zgodny z obliczoną wielkością w pt. 1. Różnicę ca 13 milionów złotych, wynoszącą mniej niż 0,07% kwot obliczonych w pkt. 1 i 1a – przy dalszych obliczeniach pomijamy.

2) Dla obliczenia zysku właścicieli-monopolistów branży piwowarskiej w Polsce w 2004 r. równego stratom budżetu w tym roku z wyliczonej w pkt. 1 kwoty – należy wpierw podsumować obciążenia (koszty własne i podatki) w procentach, ich procentową sumę przeliczyć na złote i odjąć od 17 miliardów 357,1 milionów złotych.

14% akcyza + 21% VAT + 8% koszty własne + 4% podatki od wynagrodzeń = 47 % cen detalicznych.

3) Obliczamy teraz sumę obciążeń w złotych, która stanowi 47% cen

detalicznych piwa nabytego przez 38,6 milionów osób w Polsce w 2004 r. W tym celu obliczamy w złotych 47% od kwoty w pkt.1.

17 miliardów 357,1 milionów złotych mnożymy przez 47% i dzielimy przez 100% i to się = 8 miliardów 157 milionów 800 tysięcy złotych.

UWAGA! Podaną przez GW – w celach propagandowych – wielkość jednorazowej inwestycji w 2004 r. monopolistów branży piwowarskiej w kwocie 1 miliard euro – pomijamy i nie uwzględniamy w naszych obliczeniach – ponieważ, zgodnie z oceną GUS, (tabela na wstępie) zwrot kosztów na inwestycje w branży piwowarskiej (ZI) następuje po 5 miesiącach. Ponadto, inwestycja była jednorazowa na przestrzeni kilkunastu lat, i jeżeli już miałoby się ją wliczać w koszty produkcji, to zarówno w koszty produkcji na rynek w Polsce jak i na eksport, którego wielkości GW nie precyzuje.

4) Obliczamy obecnie czysty zysk prywatnych monopolistów branży piwowarskiej = stracie budżetu Państwa Polskiego w roku 2004. W tym celu, od kwoty wydatków mieszkańców Polski na piwo (poz. 1) odejmujemy sumę obciążeń obliczoną w złotych. (poz. 3)

17 miliardów 357,1 milionów zł. minus 8 miliardów 157,8 milionów zł. = 9 miliardów 199 milionów 300 tysięcy złotych.

5) Codzienne zyski obecnych prywatnych właścicieli branży piwowarskiej w Polsce = codziennym stratom budżetu w 2004 roku oblicza-my dzieląc roczny zysk prywatnych = rocznej stracie budżetu Polski (poz. 4) przez 365 dni w roku.

       9 miliardów 199,3 milionów złotych podzielone przez 365 dni

 = 25 milionów 203 tysiące złotych.

6) Dla obliczenia szacunkowej wielkości kwoty zysków prywatnych = stratom budżetu za 22 lata trwania tzw. III RP w branży piwowar-skiej wyliczoną w poz. 4 kwotę, należy pomnożyć przez 22 lata.

9 miliardów 199,3 milionów złotych razy 22 lata 

= 202 miliardy 384 miliony 600 tysięcy złotych/za 22 lata.

Przeliczamy tę kwotę na dolary amerykańskie po średnim kursie za ten okres równym;  3,3 zł. za 1 dolar.

202 miliardy 384,6 milionów zł. dzielimy przez 3,3 zł. za dolara

 = 61 miliardów 328 milionów 666 tysięcy dolarów USA/za 22 lata.

Tyle w okresie tzw. III RP, w ciągu 22 lat utracił budżet Polski z tytułu tzw. prywatyzacji branży piwowarskiej. Utracił na korzyść prywatnych monopolistów. Utracił minimum 61miliardów dolarów USA za zgodą rządzących Polską wszystkich polskojęzycznych ekip po okrągłostołowych (po 1989 r.), za przyczyną których „w świetle prawa”, obrabowano Polaków, okradziono Polaków na tę kolosalną kwotę tylko z tytułu rabunkowej prywatyzacji branży piwowarskiej.

UWAGA! Aby wyjaśnić zastosowane powyżej w punkcie 6 pojęcie minimum 61 miliardów zł. strat, należy wiedzieć, że rzeczywista, a ukrywana wielkość spożycia piwa w omawianym okresie wynosiła nie 75 (jak podaje GW), a 100 litrów piwa, czyli minimum o 25 litrów więcej na statystycznego mieszkańca, tzn. o 33 % było większe spożycie. Zwiększając o 33 % wyżej przeprowadzone obliczenia, otrzymamy wartości bliższe rzeczywistym dla omawianego okresu.

UWAGA! (*) W 1991 r. tylko za tzw. „Analizę przygotowania do sprzeda-ży” zakładów piwowarskich ŻYWIEC zapłacono zagranicznej firmie Acces East European – 32 miliony 211tysięcy 504 dolary USA, a za „Kampanię reklamową, sprzedaż akcji na zagranicę” zakładów OKOCIM – zapłacono firmie Acces Ltd  20 milionów 498 tysięcy 252 dolary USA.

Wg dostępnych danych, wpływy z tzw. prywatyzacji w latach 1991-1993 – 164 zakładów, które w 90% zlikwidowano (jako konkurencyjne dla Zachodu) wyniosły; 56 miliardów 904,3milionów dolarów USA (dol.) z tym, że w tym okresie koszty utrzymania Ministerstwa Przekształceń Własnościowych (MPW) stanowiły; 11 miliardów 267,4 milionów (dol.), a na opłacenie firm doradczych (tzw. konsultingowych) wydano 6 miliardów 557 milionów (dol.), z czego dla 295 firm zagranicznych było 3 miliardy 998,7 milionów (dol.). Z pozostałej części2 miliardów 558,3 milionów (dol.). opłacono ogłoszenia w wybranej prasie krajowej i zagranicznej oraz około 50 nieznanych polskich firm doradczych. Po odjęciu kosztów prywatyzacji (ogłoszenia, doradztwo) i kosztów utrzymania MPW, wpływy do budżetu z tych prywatyzacji wyniosły netto 39 miliardów 079,9 milionów (dol.).

Obliczony w dolarach wpływ TO tylko wpływ przeliczeniowy, gdyż tzw. obcy kapitał wiele zakładów kupił za polskie złotowski.

Pozostawiamy to  bez komentarza, do zadumy i refleksji Czytelnika.

– – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – –  – – – – – – – –

Informacyjnie podajemy, że przeliczone poniżej zyski tzw. prywatnego kapitału = stratom budżetu Państwa Polskiego z tytułu opanowania całej branży alkoholowej w Polsce po tzw. prywatyzacji odnoszone są do spożycia alkoholi w przeliczeniu na czysty, 100 procentowy spirytus i wynoszą średnio 13 litrów spirytusu na rok przez statystycznego mieszkańca Polski – w okresie 22 lat trwania tzw. III RP.

13 litrów jako wielkość spożycia na osobę potwierdza WHO (Światowa Organizacja Zdrowia) z 2011 r., co przy cenie detalicznej 110 zł. za 1 litr spirytusu zostało przyjęta do poniższych zestawień, przy których; akcyza stanowi – 13 %, VAT – 21 %, podatek od wynagrodzeń – 4 %, koszty własne – 5 % (w tym wynagrodzenie pracowników). Dane w % odnoszone są do cen detalicznych.

(Z przyczyn podanych w Uwadze na str. 2 wynika, że 8 % koszty produkcji dotyczyły okresu PRL, gdzie alkohol wytwarzano z naturalnych składników – metodami tradycyjnymi. Wywarzane alkohole wg obecnych metod są bardziej trujące, ale znacznie tańsze w produkcji, dlatego też do obliczeń przyjmiemy koszty własne na poziomie 5 %).

– – – – –  „ – – – – –

1) Średni koszt spożycia alkoholi w Polsce, w przeliczeniu na czysty spirytus, na statystyczną osobę w jednym roku wynosi.

110 zł./litr razy 13 l./osobę w roku = 1430 złotych/osobę w roku.

2) Średni koszt spożycia alkoholi w Polsce, w przeliczeniu na czysty spirytus, przez 38,6 milionów statystycznych osób wynosi;

1430 złotych/osobę w roku razy 38,6 milionów osób

 = 55 miliardów 198 milionów złotych.

3) Koszty własne tzw. prywatnych monopolistów w % wynoszą więc;

13% akcyza + 21% VAT + 5% koszty własne + 4% podatki od wynagrodzeń = 43 % cen detalicznych.

4) Obliczamy teraz sumę obciążeń w złotych, która stanowi 43 % cen detalicznych, po których 38,6 milionów osób w Polsce kupowało średnio w roku alkohole w przeliczeniu na czysty spirytus. (poz. 2)

55 miliardów 198 milionów złotych mnożymy przez 43% i dzielimy przez 100%  i to się = 23 miliardy 735 milionów złotych.

5) Obliczamy czysty zysk prywatnych monopolistów branży alkoholowej = corocznym stratom budżetu Polski po likwidacji monopolu Państwa Polskiego na alkohole. W tym celu od kwoty wydatków (poz. 2) odejmujemy sumę obciążeń (poz. 4).

55 miliardów 198 milionów zł. minus 23 miliardy 735 milionów złotych = 31 miliardów 463 miliony złotych.

5a) Ta sama kwota w przeliczeniu na dolary wynosi;

31 miliardów 463 miliony złotych dzielimy przez 3,3 zł. (średni kurs dolara) = 9 miliardów 534  miliony dolarów USA.

6) Codzienne straty budżetu, równe codziennym zyskom obecnych prywatnych właścicieli branży alkoholowej w Polsce, wynoszą;

        31 miliardów 463 miliony złotych dzielimy  przez 365 dni

= 86 milionów 200 tysięcy złotych.

UWAGA! Za pierwszej kadencji premiera Tuska, dla którego „polskość to nienormalność”, który mówi „wy Polacy”, który w marcu 2012 roku, z trybuny sejmowej!!! nazwał przewodniczącego „Solidarności” „pętakiem” – zostało zlikwidowanych 3000 szkół w Polsce. Tylko w bieżącym roku ma zostać zlikwidowanych dalszych 900 szkół w Polsce, a w samej Warszawie 29 – co ma przynieść oszczędności w budżecie Warszawy 6 (słownie sześć) milionów zł.

(Dane podawane przez radnych Warszawy.)

Wniosek stąd, że średnio rocznie utrzymanie jednej szkoły przez samorząd Warszawy, kosztuje chyba najdrożej w Polsce i wynosi;

6 milionów zł. dzielone przez 29 szkół = 207 tysięcy zł./na szkołę.

Stąd wniosek, że utrzymanie 900 szkół przeznaczonych do likwidacji w Polsce w 2012 r., kosztuje samorządy rocznie – maksimum;

207 tysięcy złotych razy 900 szkół = 186,3 milionów złotych,

tzn. tyle ile budżet Polski traci w ciągu 2,2 dnia na skutek zlikwidowania monopolu państwa na branżę alkoholową, tj. tyle samo ile zyskują w ciągu 2,2 dnia obecni prywatni właściciele branży alkoholowej, zawłaszczając w świetle „prawa” zyski należne Polakom.

7) Obliczamy zyski prywatnych = stratom budżetu w ciągu 22 lat istnienia tzw. III RP po „prywatyzacji” branży alkoholowej. W tym celu mnożymy wielkość z poz. 5 przez  22 lata;

31 miliardów 463 miliony złotych razy 22 lata to = 692 miliardy 186 milionów złotych.

Przeliczamy tę kwotę na dolary amerykańskie po średnim kursie za ten okres równym;  3,3 zł. za 1 dolar.

692 miliardy 186 milionów zł. dzielimy przez 3,3 zł./dolar

 = 209 miliardów 753 miliony dolarów USA.

Tyle w okresie tzw. III RP – w ciągu 22 lat – utracił budżet Polski z

tytułu tzw. prywatyzacji branży alkoholowej. Utracił minimum 210 miliardów dolarów USA.Utracił za zgodą rządzących Polską wszystkich polskojęzycznych ekip po okrągłostołowych (po 1989 r.), za przyczyną których „w świetle prawa” obrabowano Polaków, okradziono Polaków, tylko z tytułu rabunkowej prywatyzacji branży alkoholowej. Dokonano tego za zgodą wszystkich ekip, UW, AWS, UD, SLD, PO, PiS, PSL itp. w świetle bandyckiej koncepcji Banku Światowego w ramach – narzuconej przez UE tzw. – restrukturyzacji.

Te straty NIE są to dolary przeliczeniowe, lecz rzeczywiste gdyż, tzw. obcy kapitał wyprowadza z Polski swoje zyski w dolarach.

8) Obliczamy stratę statystycznego mieszkańca Polski w okresie 22 lat trwania tzw. III RP z tytułu bandyckiej prywatyzacji branży alkoho-lowej w Polsce. W tym  celu kwotę ogólnych strat za 22 lata (punkt 7) dzielimy przez ilość mieszkańców Polski = 38,6 mln. i to wynosi;

209 miliardów 753 miliony dolarów USA dzielimy przez 38,6 milionów osób i to  = 5434 dolary USA co = 17 tysięcy 932 złote.

A więc, obecni mafijni właściciele branży alkoholowej w ciągu 22 lat istnienia tzw. III RP, ukradli statystycznemu Polakowi z budżetu ponad 5 tysięcy dolarów USA, tj. ponad 17 tysięcy obecnych złotych, w wyniku złodziejskiej prywatyzacji tylko przemysłu alkoholowego.

– –  –  – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – –  – – – – – – – –

Jeszcze raz przypominamy, że żadna z rządzących Polską ekip po 1989 r. nie rozliczyła zysków i strat z tej i innych tzw. prywatyzacji.

Żadna ekipa nie wystąpiła z wnioskiem o przywrócenie Państwu Polskiemu monopolu na branże alkoholowe, tak jak to obecnie czynione jest w Rosji. Na Białorusi Łukaszenko nie pozwolił sprywatyzować żadnej branży i stąd ta żydowsko-unijna wściekłość na niego, stąd opluwanie tych słowiańskich narodów na równi z Polakami przez żydostwo w Polsce i w UE.‘Łże elity’ rządzące Polską próbują wciąż skłócać ich i Polaków, a równocześnie pod niebiosa wynoszą żydostwo i Niemców („naszego najlepszego adwokata w UE”). A Niemcy!

Niemcy nie zapłacili Polsce żadnych odszkodowań, za popełnione ludobójstwo na Polskim Narodzie w latach 1939-1945 (w czasie II wojny światowej) podczas której, wymordowano i zginęło 10 milionów Polek i Polaków oraz nie zapłacili odszkodowań za barbarzyńskie zniszczenie Polski. Mało tego, kwestionują cały czas nasze zachodnie granice i prawo Polski do Ziem Odzyskanych.

Wg orzeczenia Trybunału Konstytucyjnego RFN oraz brzmienia zapisu w art. 116 Konstytucji Niemieckiej, obecne granice Niemiec obejmują stan z 1937 roku, a więc polskie Ziemie Odzyskane!!!

Przytaczamy te orzeczenie ze str. 15, za tekstem zawartym w  wydanej przez Wydawnictwo Sejmowe w języku polskim w 2008 roku KONSTYTUCJĄ  NIEMIEC. Cytujemy;

„Federalny Trybunał Konstytucyjny potwierdził pogląd o istnieniu Niemiec w granicach z 1937 roku oraz tezę, że Republika Federalna Niemiec nie jest sukcesorem Rzeszy Niemieckiej, a jest z nią jedynie ‘identyczna’.

Powstanie Republiki Federalnej Niemiec nie stanowi utworzenie nowego państwa niemieckiego; jedynie CZĘŚĆ NIEMIEC została na nowo zorganizowana. Nie obejmuje ona całego terytorium Niemiec”.

To jedna sprawa. Druga, to sprawa niewypłacenia dotychczas Pol-kom i Polakom przez Niemców odszkodowań np. z tytułu cywilno prawnych odszkodowań wojennych, które NIEulegają przedawnieniu.

Za popełnione zbrodnie ludobójstwa na Narodzie Polskim przez nazistowską III Rzeszę niemiecką w czasie II wojny światowej – prawnie i odszkodowawczo odpowiedzialna jest obecna Republika Federalna Niemiec, co potwierdzają dwie Uchwały Sejmu RPniezrealizowane dotychczas przez rządzących;  jedna od 22, druga od 8 lat.

Oto treść pierwszej Uchwały Sejmu Rzeczypospolitej Polskiej z 07 VI 1990 r. dot. cywilno prawnych odszkodowań wojennych. Cytat.

„Uwzględniając szczególny, moralny i prawny wymiar problemu, SEJM zobowiązuje Rząd Rzeczypospolitej Polskiej do kontynuowania usilnych działań mających na celu uzyskanie odszkodowań  c y -w i l n o   p r a w n y c h   dla  OFIAR  II wojny światowej.”

Druga Uchwała Sejmu Rzeczypospolitej Polskiej z 10 września 2004 roku dotyczyła dochodzenia należnych Polakom od Niemców reparacji (niewypłaconych odszkodowań za poniesione przez Polskę straty gospodarcze i majątkowe), w wyniku działań zbrojnych i niszczycielskich zbrodniczej III Rzeszy niemieckiej podczas II wojny światowej  na terenach bezprawnie zagrabionych Polsce w latach 1939-1945.

Tylko z tytułu indywidualnych cywilno prawnych odszkodowań wojennych, kwotyniewypłacone, a należne Polkom i Polakom (Ofiarom i Spadkobiercom Ofiar) OD Niemców – wynoszą;

• ca 2 biliony Euro ( 2 tysiące miliardów Euro) – bez odsetek,
  • tj. 50 tysięcy Euro należne każdej i każdemu żyjącemu dziś  Polce i Polakowi, począwszy od starca do noworodka.

(Te wyliczenia oparte są o dane zawarte w Ekspertyzie podstaw praw-nych roszczeń indywidualnych o odszkodowania wojenne opracowanej  przez organizatora i I-go Prezesa Trybunału Konstytucyjnego w PRL (1985-1989), profesora prawa międzynarodowego, dr Alfonsa Klafkowskiego, Przewodniczącego Rady Naczelnej Stowarzyszenia Ofiar Wojny z siedzibą w Bielsku Białej, wyd. w 1990 r. przez to Stowarzyszenie. Eksperty-za opiera się o zapisy „Umowy Poczdamskiej z 2 VIII 1945 r.”opublikowane w książce o tym samym tytule, wydanej przez IW/PAX w 1985 r.)

Do rządzących Polską ekip, do władz ustawodawczych wykonaw-zych i innych, obecnej tzw. III RP – oficjalnie i wielokrotnie kierowane były pisemne informacje o wielkości tych – należnych Polakom odszkodowań od Niemców. Podawano je zarówno w pismach, jak i w raportach, czy odezwach, na które te władze nie odpowiedziały.

Widać, pod żydowsko-germańskim butem, znowu w Polsce zakwitł bolszewicki system sprawowania władzy przez polskojęzyczne elyty.

– – – – –  „ – – – – –

Nota od Wydawcy. Do opracowania wykorzystano także inne dane z roczników statystycznych, (*) informacje z artykułów dr Ryszarda Ślązaka pt. Pośpieszna prywatyzacja opublikowanych w tygodniku Myśl Polska, oraz (**) dane ze strony 25 i dalszych z numeru 287 z dnia 15 kwietnia 2012 r. zawarte w dwutygodniowym biuletynie„PATRIOTYCZNEGO RUCHU POLSKI” w Internecie – Nowy York, Chicago, Toronto, Berlin, Warszawa. (www.wicipolskie.org)

– – – – –  „ – – – – –

Polska statystyka!

Przez 21 lat trwania tzw. III RP (1989-2010) w pierwszej kolejności za bezcen sprzedano obcym ponad 8400 zakładów polskich. I tak rząd

– Mazowieckiego-Balcerowicza – Unia Wolności (UW), od września 1989 r. rządził 16 m-cy. Jest autorem zbrodniczej ustawy o tzw. prywatyzacji, która od 21 lat zabija Naród Polski i Jego gospodarkę.

– Bieleckiego – Kongres Liberalno-Demokratyczny (KLD), od stycznia 1991 r. rządził 11 m-cy. Sprzedał obcym 1208 strateg. zakładów.

– Olszewskiego – Ruch Odbudowy Polski (ROP), od 23 XII 1991 r. rządził 6 m-cy.‘Wstrzymał’ tzw. prywatyzację. Został obalony.

– Rząd Suchockiej – Unia Demokratyczna (UD), od 11 lipca 1992 r.

rządził 15 m-cy i 14 dni. Sprzedał obcym 21 strategicznych zakładów.

– Pawlaka – Polskie Stronnictwo Ludowe (PSL), od października 1993 r. rządził 16 m-cy. Sprzedał obcym 2269 zakładów.

– Oleksego – Sojusz Lewicy Demokratycznej (SLD), od 7 marca 1995 r. rządził 11 miesięcy. Sprzedał 598 zakładów.

– Cimoszewicza – Sojusz Lewicy Demokratycznej (SLD), od 7 lutego 1996 r. rządził 20 m-cy i 18 dni. Sprzedał 992 zakłady.

– Buzka (Akcja Wyborcza Solidarność (AWS), od 31 października 1997 r. rządził 47 miesięcy i 19 dni. Sprzedał 1311 zakładów.

– Millera – Sojusz Lewicy Demokratycznej (SLD), od 19 października 2001 r. rządził 30 m-cy i 15 dni. Sprzedał 548 zakładów.

– Belki – Sojusz Lewicy Demokratycznej (SLD), od 2 maja 2004 r. rządził 17 miesięcy i 29 dni. Sprzedał 477 strategicznych zakładów.

– Marcinkiewicza (Prawo i Sprawiedliwość (PiS), od 31 października 2005 r. rządził 8 miesięcy 15 dni. Sprzedał 271 zakładów.

– Kaczyńskiego – Prawo i Sprawiedliwość (PiS), od 14 lipca 2006 r. rządził 15 miesięcy i 24 dni. Sprzedał 18 strategicznych zakładów.

– Tuska – Platforma Obywatelska (PO), rządzi od 17 listopada 2007 r. Sprzedał 724strategiczne  zakłady. Pozostało ich jeszcze 16.

Wszystkie rządy w tzw. III RP na przestrzeni ostatnich 21 lat doprowadziły do likwidacji ponad 300 tysięcy gospodarstw rolnych.

(Źródło: Biuro Krajowe Stronnictwa Ludowego „Ojcowizna” 2011 r.)

– – – – –  „ – – – – -++

ze strony:

http://stopsyjonizmowi.wordpress.com/2012/05/23/bandytyzm-ekonomiczny/#more-22132