DZIKI PTAK WOLNOŚCI

tłucze się we mnie dziki ptak wolności…

tłucze się we mnie dziki ptak wolności

wciąż mi duszno w tym kraju niespełnionej wiary

gdzie krzyże…krematoria…rozpłakane brzozy…

gdzie kirem wciąż okryte spłakane zegary

każdy wrzesień odwraca smutną twarz pamięci

czy żelazne anioły nie rzucają cienia

zarastają nam zielskiem ścieżki Dekalogu

i rdzewieją rzucone granaty sumienia…

idę dzisiaj w kondukcie w stronę Europy

przez moich Ojców od wieków próchniejące kości

próbuję z bólem skrzydeł złamanych zwątpieniem

tłucze się we mnie z płaczem dziki ptak wolności

bo wiem że nam tu trzeba pilnować swojego

i wciąż użyźniać potem naszą własną ziemię

by naszym dzieciom jutro nikt nie zginał karku

i nie ranił jak kiedyś wzgardliwym milczeniem…

by nikt pomników nigdy nie stawiał mordercom

a prawda o Wołyniu niech przyszłości służy

i by nasza Ojczyzna była w naszych sercach

a nie racją naszych wrogów zdrajców oraz tchórzy

tłucze się we mnie z płaczem dziki ptak wolności

wciąż mi duszno w tym kraju niespełnionej wiary

gdzie krzyże…krematoria…rozpłakane brzozy…

gdzie kirem wciąż okryte spłakane zegary…