DO CIEBIE MÓWIĘ WŁODARZU TEJ ZIEMI

Spadkobierco historii naszego plemienia…co stoisz zagubiony w środku Europy…bądź chrobry…

do ciebie mówię Dziedzicu tej Ziemi

Spadkobierco historii naszego plemienia

co stoisz zagubiony w środku Europy

bądź chrobry i posłuchaj polskiego sumienia

pamiętaj aby słowo jak napięta struna

drżało zawsze harmonią w kartach Dekalogu

by każdy mógł powiedzieć „ten z Ojczyzny mojej”

po bliznach go poznaję gdy szlocha na progu

i gdy wraca do domu odarty ze złudzeń

i z tobołem pogardy całuje kamienie

ten jest z Ojczyzny mojej w którym zmartwychwstało

i którego pokonało wierzbowe sumienie

który idzie i niesie cień konfesjonału

do ołtarza Ojczyzny w blasku przebaczenia

gdzie tylu polskich świętych w skupieniu podaje

biały opłatek Polski w chwili przemienienia

do ciebie mówię Włodarzu tej Ziemi

Spadkobierco Historii Naszego Narodu

któremu w dziejach i tarczą…i mieczem…i domem

co ocalał wśród burzy…ściany Dekalogu !