Był żołnierzem Legionów i w toku walk w 3. pułku II Brygady awansował – ciągle jeszcze w wieku niepełnoletnim – do stopnia kaprala i potem sierżanta.
Syn chłopski, późniejszy generał, był zawsze tam, gdzie toczyła się historia naszego kraju. W lipcu 1917r. odmówił złożenia przysięgi na wierność władzom niemieckim, w listopadzie 1918r. przełamuje ukraińską blokadę wokół Lwowa, a w dwóch następnych latach walczy z bolszewickimi agresorami. W majowych walkach 1926r. popierał marszałka Piłsudskiego, ale nie brał bezpośredniego udziału.
We wrześniu 1939r. ówczesny pułkownik bierze udział w obronie Warszawy, a następnie tworzy na terenach wschodnich sieć wywiadu. Aresztowany w 1941r. przez NKWD zostaje zwolniony w wyniku starań gen. Andersa formującego Polskie Siły Zbrojne w ZSRR. Brał udział w powstaniu warszawskim. W 1945r. był aresztowany ponownie przez NKWD. Poddany śledztwu i sądowi zniknął wraz z innymi więzionymi Polakami w tajemniczych okolicznościach.
Bardzo wysoko oceniali wartość pracy gen. Okulickiego pierwszy dowódca AK gen. Rowecki "Grot" oraz gen. Anders, a gen. Komorowski "Bór" pisał o nim: "Okulicki był zbyt wybitny, aby podporządkować się czyjejś linii. Okulicki to wielki indywidualista, człowiek impulsywny, dochodzący do własnych sformułowań. Okulicki szybko się decydował. To był ktoś".
Portal www.okulicki.ipn.gov.pl przygotowany przez Instytut Pamięci Narodowej jest poświęcony właśnie bohaterowi wojny 1920r. i ostatniemu dowódcy AK gen. L. Okulickiemu. Informacje i fotografie pochodzą z albumu "Generał Leopold Okulicki 1898 -1946" autorstwa Jacka Pawłowicza i Janusza Kurtyki. Portal cieszy się bardzo dużym zainteresowaniem.
