Do Anny M.

Droga Pani Anno M.

Napisała Pani komentarz do mojego postu:

http://akwedukt.nowyekran.pl/post/62555,raport-pana-szuladzinskiego-dotarl-do-polski-zbiezne-w-tresci-i-faktach-sa-raporty-panow-bieniendy-dabrowskiego-nowaczyka-i-szuladzinskiego-co-do-katastrofy-smoelenskiej

Jego treść jest nastepująca:

"Wie Pan od dłuższego czasu czytuję Pana na NE i bardzo chciałabym Panu podziękować,za to co Pan robi.Z fizyki byłam kompletną nogą (taka babska przypadłość) ale nie trzeba być geniuszem by zauważyć ,że wersja "pancernej brzozy" śmierdzi.Nie znam się na tych wszystkich parametrach, strukturach,wybuchach ale znam brzozy i mam odrobinę wyobraźni. Kiedy zamknę oczy i widzę koronę brzozy oraz przelatujący ok.stutonowy samolot z prędkością ok.200km/h to wniosek sam się nasuwa.
Przepraszam,że zabieram głos w miejscu w którym nie powinnam.
Pozdrawiam i dziękuję za demaskowanie kłamców."

Ja też kocham brzozy, Miałem kilkanaście lat gdy wykopałem kilka z nich z pobliskiego zagajnika i posadziłem na działce moich rodziców.

Upłynęło wiele lat – studiowałem, troszke bywałem po świecie, aż w roku 2000 wybudowałem dom na działce rodziców i dokupionej, właśnie obok tych brzóz.

Na zdjęciu jest tylko jedna ale wokół domu mam ich więcej.

Kiedyś – dawno temu jechałem pociągiem i zacząłem rozmowę z pewnym leśnikiem. Opowiadał mi o dobroczynnym i szkodliwym wpływie drzew.

Brzozy wg niego są cudowne, warto się do nich na chwilę przytulić, objąc je a zdejmą z człowieka wszystkie szkodliwe ładunki. Choć na to samo ponoć wychodzi chwila chodzenia na bosaka po ziemi. 🙂

Brzozy kojarzą mi się jeszcze bardzo z pewnym radzieckim filmem, gdy żołnierz radziecki, wyrwany siłą do wojny umierał w takim brzozowym zagajniku i zachłystywał się własną krwią – patrząc w niebi i otaczające go brzozy.

A świat wokoł wirował. Cudowny film i cudownwe  odczucia. I co z tego, że był radziecki?

Nic.