III Powstanie Śląskie -„obchody”

Plebiscyt … Linia Korfantego… Ustawa o woj. śląskim.. Związek Górnoślązaków-Bund der Oberschlesier ..”obchody 90 rocznicy”

-Plebiscyt na Górnym Śląsku był przeprowadzony 20 marca 1921 i poprzedzony dwoma powstaniami ludności Śląska domagającej się przyłączenia regionu do Polski .

-Plebiscyt był nadzorowany przez Międzysojuszniczą Komisję Rządzącą i Plebiscytową na Górnym Śląsku z siedzibą w Opolu. Na czele tej angielsko-francusko-włoskiej Komisji stał generał francuski Henri Le Rond. Zastępcą Le Ronda był gen. Armando de Marinis (Włoch), Wielką Brytanię reprezentował płk Harold Percival. Do Komisji byli oddelegowani przedstawiciele Polski, Niemiec, Watykanu i Czechosłowacji. Polskę reprezentował konsul generalny Daniel Kęszycki.

Polska i Niemcy zaczęły tworzyć organy plebiscytowe w lutym 1920. W Bytomiu powstał Polski Komisariat Plebiscytowy (PKPleb.) z Wojciechem Korfantym na czele. Jego siedziba znajdowała się w Hotelu Lomnitz. Zastępcami Korfantego byli: Konstanty Wolny (CHZL), Józef Rymer (NPR) i Józef Biniszkiewicz (PPS). Szefem Wydziału Administracyjnego został prawnik Paweł Kempka^[2]. Na czele Niemieckiego Komisariatu Plebiscytowego (Plebiszitskommissariat fur Deutschland) stanął burmistrz Rozbarku dr Kurt Urbanek. Siedziba niemieckiego Komisariatu znajdowała się w Katowicach w hotelu "Centralnym" przy ul. Dworcowej.

Polska gwarantowałą specjalny status na terenach plebiscytowych

http://isap.sejm.gov.pl/DetailsServlet?id=WDU19200730497

W dniu 30 grudnia 1920r. Międzysojusznicza Komisja Rządząca i Plebiscytowa na Górnym Śląsku postanowiła, że uprawnionym do głosowania zastaną osoby, które dnia 1 stycznia 1921r. miały ukończony 20 rok życia i

1. urodzili się i mieszkają w obrębie obszaru plebiscytowego (kategoria A),
2. urodzili się w obrębie obszaru plebiscytowego, ale już tam nie zamieszkują (kategoria B) tzw. emigranci,
3. nie urodzili się w obrębie obszaru plebiscytowego, ale osiedlili się tam przed dniem 1 stycznia 1904r. (kategoria C),
4. przed rokiem 1920 zostali przez władze niemieckie wysiedleni z obszaru plebiscytowego (kategoria D).

Do udziału w głosowaniu uprawnionych było 1 220 524 osób. Wśród głosujących 19,3% stanowili tzw. emigranci górnośląscy, czyli osoby które na Górnym Śląsku się urodziły, ale z niego wyemigrowały.

W 1919 strona polska zaproponowała, aby dopuścić do głosowania także tych Ślązaków, którzy mieszkali poza Górnym Śląskiem^[3], licząc że pozwoli to zyskać głosy Polaków pracujących w Zagłębiu Ruhry^[4]. Międzysojusznicza Komisja zgodziła się na ten postulat, który w rezultacie obrócił się przeciw Polsce, gdyż zaledwie 10 120 osób przybyłych na plebiscyt zagłosowało za Polską, gdy tymczasem za Niemcami opowiedziało się 182 288 osób^{[potrzebne źródło]}.

Plebiscyt objął 1573 gminy Górnego Śląska w powiatach: bytomskim, katowickim, gliwickim, tarnogórskim, rybnickim, pszczyńskim, strzeleckim, opolskim, lublinieckim, kozielskim, kluczborskim, głubczyckim i części powiatu prudnickiego.

W głosowaniu udział wzięło 1 190 846 uprawnionych

Na obszarze plebiscytowym za Polską opowiedziało się 560 obwodów gminnych oraz 112 obwodów dworskich natomiast za Niemcami 604 obwody gminne oraz 233 obwody dworskie.

1. W wyniku przeprowadzonego obliczenia w sposób "globalny" przedstawiciele Wielkiej Brytanii i Włoch w Komisji Międzysojuszniczej zaproponowali podział Górnego Śląska w ten sposób, że Polsce zaproponowano objęcie jedynie części powiatów pszczyńskiego, rybnickiego (głównie ziemie rolne) i małych skrawków powiatu katowickiego, a resztę, z największym udziałem przemysłu – zaproponowano oddać Niemcom. Brytyjczycy i Włosi wyraźnie dbali w Komisji o interesy niemieckie, w odróżnieniu od Francuzów, którzy uchodzili za największych wrogów (Erbfeinde) Niemiec i faworyzowali stronę polską^{[potrzebne źródło]}.
2. Odmienny podział zaproponowali Francuzi z gen. Henri Le Rondem na czele, który uznał że na podstawie wyników plebiscytu należy Polsce przyznać wszystkie wschodnie powiaty Górnego Śląska razem z całym okręgiem przemysłowym.

Kompromisu nie zdołano osiągnąć i przewodniczący Komisji Międzysojuszniczej przesłał Radzie Najwyższej w dniu 30 kwietnia 1921 wykluczające się projekty: proniemiecki – projekt angielsko/włoski i propolski projekt francuski.

Plany te, za sprawą Wojciecha Korfantego, polskiego komisarza w Komisji Międzysojuszniczej, przedostały się do opinii publicznej. Wywołało to najpierw gigantyczną falę strajków, w których udział wzięło prawie 190 tys. Ślązaków oraz polską interwencję dyplomatyczną, w trakcie której, na podstawie wyników plebiscytu, zaproponowano podział Górnego Śląska wzdłuż Linii Korfantego w większości zgodnej z propozycją gen. Henri Le Ronda.

W związku z dalszymi niekorzystnymi postanowieniami dla Polaków Wojciech Korfanty wbrew zakazowi Warszawy wydał w dniu 3 maja 1921 rozkaz o rozpoczęciu III powstania śląskiego.

Zamiarem głownym było utrzymania linii Korfantego – biegnącej wzdłuż biegu Odry do Krapkowic .

Polsce zostały przyznane natomiast liczne miasta, których ludność opowiedziała się w znacznej większości za przyłączeniem do Niemiec, m.in. Katowice, Mysłowice, Królewska Huta, Mikołów, Pszczyna, Rybnik, Żory, Tarnowskie Góry i Lubliniec (poza miastami w tej części obszaru plebiscytowego najczęściej ludność opowiedziała się za przynależnością do Polski, co odzwierciedlało zasadę większości polskiej w okolicznych wsiach, a mniejszości w samych miastach). Pomimo że Polsce przyznano mniejszą część Górnego Śląska znalazła się tam jednak większość zakładów przemysłowych. Z 82 kopalń, 14 stalowni i 37 wielkich pieców w Polsce znalazły się: 63 kopalnie, 9 stalowni i 22 wielkie piece.

W skrócie. Polska popełniła kardynalne błędy

– liczono na głosy "emigrantów" .

To co przedstawia się jako sukces jest w istocie porażką .

Zostaliśmy "ograni" przez możnych tego świata –

"wolny świat" pominął milczeniem polskie gwarancje ustawodawcze -statut organiczny Województwa Śląskiego.

"wolny świat" pominął milczeniem czystki etniczne (podobne do tych z Jugosławii) –

Realizowane przez niemieckie oddziały np. bataliony Freikorpsu "Oberland" z Bawarii  dokonały mordu w Strzebniowiehttp://pl.wikipedia.org/wiki/Selbstschutz

Aktualnie próbuje się narzucić punkt widzenia – "wojna domowa" http://wyborcza.pl/1,91446,9520672,Prof__Wozniczka__powstania_slaskie_zbyt_malo_znane.html

Jaka wojna?

Polacy nie występowali przeciwko ludności cywilnej , nie dokonywali eksterminacji inteligencji i elementu nastawionego pro-niemiecko.

Polska dawała gwarancje swobód i rozwoju na terenach plebiscytowych.!!!!

Dzisiaj "obchody 90 rocznicy" –  dzisiejsza Polska udziela swobód na cenzurowanie historii przez potomków

założycieli Związek Górnoślązaków-Bund der Oberschlesier 

http://pl.wikipedia.org/wiki/Zwi%C4%85zek_G%C3%B3rno%C5%9Bl%C4%85zak%C3%B3w_(1919-1924)

Czy Naród Polski zapomniał o Śląsku ?

chyba tak – sądząc po "obchodach 90 rocznicy"

 Tych co przetrwali tak mordowano w 39r.

http://www.1wrzesnia39.pl/download.php?s=19&id=23666