Grabarze Polski i Polaków; „patrioci” Duda, Macierewicz

Agencje prasowe pokazały uroczystość inauguracji budowy systemu „obrony przeciwrakietowej” NATO, na polskim Pomorzu.  Reprezentujący III RP, Duda i Macierewicz, złapali za łopaty i zaczęli kopanie.  W tym miejscu należy zadać pytanie, co „nasi przywódcy” zaczęli kopać?

Reakcją na tą radosną uroczystość, była narada Putina z rosyjską generalicją.  Z grobową miną, prezydent Federacji oświadczył, że instalacja ta, jak również analogiczna rozpoczęta na terytorium Rumunii, stanowią próbę przeniesienia nuklearnego potencjału uderzeniowego Stanów Zjednoczonych, z amerykańskiego terytorium, na peryferie Rosji. Zwracając się do swych generałów Putin stwierdził, że bez względu na to co głosi zachodnia propaganda, rosyjscy wojskowi doskonale wiedzą, jakie zagrożenie dla Federacji stanowi to posunięcie.

Z polskiego punktu widzenia, bezprzedmiotowa jest wszelka polemika z kłamstwami NATO.  Istotne jest tylko to, że ten „gest zachodniego dobrosąsiedztwa”, jakim według zachodniej propagandy,  jest budowa systemu rakietowego, odbierany jest w Rosji jako bezpośrednie zagrożenie dla jej bezpieczeństwa.  Putin zadeklarował odpowiednią ripostę i nie ulega wątpliwości, że będzie to działanie adekwatne z rosyjska oceną sytuacji, a nie  z amerykańską propagandą.  Prezydent Federacji nie ukrywał zresztą, że posunięcia NATO oznaczają koniec względnego bezpieczeństwa  sąsiadów Rosji.

Logika amerykańska musi być oczywista dla każdego myślącego człowieka.  Przenosząc swój nuklearny potencja uderzeniowy z terytorium USA do Polski i Rumunii, Stany Zjednoczone przesuwają tym samym cel ewentualnego prewencyjnego uderzenia nuklearnego Rosji, ze swego terytorium, na obszar  wschodnioeuropejskich wasali.

Fakt ten daje również jasną odpowiedź na postawione powyżej pytanie.  Duda i Macierewicz rozpoczęli kopanie grobu Polsce i Polakom, stając się tym samym grabarzami w dosłownym sensie tego słowa.  Biorąc pod uwagę poziom inteligencji i zakres horyzontów umysłowych obu „mężów stanu”, można założyć, że sami nie zdają sobie sprawy z powierzonej im przez Amerykanów funkcji.   Jednak w niczym nie zmienia to sytuacji III RP.