Bez kategorii

czerep obcy

22/12/2011

631 Wyświetlenia

0 Komentarze

3 minut czytania

zwłaszcza przed Wigilią irytuje mnie, że Jaruzelski mówił o Polsce… i nadal mówi o Polsce. dlatego postanowiłem przypomnieć monografię Anny Grażyny Kister pt. „Pretorianie” wyd. IPN, Wa-wa 2010

oto jaka była ta "Polska". na postawie życiorysów tych, którzy infiltrowali Nasz Naród jeszcze przed pokonaniem Niemców… można się śmiać, albo płakać – jak kto woli:

(str. 73)

W sztabie pracowało 436 osób. Zostały one skierowane nie tylko z Armii Czerwonej – tych było 154. Wielu przybyło z rozformowanych oddziałów partyzanckich, prawdopodobnie głównie sowieckich – 163 osoby. Z 1. Armii Polskiej w ZSRR w PSzRP pracowały tylko 93 osoby. Ponadto sztab zatrudniał 26 cywilów. Interesująca wydaje się też przynależność partyjna pracowników PSzRP. Największa ich liczba była członkiem WKP(b) – aż 68 osób. Poza tym było 21 komsomolców, 3 członków Polskiej Partii Socjalistycznej, 4 byłych członków Komunistycznego Związku Młodzieży Zachodniej Białorusi (KZMZB), 1 były członek Komunistycznej Partii Zachodniej Ukrainy (KPZU). Łatwo zauważyć, że wśród pracowników sztabu nie było żadnego członka PPR. Według oficjalnych danych w skład PSzRP wchodziło 321 Polaków, 69 Rosjan, a poza tym Ukraińcy, Żydzi i inni.

Jak wynika z powyższych danych, PSzRP miał charakter internacjonalistyczny. Ponieważ jednak w nazwie znalazł się przymiotnik „polski”, władze polityczne zadbały o jego uwiarygodnienie. Już na początku maja 1944r. zaplanowano naukę języka polskiego, którą zorganizowano dopiero 16 czerwca.

o nauce Polskich Kolęd wśród „paljakow-z-nakaza” w niniejszej publikacji nie ma ani słowa ;)))

i ciekawostka:

(str. 76)

Oddział partyzancki Józefa Sobiesiaka „Maksa” został stworzony przez byłych członków KPP i KPZU w kwietniu 1942r. i działał samodzielnie do końca 1942r., kiedy podporządkował się grupie desantowo-dywersyjnej Sztabu Generalnego Armii Czerwonej pod dowództwem Antoniego Bryńskiego. Latem 1943r Sobiesiak został delegatem na I Zjazd ZPP w Moskwie. Po powrocie, we wrześniu 1943r., został zastępcą gen. Wasilija Begmy i stworzył Brygadę Partyzancką im. Michaiła Frunze. W lutym 1944r., po spotkaniu na Wołyniu z Armią Czerwoną, została ona przekształcona w Brygadę Partyzancką „Grunwald”