Hiszpania tonie po uzyskaniu „pomocy” od UE

Po zatwierdzeniu „pomocy” dla banków Hiszpanii rentowność 10-latek osiągnęła rekordowy poziom 7,368% (teraz 7,56%) euro spadło dzisiaj do rekordowego (od XI.2000) poziomu ¥94,41 a Katalonia i Walencja potrzebujące €15 mld chylą się do bankructwa

Pomocy potrzebuje i Murcja.

Włoskie dziesięciolatki są już po 6,41%, a Hiszpańskie dwulatki po 6,39%. A dziesięciolatki Niemiec które udzielają "pomocy" nowy rekord taniości 1,13%!!!

Jednocześnie "Powoli wyjaśnia się powód dlaczego w Polsce zaległa cisza nad wyjaśnieniem przyczyn braku reakcji zarówno KNF-u, jak i mediów na braku właściwego funkcjonowania Wibor-u.

W sytuacji kiedy z wypowiedzi przedstawicieli rynku i ekspertów wynika, że w Polsce analogiczne problemy, tylko poważniejsze niż w przypadku Libor-u mają miejsce od wielu lat, jednak bez adekwatnej reakcji odpowiedzialnych za nadzór KNF, jak i poinformowanego o tym sektora bankowego. Trudno sobie wyobrazić, że powyższa bezczynność mogła być tolerowana, gdyby była niekorzystna dla instytucji finansowych, w sytuacji podnoszenia jej przez przedstawicieli rynku i informacji, że banki nie zawierają transakcji po deklarowanych przez siebie cenach, a statystyki NBP nie pokazują żadnych transakcji, jeśli chodzi o dłuższe terminy, mimo jednoczesnego kwotowania stawek na Wibor. Jak i podnoszenia o występowaniu przypadków, gdy jeden bank chciał wymusić transakcję po kwotowanej stawce, drugi odpowiadał: „nie mam na ciebie limitu".
Z przesłuchań przez komisję parlamentarną byłego prezesa Barclays Bank Boba Diamonda, byłego przewodniczącego rady nadzorczej Marcusa Agius’a, byłego szefa bankowości inwestycyjnej Barclays’ Jerry Del Missier’a, Rich Ricci’ego z Barclays Capital nie mówiąc o wiceprezesie Banku Anglii. Niesamowite nagłośnienie przypadku Barclaysa w sytuacji kiedy nawet wg artykułu WSJ „Who Else Is Under Investigation for Libor Manipulation?” sprawy dotyczą i nie są nagłaśniane Bank of Tokyo-Mitsubishi UFJ, Citigroup Inc., Credit Suisse Group, Deutsche Bank AG, HSBC Holdings PLC, ICAP PLC, J.P. Morgan Chase & Co., Lloyds Banking Group PLC, Mizuho Financial Group Inc., Rabobank Groep NV, Royal Bank of Scotland PLC, RP Martin Holdings Ltd, Societe Generale SA, Sumitomo Mitsui Banking Corp. i UBS AG. co musi budzić pytanie dlaczego? Zwłaszcza w sytuacji kiedy wymieniony na końcu bank szwajcarski nawet w ostatnim raporcie kwartalnym napisał że „porozumiał się w ramach immunitetu z Departamentem Sprawiedliwości USA i organów regulacyjnych w Szwajcarii i Kanadzie, co daje ochronę przed działaniami egzekucyjnymi w stosunku do określonych transakcji dokonywanych na Yen LIBOR i Euroyen Tibor” („it has reached immunity deals with the Department of Justice and regulators in Switzerland and Canada, giving it protection against enforcement action in relation to certain transactions and submissions for Yen Libor and Euroyen Tibor.”)
Aktualna debata ukazuje drugie dno konfliktu. Przez lata nienagłaśniane powodowało przekonania że to Barclays mimo zagrożenia uniknął konieczności dokapitalizowania przez brytyjskiego podatnika i dlatego mógł się szczycić jako ten który nie naraził reputację brytyjskiego centrum bankowego jakiego doświadczyły tak renomowane instytucje jak Royal Bank of Scotland Group Plc, Lloyds Banking Group Plc (LLOY), Northern Rock Plc i Bradford & Bingley Plc. Poprzez sprzedaż Barclays Global Investors do BlackRock Inc. (BLK) za $15,2 mld w roku 2009 jak upłynnieniu akcji na £7 mld inwestorom z Abu Dhabi i Kataru w najtrudniejszym okresie listopada 2008 r. Z aktualnie prowadzonej debaty wyłania się sytuacja że powyższe sukcesy mogły wcale nie być na rękę władzom, a kierownictwo Bercelays było silnie zmotywowane aby nie dać się przejąć. Od samego początku były silne napięcia z nadzorcami, zgoda na mianowanie Diamonda szefem warunkowana polepszeniem relacji z zagranicznymi(!) nadzorcami, a afera z Liborem wykorzystana do przekazania „naładowanego rewolweru” jego szefowi jak to stwierdził szef komisji Andrew Tyrie (Kevin Crowley, Howard Mustoe i Ben Moshinsky „Diamond Offers to Rebut Claims He Misled U.K. Lawmakers”).
W powyższym świetle ciekawym się staje również przyczyna tak wysokiego prestiżu przesłuchujących parlamentarnych komisji w Anglii, w porównaniu z zapomnianą komisją bankową Sejmu. Otóż w świetle zarzutów o składanie fałszywych zeznań wydało się że może ona przesłuchiwanego wsadzić do więzienia, aczkolwiek od stu lat żadna tego nie zrobiła. A u nas komisja tylko sobie pogadała i zniknęła wraz z rozwiązaniem Sejmu."

Za www.stefczyk.info/blogi/przez-pryzmat-ekonomii/barclays-kozlem-ofiarnym-sukcesu-produktow-antypodatkowych-