GRAJĄC SZOPENA

tak łatwo teraz pomilczeć z przyrodą…

tak łatwo teraz pomilczeć z przyrodą

gdy znów się niebo nad nami rozżala

i porozmawiać z ciemną smugą lasu

gdy się ostatnią czerwienią dopala…

usiądź…i połóż palce na klawiszach

dźwięk mi ogromne przypomni marzenia

i chwile gdy się płacze bez powodu

nic już nie mając więcej do stracenia

wieczność w zegarach wykuwa Historię

kłamstwa w gazetach nie budzą zdziwienia

razem za Ojczyznę zmówimy litanię…

grając na przemian…Mazurki Szopena…