Czesław Niemen – PIEŚŃ WERNYHORY

 Słowa: Juliusz Słowacki ("Sen Srebrny Salomei") Muzyka: Czesław Niemen     Każdy kwiat ma swe zapachy, Każdy duch swój wid pół-jasny, Każde serce swój strach własny, Każdy orzeł lot przedlotny; … Polecę w niespokojności. W strachu, w żalu, ale w mocy, Aż kiedyś – gdy na godzinie Stanie miesiąc o północy, To koń znowu z siodła skinie Mego ducha na kurhany. Taj znów zagra dziad z powagą, Taj znów jęknie – a kto zna go, A kto słyszał poza światem, Pryde – w łańcuch żurawiany, Pryde – lirą tchnąć jak kwiatem, Pryde – z serca pić jak z czary, Pryde – z piersi czerpnąć wiary, Pryde – iskry wziąć z ogniska.  

 Słowa:

Juliusz Słowacki ("Sen Srebrny Salomei")

Muzyka:

Czesław Niemen

Każdy kwiat ma swe zapachy,
Każdy duch swój wid pół-jasny,
Każde serce swój strach własny,
Każdy orzeł lot przedlotny;
…
Polecę w niespokojności.
W strachu, w żalu, ale w mocy,
Aż kiedyś – gdy na godzinie
Stanie miesiąc o północy,
To koń znowu z siodła skinie
Mego ducha na kurhany.
Taj znów zagra dziad z powagą,
Taj znów jęknie – a kto zna go,
A kto słyszał poza światem,
Pryde – w łańcuch żurawiany,
Pryde – lirą tchnąć jak kwiatem,
Pryde – z serca pić jak z czary,
Pryde – z piersi czerpnąć wiary,
Pryde – iskry wziąć z ogniska.