Dorosła jedenastolatka polskiego pochodzenia w Argentynie

11-latka staje wobec problemów, które potrafią powalić dorosłych. Ciężar utrzymania domu bierze na siebie Marcia. Śliczna blondynka o subtelnej urodzie ciężko pracuje… i uczy się języka polskiego.

Dorosła jedenastolatka polskiego pochodzenia w Argentynie

O jedenastolatce polskiego pochodzenia, dorosłej — wskutek konieczności opiekowaia się matką oraz rodzeństwem — naręcił film dokumentalny Wojciech Staroń. Dokument ten otrzymał pięć nagród na niedawno zakończonym Krakowskim Festiwalu Filmowym.

Film ten przedstawia jedenastolatkę, która uczy się języka polskiego w jakiejś małej miejscowości w Argentynie.

Małgorzata Piwowar w recenzji zatytułowanej "Dorosła jedenastolatka”[i] opublikowanej przez „Rzeczpospolitą” pisze, iż:

"11-latka staje wobec problemów, które potrafią powalić dorosłych – w domu brakuje pieniędzy na zapłacenie rachunków, znerwicowana matka nie zapewnia poczucia bezpieczeństwa. Ciężar utrzymania domu bierze na siebie Marcia. Śliczna blondynka o subtelnej urodzie ciężko pracuje, zarabiając grosze – sprząta, wyrabia cegły, zbiera yerba mate.”

"Nie jest łatwo, Marcia” mówi dziewczynce na to wszystko ojciec pracujący na plantacji odległej od domu…

 Małgorzata Piwowar pisze także, że „Rzeczywiście jest to opowieść z klimatem. Jej bohaterami są dzieci – Janek, syn reżysera, i nieco starsza od niego 11-letnia Marcia, z którą chodzi do szkoły w argentyńskiej wiosce Azara. Do tego kraju pojechał na dwa lata z rodzicami i młodszą siostrą. Mama uczy polskiego dorosłych i dzieci, bo wielu z nich ma polskie korzenie.”

Wyjątkowy klimat filmu podkreślili także i jurorzy, którzy w werdykcie napisali, iż jego twórca „od początku do końca zachowuje równowagę między formą i treścią. Opowiada o odmiennych kulturach, jednak przede wszystkim skupia się na pięknie przyjaźni rodzącej się pomiędzy małym chłopcem i dziewczynką".

Marcia po raz pierwszy płacze dopiero wtedy, kiedy przychodzi czas powrotu rodziny Staroniów do Polski… – Kocham was bardzo, nigdy was nie zapomnę – mówi. Ją też trudno zapomnieć.

Innym filmem Wojciecha Staronia o Polonii jest "Syberyjska lekcja”.[ii] Film ten przedstawia młodą nauczycielkę która jedzie na Syberię, aby uczyć języka polskiego… Pokazuje także problemy jej uczniów. A jej uczniami są w większości,przeważnie potomkowie polskich zesłańców, którzy za punkt honoru poczytują sobie znajomość języka ojców.