Czy zastanawiałiście się co tak na prawdę znaczy: LEMING?

"Człowiek, który bezkrytycznie wierzy w to, co usłyszy w telewizji, albo przeczyta w Internecie i przyjmuje to wszystko bez żadnego zastanowienia; uważa się przy tym za mądrego. Głupek. Jednym z podstawowych źródeł zdobywania wiedzy leminga jest portal Onet.pl A: Będę głosować na PO, bo dzięki nim Polska jest najlepszą gospodarką świata B: Śmieszny jesteś, lemingu"   tyle na ten temat "Miejski słownik slangu i mowy potocznej"   A co na temat leminga znajdziemy w osławionej podstawowym źródle wiedzy p.Rezydenta, przeczytać można w dolnej części notki:   Teraz już wiemy, że te całkiem sympatyczne zwierzątka zostały skrzywdzone zrównaniem z dość liczną populacją głupców zamieszkujących obszar Rzeczypospolitej Polskiej.   ——————————- Leming wg Wikipedii: "Lemingi – grupa kilku gatunków ssaków, plemię z podrodziny nornikowatych; […]

"Człowiek, który bezkrytycznie wierzy w to, co usłyszy w telewizji, albo przeczyta w Internecie i przyjmuje to wszystko bez żadnego zastanowienia; uważa się przy tym za mądrego. Głupek. Jednym z podstawowych źródeł zdobywania wiedzy leminga jest portal Onet.pl

A co na temat leminga znajdziemy w osławionej podstawowym źródle wiedzy p.Rezydenta, przeczytać można w dolnej części notki:

——————————-

Leming wg Wikipedii:

"Lemingi – grupa kilku gatunków ssaków, plemię z podrodziny nornikowatych; małe gryzonie, występujące w dużych ilościach w tundrze północnej Europy, Azji i Ameryki Północnej. Generalną cechą odróżniającą je od chomików i świnek morskich jest dłuższy ogonek – krótszy od szczurzego, lecz znacznie dłuższy od ogonka chomika czy świnki morskiej. Żywią się korzeniami, mchem i trawą. Lemingi poszukując zimą pożywienia, kopią chodniki w każdej warstwie śniegu.

Lemingi ważą od 30 do 110 gramów i osiągają 7 do 15 cm długości. Mają stosunkowo długą, miękką sierść, ale króciutkie ogonki. Są roślinożerne, żywią się liśćmi i pędami, głównie wierchlinowatych (traw) i turzycowatych, ale również korzeniami i cebulami. Podobnie jak u innych gryzoni, ich siekacze rosną bezustannie.

Lemingi nie zapadają w sen zimowy. Podczas surowych zim pozostają aktywne, znajdują pożywienie przekopując korytarze pod warstwą śniegu oraz zużywają zgromadzone zawczasu zapasy traw. Z natury są samotnikami, łącząc się tylko w celach rozrodczych, ale jak inne gryzonie mają wysoką zdolność reprodukcyjną i przy dostatku paszy rozmnażają się bardzo szybko.

Rozmnażają się bardzo intensywnie. Jedna samica rodzi od 8 do 10 młodych w miocie, 5 razy w roku. Jednakże wiele z tych zwierząt ginie w kontakcie z drapieżnikami bądź podczas masowych migracji. Kolonia lemingów potrafi przebyć bardzo duże odległości.

Nieporozumienia wokół lemingów sięgają wieków wstecz. W latach 30. XVI wieku geograf Zeigler ze Strasbourga przedstawił teorię, iż stworzenia te spadają z nieba podczas burzowej pogody (motyw z folkloru ludów Inupiat i Yupik znad Zatoki Nortona w Alasce) i nagle giną z pojawieniem się wiosennych traw. Mit ten odrzucił duński lekarz i przyrodnik Ole Worm, który przyznał, że zwierzęta mogłyby spadać z nieba, ale tylko przyniesione przez wiatr, a nie wskutek samorództwa. Worm jako pierwszy opublikował wyniki sekcji zwierzęcia pokazujące, że lemingi są anatomicznie podobne do innych gryzoni. Naturalnego pochodzenia lemingów dowiodły prace Karola Linneusza.

Lemingi znane są z powodu bezpodstawnego mitu jakoby podejmowały masowe samobójstwo podczas migracji. Mit powtarzany jest w różnych odmianach, zazwyczaj nie opisując zjawiska jako świadomego gestu samobójstwa, lecz jako przypadkową masową śmierć wskutek różnych okoliczności. Niemniej w masowej kulturze funkcjonuje w odniesieniu do lemingów określenie "masowe samobójstwo".

Niektóre gatunki lemingów, gdy gęstość populacji zbytnio wzrasta, ulegają popędowi poszukiwania nowych siedlisk i migrują dużymi grupami. Lemingi umieją pływać, więc natrafiając na wodną przeszkodę w wędrówce podejmują próbę jej przebycia. Robią to nie kalkulując "opłacalności" ze względu na dystans czy prędkość nurtu wody, więc wiele z nich przy tym ginie. To wraz z niewyjaśnioną wyjątkową zmiennością populacji norweskich lemingów mogło przyczynić się do rozwoju i popularności mitu.

Mit o "masowym samobójstwie" lemingów ma długą historię, a na jego popularność złożyło się wiele czynników. W 1955 Carl Barks, ilustrator w wytwórni Disneya, narysował do magazynu Uncle Scrooge Adventures komiks pt. "Leming z medalionem" (The Lemming with the Locket). Komiks powstał z inspiracji artykułem w magazynie The American Mercury z 1954 i przedstawiał ogromne ilości lemingów skaczących z norweskich klifów do morza. (Na podstawie tego komiksu z kolei powstał jeden z odcinków "Kaczych Opowieści" pt. "Ulubione zwierzątko Scrooge’a" albo "Ulubieniec Sknerusa", w oryginale Scrooge’s Pet).

Jeszcze większy wpływ miał film wytwórni Disneya White Wilderness (1958) pokazujący lemingi skaczące na pewną śmierć do morza. Scena ta została sfałszowana, podobie jak poprzedzające ją sceny przedstawiające masową migrację tych zwierząt.
W maju 1982 kanadyjska telewizja CBC w cyklu The fifth estate (Piąta władza), programie typu śledczego, wyemitowała film Cruel Camera (Okrutna kamera), przedstawiający okrucieństwa wobec zwierząt w przemyśle rozrywkowym. W filmie wykazano, że całość była zaaranżowana: film White Wilderness nie był robiony w Norwegii, lecz w kanadyjskim stanie Alberta, gdzie nie ma lemingów; sfilmowane gryzonie kupiono nad Zatoką Hudsona i przywieziono do Calgary; przedstawiona wielka migracja była jedynie zręcznym montażem wielu ujęć wciąż tych samych kilkudziesięciu zwierząt; w kluczowej scenie "masowego samobójstwa" lemingi nie zeskakiwały z urwiska, ale były z niego zrzucane.

W bliższych czasach mit masowych samobójstw lemingów spopularyzowała m.in. gra "Lemmings", w której zadaniem gracza jest powstrzymanie i właściwe ukierunkowanie bezmyślnego marszu gromady tytułowych "lemingów", które bez tej interwencji spadłyby z urwiska lub wpadły w inne pułapki.

W mowie potocznej mianem leminga określa się osobę bezkrytycznie przyjmującą podawane jej informacje."

źródło i zdjecie: pl.wikipedia.org/wiki/Leming

źródło: www.miejski.pl/slowo-Leming

 źródło obrazka: rebelya.pl/discussion/19120/kto-pierwszy-uzyl-slowa-leming-w-stosunku-do-wyborcow-popaprancow/