Gdera Pitera…

Ech!…ta Pitera
dla idola Tuska
bez Schopenhauera
ziarno prawdy wyłuska.

Pani powinna zostać aktorką – tak miał powiedzieć do Julii Pitery wybitny aktor Tadeusz Łomnicki. Rzecz działa się w 1974 r. Pitera nazywała się wtedy Zakrzewska i była studentką polonistyki, a także szefową sekcji teatralnej.

Uwielbiam kiedy

gdera tivilnie Pitera,

kobitka – agitka

PO – polit-teatr!

Przy niej bledną

wszelacy sofiści,

ona – natchniona

jak Laxigen – czyści.

Brak argumentu?

Odęty jazgot

z przyczynkiem

by w samsonowej puencie

aktorsko musnąć czuprynkę.

Ta poezja krętu główeńką,

ech ta koafiuro-peruka

–       greps-myk by – interlokutora

słyszeć ale… nie słuchać!

Kiedy jakby mimowolnie

odbiera komuś rację,

kamera w kontredansie

Julii transfokuje grację.

Ech!…ta Pitera

dla idola Tuska

bez Schopenhauera

ziarno prawdy wyłuska.

Ad rem..?Ad hominem?

Arthur S. z zazdrości by pękł…

A polemistę sponiewiera się

ad „wrzask & wdzięk”…J

Erystyka? Na mordeczkę!..

I po tivi-zawodach…

Jest logika czy też jej brak…

Wystarczy podać na tarczy

tautologię Ferdka Kiepskiego:

jak nie – jak tak?!

Po co pitrasić rację

via implikacje..?

Spolemingliwość

skonstruowana jest tak:

JAK NIE – JAK TAK!!!