Członkowie polscy i zagraniczni Klubu Rzymskiego i ich komunistyczno-faszystowska ideologia.

 

Klub angażuje się w szereg działań w różnych krajach i regionach świata. W ramach trzyletniego programu, 2008 – 2010, Klub ten koncentrował się na kluczowych sprawach, takich jak:  zarządzanie i łagodzenie skutków zmian klimatycznych,  braki w wydobyciu ropy naftowej, wyczerpywanie się zasobów, kryzys ekosystemów, wpływ globalizacji, zrównoważony rozwój, pokój na świecie i bezpieczeństwo – w spójnych ramach systemowych, tak, aby zaproponować wizję przyszłości i konkretne kierunki działań.  

 

Poniżej możecie Państwo przeczytać wybrane z niej fragmenty z „Pierwszej globalnej rewolucji”, które wyraźnie pokazują, jak zbieżne są cele Klubu Rzymskiego z komunizmem i faszyzmem. Jak wiadomo, te dwie polityczne doktryny, dobrze nam znane i wykreowane przez „światowe elity władzy”, zakładają podporządkowanie wszystkich organizacji społecznych, ekonomicznych, politycznych, religijnych itd. centralnym władzom.

 

Najczęściej jako woalkę, głoszą one takie hasła, jak : ”wolność, równość i braterstwo”, ale też są „piewcami pokoju” na całym świecie. Wiadomo, że w rzeczywistości wszystkie ich szczytne hasła są całkowitym zaprzeczeniem idei wolności, a raczej są w najczystszej postaci nowoczesnym niewolnictwem. Głoszona wolność w każdym wymiarze, w tym również ekonomicznym, jest dostępna tylko „wybrańcom”, którzy te demagogie tworzą, a następnie na chama forsują, jako narzędzi propagandy używając mediów i usłużnych pachołków systemu, pachołków, którzy nie używają mózgu, za to są desperacko pazerni na mamonę.

 

Oczywiście walka o pokój w ich wykonaniu, jest produkowaniem coraz to nowych wojen, rewolucji i rozlewu krwi, co kontynuowane jest po dziś dzień, jedynie środki ludobójstwa nieco się zmieniły, a są nimi walka ekonomiczna, prowadząca do unicestwiania ludzi za pomocą głodu i stresu, eugenika, wojna psychologiczna i informacyjna, indoktrynacja, zbrodnie polityczne na zlecenie, mordy rytualne, handel organami, deprawacja młodzieży i dzieci, broń biologiczna i chemiczna.

 

Jak dobrze pamiętamy z lekcji historii, którą teraz dranie chcą nam odebrać, aby ukryć wszystkie ślady swojego ludobójstwa i polityczno-historycznych szwindli, politycznych prowokacji i licznych operacji fałszywej flagi, już Hitler i Himler, aktorzy wyreżyserowanego przez cwaniaków przedstawienia, głosili stworzenie „Ubermensch’, wyzwolonego spod władzy religii, jednocześnie tworząc nową religię, którą nazwali humanizmem. A czym był ten HUMANIZM? Ano zlikwidowaniem w myśl „szczytnych ideałów” ponad 100 milionów ludzi. Ten ich humanizm, nosił znamiona niewolnictwa. W rzeczywistości ta ich nowa religia nie była niczym innym, jak odbudowaniem wierzeń pogańskich.

 

Widać wyraźnie, że system, który został opisany w “Pierwszej Globalnej Rewolucji”, jest systemem, który łączy najgorsze cechy socjalizmu sowieckiego (blok sowiecki) z socjalizmem narodowym (faszyzmem). Naczelną ideą tego systemu jest zbudowanie takiego aparatu władzy, który będzie skierowany przeciwko większości populacji ludzkiej.

 

Ma to być system, w którym wszelka ludzka aktywność, jak chociażby edukacja, jednostki obronne państw narodowych (wojsko), przedsiębiorstwa prywatne, a nawet rodziny, będą w pełni kontrolowane na każdej płaszczyźnie i regulowane. W tym patologicznym i utopijnym systemie, zakłada się bez skrupułów i żenady, nie tylko modyfikację genetyczną roślin, ale również i rodzaju ludzkiego. Jednym słowem wszystkie aspekty życia i całe państwa narodowe, będą podporządkowane światowemu systemowi władzy technokratów, samowybieralnych, samowystarczalnych, samo napędzających się.

 

 

Czy o taką przyszłość nam chodzi?

 

Czy więc większość światowej populacji ma bezkrytycznie przyjmować tą chorą ideologię, służącą jedynie wąskiej grupie wybranych, ideologię, która skazuje miliardy ludzi na całym świecie na niebyt, życie niewolników, pozbawionych prawa głosu i prawa stanowienia o wyborze własnej drogi swojego życia?

 

Czy osoby, będące członkami tej haniebnej organizacji, jaką jest Klub Rzymski,są gotowe do wyzbycia się swoich majątków, przekazania ich w całości społeczeństwu, zrezygnowania z przywilejów, które w żadnym wypadku się im nie należą, zrezygnowania z korzystania ze zdobyczy cywilizacji, bo przecież nie są autorami żadnego patentu, a jedynie jadą na garbie utalentowanych ludzi, których kaperują w swoje szeregi?

 

Proponuję wystosować takie zapytanie do wszystkich chociażby polskich członków tego Klubu, czy są gotowi do wszystkich poświęceń, które wymienione są w tym odmęcie, jakim jest to ich wiekopomne dzieło „Pierwsza Globalna Rewolucja”.

LINK DO CAŁEJ KSIĄŻKI http://www.scribd.com/doc/26753034/The-First-Global-Revolution-Text?in_collection=2426051 lub wpisać w wyszukiwarce hasło “First Global Revolution”.

 

Wybrane FRAGMENTY:

 

“str 74. W obecnej sytuacji na świecie, brak identyfikacji z procesami podejmowania decyzji jest wyrażony w formie obojętności, sceptycyzmu, lub odrzucenia rządów i partii politycznych, które postrzegane są jako instytucje pozbawione władzy do rozwiązywania problemów naszych czasów. Postawy te wyrażane są poprzez malejący udziału w wyborach. W poszukiwaniu wspólnego wroga, przeciwko któremu możemy się zjednoczyć, wpadliśmy na pomysł taki, iż zanieczyszczenie, groźba globalnego ocieplenia, brak wody, głód itp., spełnią nasze oczekiwania. Wzajemne oddziaływanie tych zjawisk jako całość oraz poszczególne ich elementy,  stanowią zagrożenie, z którym muszą się skonfrontować wszyscy na całym świecie. Wskazując te niebezpieczeństwa jako wroga, możemy wpaść w pułapkę, przed którą już ostrzegaliśmy czytelników, a mianowicie pomylenia objawów z przyczynami.

Wszystkie te niebezpieczeństwa są powodowane przez ingerencję ludzkości w naturalne procesy, i tylko dzięki zmianie postaw i zachowań społeczeństw, negatywne zmiany mogą być przezwyciężone. Idąc dalej tym tokiem myślowym, prawdziwym wrogiem jest sama ludzkość.”

“str 81. Ogromna liczba różnic pomiędzy społecznościami była dotychczas uważana za sferę nie do pogodzenia. Różnice w wartościach, etyce, interpretacji w całej strukturze społecznej świata były zbyt odległe. Po raz kolejny doszliśmy do konkluzji, iż tylko poprzez bezkrytyczne przyjęcie na całym świecie wspólnego kodeksu etycznego, skierowanego na przetrwanie rasy ludzkiej i żyjącej planety, mogą rozbieżne interesy być zharmonizowane lub, przynajmniej tolerowane.”
 
“str 84. Czy pozwolimy aby nadludzkie problemy przed nami stojące, przemogły nas, gdy źródłem problemu jesteśmy my sami? Czy odwrócimy się od realnych problemów, uciekając w życie na marginesie społeczeństwa lub w dążeniu do osobistego sukcesu, ignorując naszą indywidualną odpowiedzialność społeczną? Czy musimy zdać się na pewnego rodzaju fatalizm, który zakłada powolny, nieunikniony, nie dający się pokonać upadek rodzaju ludzkiego? Są to pytania będące potężnym wyzwaniem, przed którym stoimy obecnie. Postaramy się teraz zbadać możliwe odpowiedzi na to wyzwanie. Globalne wyzwanie wymaga globalnego podejścia ".

“str 95. główny nacisk w przyszłości musi być skierowany na zapobieganie rozwoju makro-zanieczyszczenia, które opisaliśmy wcześniej, do takiego poziomu by jego skutki nie stały się nieodwracalne. Najbardziej naglącą sprawą jest globalne ocieplenie, które zagraża światowemu systemowi gospodarczemu i społecznemu. Zapobieganie globalnemu ociepleniu jest jednym z największych wyzwań przed, którym stoi ludzkość i wymaga międzynarodowych wysiłków.Cztery linie ataku na tą problematykę są wymagane:
zmniejszenie globalnej emisji dwutlenku węgla, co oznacza zmniejszenie zużycia paliw kopalnych; zalesianie, zwłaszcza w tropikach; rozwój alternatywnych źródeł energii; konserwacja energii i rozwój większej skuteczności w jej wykorzystaniu.
[…] Początkowo, najwyższy priorytet należy przyznać oszczędności energii i wydajności przesyłu energii w każdym sektorze gospodarki. Istnieje bardzo duży potencjał oszczędności użytecznych gospodarczo i strategicznie koniecznych ze względu na możliwość braków dostaw ropy naftowej do krajów uprzemysłowionych. “

“str 105. Niewątpliwie istnieje pilna potrzeba do przyjęcia przez te kraje rozsądnej polityki humanitarnej, kontroli populacji oraz zachęcanie do stosowania polityki planowania rodziny, które uzupełnią osiągnięcia nad kontrolą śmiertelności poprzez poprawę w swerze medycyny i higieny. Jeden z najpewniejszych środków dla osiągnięcia obniżenia wskaźników urodzeń są spontaniczne procesy, które następują wraz z poprawą poziomu życia, rozwojem gospodarki. Niestety w wielu miejscach na świecie proces ten jest niemożliwy ze względu na wysoki wskaźnik przyrostu ludności, tworzący błędne koło. Naukowy przełom w technologiach antykoncepcji jest opóźniony, głównie w produkcji tanich i powszechnie dostępnych środków doustnych oraz innych środków antykoncepcyjnych, które mogłyby ułatwić kontrolę populacji.
[…] Kontrola populacji, jest niezbędnym i koniecznym elementem w planowaniu poprawy ludzkiego dobrobytu. Jest ważnym, aby wszystkie kraje dążące do rozwoju, zwracały szczególną uwagę na własną politykę ludnościową. Zasady kontroli populacji muszą być oparte na szczegółowej eksploracji demograficznych perspektyw wzrostu w stosunku do dostępności zasobów i celów rozwoju, w tym standardu życia, który każdy kraj ma nadzieję osiągnąć. Tylko dzięki świadomej ocenie, realistyczne planowanie rozwoju może być urzeczywistnione. Jeśli społeczeństwo ma pozytywnie reagować na potrzeby kontroli populacji, musi mieć wystarczające informacje, aby zrozumieć zagrożenia wynikające z przeludnienia, oraz korzyści, które wynikają z ograniczeń wzrostu populacji. Takie warunki są konieczne, jeżeli planowanie populacji ma być realizowane w sposób humanitarny.”

“str 115. W szerszym znaczeniu, pojęcie zarządzania/kontrolowania nie powinno ograniczać się do systemów krajowych i międzynarodowych, ale powinno być również stosowane w stosunku do władz regionalnych, wojewódzkich i lokalnych, jak również do innych systemów społecznych takich jak edukacja, wojsko, przedsiębiorstwa prywatne, a nawet mikrokosmosu rodziny.”

“str 135. Niektóre kraje, takie jak Francja, wprowadziły do cirruculum obowiązkowy temat, Edukacji Obywatelskiej. Wydaje się oczywiste, że wprowadzenie "Światowej Edukacji", jako temat, albo jeszcze lepiej "Wprowadzenie tematyki Wielkich Problemów Świata”, powinny być odtąd przedmiotem obowiązkowym w zakresie edukacji dzieci i młodzieży.”

“ str 136. Rola edukacji jest więc bardziej istotna niż to nam się wydaje. Jednakże zajmie jeszcze dużo czasu i badań, aby na nowo przemyśleć koncepcję oświaty. Należy rozpoznać i uznać różne wymiary potrzeb nowego świata tak, aby wychowawcy/nauczyciele dnia dzisiejszego i w przyszłości byli w stanie lepiej poznać ogrom i szlachetność stojącego przed nimi zadania: bycia liderami w ewolucji umysłu i zmian zachowań, tym samym dać narodziny nowej cywilizacji..”

“ str 140. Poza tym muszą być rozpoczęte poszukiwania nowych czystych technologii i sposobów, oczyszczania tradycyjnych procesów. W przemyśle chemicznym, na przykład, badania mogą być skierowane na poprawę metod wytwarzania, w tym badania nad nowymi katalizatorami. Badania naukowe muszą być skierowane na znalezienie sposobów na utylizację toksycznych odpadów przy minimalnym zużyciu energii. Również w pochodnych sektorach przemysłu, należy rozwijać badania naukowe w zakresie technik recyklingu. Kolejnym zadaniem dla przemysłu chemicznego jest opracowanie tworzyw bio-degradowalnych do tworzenia opakowań i innych przedmiotów. W rolnictwie i przemyśle rolniczym należy przedsięwziąć zdecydowane kroki w celu ograniczenia zużycia energii.
Wiele przydatnych badań jest już w toku z zakresu hodowli zbóż strączkowych zdolnych do wiązania azotu, co doprowadzi do zmniejszenia wykorzystania nawozów azotowych. Więcej pracy należy skierować na zastąpienie pestycydów biologicznych. W tym celu powinno się zintensyfikować badania z zakresu inżynierii genetycznej, tak aby zapewnić podstawowym zbożom większą odporność na owady i grzyby, a także możliwe zmiany klimatu. W dziedzinie transportu również ciekawe prace są w toku.
Ze względu na potrzebę zachęcania obywateli do wspólnych podróży, nowe, elastyczne systemy miejskiego transportu muszą być opracowane w trybie pilnym.”

Motywacje i wartości

 

“ str 149. Osoby indywidualnie jak i w zrzeszeniach, coraz częściej przedkładają ten problem. Tak więc “Komisja Południowa” i jej przewodniczy Julius Nyerere, wyrazili bardzo jasne stanowisko w tej kwestii w swoim ostatnim sprawozdaniu. 

Oznaki zachęcania wzrostu świadomości (1990):
W ostatecznym rozrachunku, zarzuty “Komisji Południowej” w sprawach sprawiedliwości, równości i demokracji w globalnym społeczeństwie, nie mogą być oddzielone od realizacji celów poszczególnych społeczeństw. Zobowiązania do wartości demokratycznych, poszanowania praw podstawowych, zwłaszcza prawa do sprzeciwu, sprawiedliwe traktowanie mniejszości, troska o biednych i upośledzonych, uczciwość w życiu publicznym, gotowość do rozstrzygania sporów bez uciekania się do wojny, wszystkie te zadania …zwiększają szanse zapewnienia nowego porządku świata.
[…] Nigdy wcześniej kwestie wartości nie były przedmiotem tylu sympozjów, dyskusji i badań.
Sytuacja ta pokazuje, że istnieje potrzeba stworzenia nowego systemu wartości, które zapewniają stabilność w życiu jednostki i społeczeństwa, które jednocześnie będą inspirować wizje tworzenia systematycznego świata, zdolnego do stworzenia systematycznej przyszłości.
[…] Czy oznacza to, że nowy system wartości jest w trakcie tworzenia? System, który byłby w opozycji do tradycyjnych wartości, gotowy sprostać nowym wyzwaniom, takim jak inżynieria genetyczna, które nurtują sumienie i systemy oceny człowieka? Czy możemy dziś mówić o uniwersalnych ludzkich wartości, które byłyby wspólne dla wszystkich.
[…] Po określeniu nurtującego nas problemu, etyka solidarności prowadzi nas do etyki akcji, w której obywatel odczuwa troskę o wspólne dobro, i mobilizuje się do działania. Pojedynczy człowiek zawsze czuje się bezradny, pośród bezmiaru problemów, które go otaczają. Powinno to skłonić ludzi do łączenia się z innymi, by znaleźć wspólnie siły i skuteczność, które są nieosiągalne w pojedynkę.
Kolektywna etyka zależy od zachowania każdego w grupie, jest również oczywiste, że przestrzeganie kodeksu etycznego, może być popierane, wspierane i wzbudzane poprzez kolektywną ocenę. "Kolektywne" wartości mogą być brane pod uwagę, gdy istnieje prawdziwa wolność i wysoki poziom rozwoju kulturalnego[…] Wymiar duchowy i etyczny nie jest już obiektem pogardy i obojętności, jest postrzegany jako konieczność, która powinna doprowadzić do powstania nowego humanizmu.”

 

“str 153. Niech Boski Duch chroni nas wszystkich, byśmy mogli pracować razem z wielką energią, niech nasza praca będzie owocna i dokładna, niechaj nie będzie pomiędzy nami poróżnienia.
Aum, pokój, pokój, pokój, pokój.
Wedyjska modlitwa (3000 B.C.)”

“str 155. Ucząc się, w drodze ku Nowej Erze. 

Wątpliwości i poczucie wyobcowania będzie musiało być potwierdzone i skierowane w taki sposób, aby mogło być rozwiane poprzez dzielenie się obawami z ludźmi, a znajomość faktów stopniowo osiągana poprzez rozmowy z nimi. Zaistniała problematyka musi być postrzegana w kontekście lokalnym i osobistym. To jeden z powodów dla którego potrzebna jest nowa, zrewitalizowana demokracja, organizowana na zasadzie współuczestniczenia, stymulowana przez zrozumienie globalnych problemów. Potrzebna jest zatem dewiza “myśl globalnie, działaj lokalnie”.Klub Rzymski. od czasu utworzenia, uświadomił sobie potrzebę takiego podejścia i istnieje wiele sposobów, w jaki można to osiągnąć. Oferujemy kilka przykładów na następnych stronach.
[…] Nie możemy więc oczekiwać cudów budując stabilną sytuację. Możemy jedynie oprzeć się na kultywacji międzynarodowej, oświeconej sprawy przetrwania rasy ludzkiej i społeczeństwa. To z kolei może być tylko możliwe dzięki powszechnemu zrozumieniu problemów ludzkości, jego zagrożeń i jego obietnic. Rodzaj ludzki może być postawiony przed wyborem pomiędzy dwoma ekstremalnymi alternatywami: popełnienia ludobójstwa lub nauczenia się życia jako jedna rodzina. Arnold Toynbee.”

“Do stworzenia tej solidarności, nasza biologia, jak i nasz egoizm, mogą być potężnymi sprzymierzeńcami. Dla większości ludzi, egoizm nie ogranicza się do czasu w którym żyją, ale przenosi się na ich dzieci i wnuki, z którymi mogą  się identyfikować. Powinno być zatem możliwe, by wykorzystać te egoistyczne dążenia, do stworzenia warunków, które umożliwią poprawę ludzkiej egzystencji dla przyszłych pokoleń. Próba ta będzie wymagała wielu materialnych poświęceń ze strony obecnego pokolenia, ale powinna również w przyszłości przynieść pozytywne korzyści w jakości życia. Jeśli chcemy odnieść sukces w tworzeniu światowej solidarności jako najwyższego systemu etycznego opartego na przetrwaniu, pierwszym krokiem powinno być wzbudzenie zrozumienia.”

 A oto i Lista wybranych obecnych członków Klubu Rzymskiego:

 

Al Gore – były wice prezydent USA, głównyleapromotor teorii globalnego ocieplenia, Zdobywca nagrody Nobla w tym zakresie, laureat Oscara, zwycięzca nagród Emmy, prowadzący delegację USA na Szczycie Ziemi w Rio i Kyoto Konferencji Klimatycznej, największy udziałowiec w Chicago Climate Exchange.

 

Javier Solana – Sekretarz Generalny Rady Unii Europejskiej, wysoki Przedstawiciel ds. polityki zagranicznej UE.

 

Maurice Strong – były szef Programu Ochrony Środowiska ONZ, Główny doradca ds. polityki Kofiego Annana, Sekretarz Generalny Szczytu Ziemi Rio, współautor (z M. Gorbaczowem) Karty Ziemi, współautor Protokołu z Kioto, założyciel Rady Ziemi, wyznawca religii Baha’i.

 

Mihaił Gorbaczow – członek zarządu Klubu Rzymskiego, były prezydent Związku Radzieckiego, założyciel Międzynarodowego Zielonego Krzyża i Fundacji Gorbaczowa, Laureat Pokojowej Nagrody Nobla, współzałożyciel (wraz z Hidalgo) Klubu Madryckiego, współautor (z M. Strongiem) Karty Ziemi

 

Diego Hidalgo – członek zarządu Klubu Rzymskiego, współzałożyciel (wraz z Gorbaczowem) Klubu Madryckiego, założyciel i prezes Europejskiego Rady ds. Stosunków Zagranicznych.

 

Ervin Laszlo – członek i założyciel Klubu Rzymskiego, członek i założyciel Klubu Budapesztu,założyciel i przewodniczący Światowej Rady Mądrości.

 

Hassan bin Talal – Przewodniczący Klubu Rzymskiego, Przewodniczący Forum Myśli Arabskiej, Założyciel World Future Council, niedawno mianowany czempionem Narodów Zjednoczonych ‘Champion of the Earth‘.

 

Sir Crispin Tickell – były brytyjski stały przedstawiciel przy ONZ i stały przedstawiciel w Radzie Bezpieczeństwa, Przewodniczący “Stowarzyszenia Gaia", Prezes Zarządu Instytutu Klimatu, wiodący brytyjski działacz na rzecz zmian klimatu.

 

Kofi Annan – były Sekretarz Generalny Organizacji Narodów Zjednoczonych, laureat pokojowej Nagrody Nobla.

 

Javier Perez de Cuellar –były Sekretarz Generalny Narodów Zjednoczonych.

 

Robert Muller – były asystent sekretarza generalnego Organizacji Narodów Zjednoczonych, założyciel i rektor uniwersytetu pokoju UN University of Peace.

 

David Rockefeller – członek zarządu Klubu Rzymskiego, były przewodniczący Chase Manhattan Bank, założyciel Komisji Trójstronnej, członek zarządu Światowego Forum Ekonomicznego, podarował grunt, na którym stoi budynek Narodów Zjednoczonych w Nowym Jorku.

 

Stephen Schneider – Profesor Biologii i zmian globalnych na Uniwersytecie Stanforda , Professor Schneider był jednym z pierwszych i najgłośniejszych zwolenników teorii zakładającej, że człowiek odpowiedzialny jest za globalne ocieplenie, autor wielu raportów IPCC.

 

Bill Clinton – były prezydent Stanów Zjednoczonych, założyciel Globalnej Inicjatywy Klintona.

 

Jimmy Carter – były prezydent Stanów Zjednoczonych, laureat pokojowej Nagrody Nobla.

 

Bill Gates – Założyciel Microsoft,  oficjalnie filantrop.

 

A oto obecni wpływowi członkowie Klubu Rzymskiego:

Ted Turner – Amerykański potentat mediowy, filantrop, założyciel CNN

 

George Soros – multibillionare, jednym z głównych darczyńców na rzecz ONZ

 

Tony Blair – Były premier Wielkiej Brytanii

 

Deepak Chopra – Guru New Age

 

Desmond Tutu – Biskup Południowej Afryki, działacz, laureat Pokojowej Nagrody Nobla.

 

Timothy Wirth – Przewodniczący Fundacji Narodów Zjednoczonych

 

Henry Kissinger – były sekretarz stanu USA

 

Barbara Marx Hubbard – Przewodnicząca Fundacji Ewolucji Świadomości

 

Betty Williams – Laureatka pokojowej Nagrody Nobla

 

Marianne Williamson – Aktywistka New Age, Spirytualna Aktywistka

 

Robert Thurman – asystent Dalai Lamy

 

Jane Goodall – biolog ewolucyjny, badacz Ssaków naczelnych

 

Juan Carlos I – król Hiszpanii

 

Prince Philippe – książe Belgii

 

Queen Beatrix – królowa Holandii

 

Dona Sophia – Królowa Hiszpanii

 

Karan Singh – Przewodniczący Temple of Understanding

 

Daisaku Ikeda –Założyciel Soka Gakkai cult

 

Eduard Shevardnadze – były minister ZSRR odpowiedzialny za wiele głównych decyzji sowieckiej polityki zagranicznej za Gorbaczowa; prezydent Gruzji

 

Richard von Weizsacker – były prezydent Niemiec

 

Martin Lees – Sekretarz generalny Klubu Rzymskiego, Rector of the UN University of Peace

 

Ernesto Zedillo – Dyrektor The Yale Center for the Study of Globalization

 

Frithjof Finkbeiner – Koordynator Globalnego Planu Marshalla Global Marshall Plan

 

Vaclav Havel – były prezydent Republiki Czeskiej

 

Hans Kung – Założyciel Global Ethic Foundation

 

Ruud Lubbers – Wysoki Komisarz ds. Uchodźców Narodów Zjednoczonych

 

Mary Robinson – Wysoki Komisarz ONZ ds. Praw Człowieka

 

Jerome Binde – Director of Foresight, UNESCO

 

Federico Mayor – Dyrektor Generalny UNESCO

 

Tapio Kanninen – Dyrektor ds. polityki i planowania, ONZ

 

Konrad Osterwalder – Podsekretarz Generalny Organizacji Narodów Zjednoczonych

 

Peter Johnston – Dyrektor Generalny Komisji Europejskiej

 

Thomas Homer-Dixon – Dyrektor “Badań nad Pokojem i Konfliktem” Peace and Conflict Studies, uniwersytetu Toronto

 

Emeka Anyaoku – były sekretarz generalny Wspólnoty Narodów, obecny dyrektor WWF

 

Wangari Maathai – Laureat pokojowej Nagrody Nobla, założyciel Green Belt Movement
oraz wielu, wielu innych…

A oto polscy członkowie Klubu Rzymskiego:

 

Zarządu Towarzystwa Współpracy z Klubem Rzymskim

 

prof. dr hab. Antoni Kukliński – przewodniczący
prof. Andrzej Herman  – z-ca przewodniczącego
mgr  Bogusław  Skuza – z-ca przewodniczącego /prezes Skandia Życie
dr Remigiusz Orzechowski – sekretarz generalny adiunkt w katedrze Small Biznesu w Szkole Głównej Handlowej
mgr  Michał Grocholski – skarbnik
prof. dr hab. Józef  Niżnik – członek zarządu
prof. dr hab. Zbigniew Madej – członek zarządu
prof. dr hab.  Zdzisław Sadowski – członek zarządu
 
Komisja  Rewizyjna:

 

mgr Dorota Ciesielska
mgr Piotr Siłka – Geograf społeczno-ekonomiczny (WGISR, UW), absolwent Centrum Studiów Europejskich Regionalnych i Lokalnych (EUROREG, UW) na kierunku gospodarka przestrzenna. Współpracował przy projektach dotyczących funduszy strukturalnych dla firm oraz samorządów lokalnych. Obecnie doktorant w Instytucie Geografii i Zagospodarowania Przestrzennego PAN. Koordynator tt30 Polska.
dr hab. Władysław Świtalski
dr Krzysztof Rybiński – były Wiceprezes Narodowego Banku Polskiego

 

Grupa Młodych przy Towarzystwie Współpracy z Klubem Rzymskim

Adam Płoszaj – Centrum Europejskich Studiów Regionalnych i Lokalnych na Uniwersytecie Warszawskim.
Michał Brennek – Założyciel studia narzędzi internetowych webscape.pl. Naukowo zajmuje się modelowaniem systemów złożonych, rozwojem trwałym, ekonomią ekologiczną. Koordynator projektu "Globalne problemy – globalne rozwiązania"
Artur Łagodziński – Student IV roku Stosunków Międzynarodowych na Uniwersytecie Warszawskim; specjalizacja: bezpieczeństwo i studia strategiczne. W 2003-2004 roku na "Institut d’Etudes Politiques" w Strasburgu. Praca przy przygotowywaniu zagranicznej strategii inwestycyjnej dla firmy mediowej.
Grażyna Gowin – Centrum Europejskich Studiów Regionalnych i Lokalnych ( EUROREG, UW) na kierunku gospodarka przestrzenna. W 2005 r. uczestnictwo przy tworzeniu Strategii Rozwoju Lotnictwa Cywilnego w Polsce oraz nadzorowanie prowadzenia inwestycji na obszarze ograniczeń lotnisk cywilnych. Obecnie pracownik Sales&Marketing  jednej z amerykańskich firm.
Marek Szajczyk – Absolwent Wydziału Nauk Politycznych Wyższej Szkoły Humanistycznej w Pułtusku, specjalizacja: polityka ekologiczna (1996-2001) oraz Międzynarodowego Studium Doktoranckiego Instytutu Organizacji i Zarządzania w Przemyśle „ORGMASZ” w Warszawie, w zakresie nauk o zarządzaniu (2002-2004). Od 2002r. aktywna działalność w Stowarzyszeniu Animatorów Społecznych „SAS”. Specjalista ds. funduszy strukturalnych Unii Europejskiej. Absolwent Programu Młodych Liderów Środowiskowych (2003) oraz Programu Młodych Ekspertów (2005) Regionalnego Centrum Środowiskowego dla Europy Środkowej i Wschodniej z Węgier.
Maciej Gurbała – Absolwent Szkoły Głównej Handlowej w Warszawie (kierunki: Międzynarodowe Stosunki Gospodarcze i Polityczne oraz Gospodarka Publiczna); od 2003 r. asystent w Instytucie Funkcjonowania Gospodarki Narodowej SGH; w latach 2000-2001 współpracował z Kancelarią Prezesa Rady Ministrów w zakresie gospodarki opartej na wiedzy (GOW), zaawansowanych technologii oraz strategii rozwoju lokalnego; jest autorem publikacji pt. „Rola przemysłu zaawansowanej technologii w rozwoju regionalnym i lokalnym” wydanej w 2004 r. przez Wyższą Szkołę Rozwoju Lokalnego w Żyrardowie.