Dwaj panowie na S. Część pierwsza.

O zdrajcach z którymi patriotom nie wypada się zadawać, bełkocie sprzedajnych dziennikarzy i wierutnych głupcach

Napracował się Pan Aleksander Ścios nad okolicznościowym artykułem z okazji 2. rocznicy katastrofy smoleńskiej zamieszczonym w salon24.pl. Piękny, podniosły utwór o hańbie i honorze. O zdrajcach z którymi patriotom nie wypada się zadawać, bełkocie sprzedajnych dziennikarzy i wierutnych głupcach, którzy niczego nie mogą pojąć ze smoleńskiego memento.

Przeczytałem sobie te kilka ładnie napisanych zdań i zastanowiłem się jak by to było gdyby wizje autora można było wprowadzić w życie. Pierwsza proponowana myśl to postawa obywatelska polegająca na nie zadawaniu się z osobami nieodpowiednimi.

Nie wiem jak w ogóle ustalić z kim się mamy zadawać a z kim nie. Może ktoś nam wskaże tych złych wokół nas, których musimy unikać. W jakich sytuacjach ma być manifestowana niezłomna postawa tego w notce nie znajdujemy. Sami musimy się domyśleć również w jakiej formie powinien być realizowany ten swoisty bojkot.

Nie jestem chyba zbyt lotny i nie łapię w mig idei Pana Ściosa. Jednak są tacy co dobrze już zrozumieli o co chodzi. Mam sporo znajomych prawdopodobnie podzielających jego poglądy i wizje Polski.

Ci znajomi już dawno nie mają nic wspólnego ze zdrajcami, nachalną propagandą i nie w smak im pracowanie na opinię głupców. Głównie to ludzie młodzi, zdrowi, najlepiej wykształceni, odważni i kreatywni mieszkający obecnie poza granicami kraju. Jest ich już ponad milion a może będzie jeszcze kilka razy więcej.

Patrzmy na Litwę liczącą sobie kilka lat temu 3,5 miliona mieszkańców a dziś mająca poważne trudności, żeby znaleźć ich na swoim terytorium przynajmniej 3 miliony. Ekstrapolując tą tendencję na naszą ojczyznę widzimy całkiem spory potencjał. Tak mniej więcej jeszcze z 5 milionów ludzi w wieku najbardziej efektywnym zawodowo wiejącym jak najdalej od Wisły.

Tej części społeczeństwa w którą już państwo nie musi inwestować łożąc na kształcenie, leczenie, płacić im emerytury i zasiłki pogrzebowe zamiast tego wytwarzającej różne produkty i płacącej ZUS oraz podatki.

Jeśli ten zły sen się spełni to czeka nas niezły scenariusz wydarzeń. Nie ukrywam ogromnej ciekawości pożerającej mnie od środka na samą myśl jak Pan Aleksander Ścios przedstawi obraz Polski bez podziałów w której będą żyli … No właśnie kto?