Gorzej być nie może..!

Tegoroczny budżet zamyka się deficytem, sięgającym prawie 55 miliardów złotych, co oznacza, że dług publiczny będzie powiększał się w dotychczasowym, a może nawet jeszcze szybszym niż dotąd tempie – zwłaszcza, iż nie widać żadnych działań, zmierzających do odblokowania narodowego potencjału gospodarczego. Został on skutecznie zablokowany – z jednej strony przez fatalny ekonomiczny model państwa, ustanowiony w roku 1989 przez generała Kiszczaka i grono osób zaufanych, który nazywam kapitalizmem kompradorskim, a z drugiej – przez narastającą biurokratyzację państwa.

 Co do wytycznych, jakie płyną do naszego kraju przez „troskliwych” opiekunów zza oceanu – wszystko pozostaje niezmienne. Polska nie będzie się rozwijała, bo tak być musi, Polska będzie rezerwuarem Europy – bo tak trzeba, Polska w obliczu globalnej katastrofy przyjmie na swoim terytorium prewencyjny atak nuklearny i w końcu stanie się „sumieniem Europy”. Dodam, że w końcu zapomnianym raz na zawsze! Mijają 3 miesiące rządów Prawa i Sprawiedliwości i pewna zawoalowana gra powoli się krystalizuje, ukazując nowe uśmiechy w starym palcie, czasem pamiętającym swój rodowód z czasów PRL. Dotychczasowe działania PiS polegają na wymianie kadr w aparacie biurokratycznym, natomiast nie widać żadnych oznak – przynajmniej częściowego – jego demontażu. Prezes Kaczyński w swej zakulisowej polityce kreuje się na dyktatora Polski, kierującego nią z tylnej kanapy. Miała być „dobra zmiana” a  na dobre  rozgorzała „dobra kłótnia”,   kreując również niebagatelne tematy zastępcze. Przegląd „dobrych zmian” zacznijmy od tego, co było najbardziej przewidywalne – od polityki zagranicznej. Nastąpiła tutaj reorientacja na opcję atlantycką z powracającym tematem bazi USA na trenie naszego kraju, czemu sprzeciwiają się Niemcy. W przekładzie na język polski oznacza to, że zamiast chodzić po wskazówki do Berlina, otrzymujemy je obecnie z ambasady USA. Rusofobia wzrosła nieco, a ukrainofilski słupek nie drgnął bo i tak „kochamy” te „banderowską” nację. Rząd, miast bronić polskich interesów, dziś skapitulował – oddając premierowi Wielkiej Brytanii pałeczkę w zamian za słowa otuchy co do obronnych gestów Wujka Sama. W sposób równie spodziewany rozwinęła się sytuacja wewnętrzna – tu kreuje się w bardzo nudny, z góry przewidywalny scenariusz. Awantura, która towarzyszy rządowi Beaty Szydło, jęki i stęki, które są zasługą Platformy i Nowoczesnej Platformy oraz sprzyjających im polskojęzycznych mediów. Zrobił się z tego cotygodniowy kabaret – głównie KOD-u i jego głównego wodzireja, milionera Petru, ciągnącego za sobą zastępy resortowych moherów. Program PiS-u, zmieniający orbitę z łupienia na umiarkowane rozdawnictwo, całej skorumpowanej opozycji jest nie w smak. Forsowane przez rząd w pierwszym okresie działalności: tzw. program 500+, określenie minimalnej stawki godzinowej za pracę w ramach umów cywilnoprawnych oraz kolejne podwyższenie pensji minimalnej – Ci, którzy żyją z narodowej krwawicy a jest ich już ponad milion – ronią dziś łzy i wyją do księżyca. W przypadku 500 plus wartością dodaną będzie utworzenie kilku tysięcy nowych urzędniczych stołków, na których zasiądą zasłużeni działacze partyjni oraz wszelkiej maści krewni i znajomi Królika. Tak jest od zawsze. Rząd zdecydował się na obdarowywanie gotówką, co w przypadku niemałej polskiej patologii, będzie hojnym sponsoringiem ich „narodowego sportu”, a nie zasiłkiem demograficznym. Jednak i tak warto spróbować!

Co do kolejnych pomysłów pro-pracowniczych okazuje się, że z takich rozwiązań nie są zadowoleni i zagraniczni kontrahenci, dla których jesteśmy krajem porównywalnym wyzyskiem z Chinami, ale również polscy przedsiębiorcy przyzwyczajeni, iż umowa z pracownikiem to tylko „na czarno”- cała budowlanka – lub na zlecenie czy inne śmieciowe zatrudnienie – koniecznie za stawkę minimalną, pozwalającą jedynie głodować i egzystować w biedzie. Standardowe opinie Lewiatana, to to, że „płaca minimalna szkodzi nie tylko pracownikom ale i pracodawcom, którzy poprzez nowe, sztuczne koszty stają się mniej konkurencyjni. Tracą na nim głównie mikro, mali i średni przedsiębiorczy, zatem niemal wyłącznie podmioty polskie.” Jak można być jeszcze mniej konkurencyjnym, skoro zarabiamy trzy razy mniej niż w Unii Europejskiej a nasi emeryci zbierają jedzenie po śmietnikach, umierając w kolejkach, sztucznie wykreowanych przez ?

Próba poprawy sytuacji ekonomicznej pracowników w Polsce na drodze uczciwego partnerstwa tu nie zadziała, bo pracodawca polski zakodował sobie już linię maksymalnego wyzysku. Została więc droga wymyślona przez PiS – droga nakazów. Za „dobrą zmianę” w pierwszej kolejności zapłacą Ci, którzy od lat wymigują się od płacenia jakichkolwiek podatków i innych danin. Będą to przedsiębiorcy. Natomiast na dłuższą metę zapłacimy wszyscy – szczególnie wszyscy Ci, którzy robią karierę i nie chcą mieć dzieci, resortowi emeryci, którym ów komin przytną czy my sami, zmuszeni zastanowić się nad narodowa solidarnością, jakiej tak nie lubimy! Malkontenci z KOD-u płaczą już nad bajońskimi sumami, pożyczanymi przez Polskę na realizacje wyborczych obietnic Prawa i Sprawiedliwości czy wzrastającej niechęci sąsiadów, zaniepokojonych kondycją naszej demokracji. PiS podobno zdezelował już porządek prawny i ustrój państwa, o czym nie omieszkali donieść Brukseli.

Jak to wszystko wyjdzie – czas pokaże. Widać, że opór materii jest wielki i droga do realizacji obietnic dla PiS-u będzie kręta oraz pod górę. A przecież nie wiadomo, czy znowu prezydent gdzieś nie poleci i nie doleci…

Wówczas wróci stara, dobra, poczciwa Platforma Obywatelska z nieśmiertelnym patentem maksymalnego „dojenia” unijnych programów pomocowych i wizją, że potem jakoś to będzie!

Tylko szary Kowalski ma przy niedzieli zagwozdkę – od poniedziałku znów tydzień zaczynamy od 5 rano!

Roman Boryczko,

luty 2016

Za: www.SieMysli.info.ke