Gał -cynizm…

    Gał – cynizm Kraju mój – kraju barwny… –        pelargonii, begonii, idei & agonii – śród bujd polityków – wybujałej malwy… Kraju węgla i wąglika Schetyny i Michnika Cudotwórcy – premiera Kanalii i konwalii …i trudu satyryka kiedy serce mu śpiewa gdy głoskując – opacznie  – obiecuje – nie spocznę, co mi mąci sumienie i co boli – – nazwę imieniem! Kraju mój z kraja raju –        na bezdechu, na kacu, na podsłuchu, na haju – –        z sępami śród orłów w łachmanach i kontuszu dzięki JP II – nad nami, – dzięki – ojcze Tadeuszu… Z Brukseli nam radośnie – mendel gwiazd już łopoce –        wije się i popływa falliście – –        verhojgennie i symfoniście: –        „no i Moskwy nie drażnić..!” Kraju mój […]