Dobra nowina

I to stanowi bazę ideologiczną do traktowania człowieka jako li tylko kolejnego elementu biosfery. W Szwecji proponuje się włączanie krematoriów do systemów centralnego ogrzewania. Richard Dawkins wzdraga się na myśl o tym, że życie dzieci nienarodzonych może być dla kogoś ważniejsze niż życie zwierzęcia. O ekonomicznym aspekcie eutanazji wspominać nawet nie warto.

" Być może różnica między człowiekiem, a zwierzęciem jest tylko kulturowa – ale jest. Fizycznie możemy się nie różnić, ale mamy duszę – czy jak kto chce nazywać tę cudowną cechę człowieka. Być może różnica jest mała – ale cała nasza kultura dążyła, by ją powiększać. Dzisiejsza anty-kultura stara się ją zminimalizować."

Tu czerwoni atakują na kilku frontach. Nie wystarcza im zanegowanie duszy o jakiej mówi KK. Oni pragną zanegować istnienie wolnej woli i rozumu. Chcieliby zawrzeć ludzką naturę w ramach twardego determinizmu, co jednak nie przeszkadza im promować probabilistycznego bełkotu, którym próbuje się "wyjaśniać" problemy fizyki kwantowej. Wspomniane zrównywanie świata zwierząt i ludzi to podbudowana egalitaryzmem próba zastąpienia kultury naturą. Stąd rewolucja seksualna i programowanie zachowań, właściwych dla stad przeżuwaczy.

"Dorosły mężczyzna zaś ma prawo zrobić sobie krzywdę – a jeśli wyrządzi szkodę, to ma za nią zapłacić."

Dorosłych MĘŻCZYZN ma nie być. Mają ich zastąpić metroseksualne manekiny, uczone od przedszkola, że "kobieta ma zawsze rację" (tym bardziej, im głośniej krzyczy), a męskość zawiera się między nogami (natura!).

"Co zrobiłby Normalny Człowiek, gdyby ktoś przyszedł doń i powiedział: "Człowieku: ile zarabiasz? 3000? Świetnie! Daj mi z tego 2400, ja potrącę na siebie 600, a pozostałe 1800 wydam za ciebie – tak, że będziesz bardziej zadowolony, niż gdybyś sam wydał na siebie te 3000!" Co by zrobił Normalny Człowiek? Kopa w sempiternę – za drzwi!"

Dokładnie takiego samego argumentu używam przeciwko obowiązkowym ubezpieczeniom. Rozmówcy kiwają głową, że i owszem, może i tak, po czym wracają do swoich zaprogramowanych w dzieciństwie "poglądów", których alegorią są pozbawieni świadczeń społecznych starcy umierający na ulicy.

"Piszę to – po raz któryś powtarzając te myśli – jak rozbitek, który wrzuca papier w butelce w odmęt oceanu Internetu. Przecież gdzieś jeszcze są LUDZIE! Nie jestem na świecie sam, nie wszyscy jeszcze zbydlęcieli do cna, w niektórych tli się jeszcze iskra człowieczeństwa! Zbuntujmy się, do cholery! Obalmy ten system!"

Nie jest Pan sam, nie jest. Obalenie systemu zacząć trzeba od zmiany świadomości większości (milczenie owiec), która boi się, że odbijanie wolności biurasom doprowadzi do sytuacji niepewności. Dziś mają pewność, że jak pozwalają się wykorzystywać i poniżać, to "opiekun po zaspokojeniu swych potrzeb" da im na jakiś czas spokój, i to właśnie nazywa się stabilizacją. Każdy z nas może przyczynić się do zmiany tego stanu rzeczy – trzeba rozmawiać z ludźmi w swoim otoczeniu. Trzeba, niech brzmi to patetycznie, być apostołem wolności. Wątpiącym należy wskazywać na to, co stało się z pierwszą komuną. Jeśli społeczeństwo pozostanie bierne, tak jak dziś, to system i tak zawali się gdy równowaga pomiędzy strzyżącymi i strzyżonymi załamie się i zadziała homeostaza.
Jednak bez nastawienia prowolnościowego ta nowa nowa równowaga pozostawi po sobie jakiś nowoczesny odpowiednik gilotyny i czerwony bałagan. Circulus vitiosus? Zacznijmy głosić dobrą nowinę o wolności!