Czas antypolskich prowokacji

Mamy wysyp antypolskich prowokacji. Najpierw akcja popularyzacji „polskich obozów śmierci”, potem rosyjska próba zorganizowania marszu ku czci komunizmu w Warszawie. Chodzi o to, aby rozgłos związany z mistrzostwami Europy zaszkodził Polsce.

Wpółczesną politykę, zarówno krajową jak i zagraniczną prowadzi się manipulując mediami. Klasycznym przykładem prowokacji medialnej było "pobicie" Rosjan przez polską policję 22 października 1994 r. na Dworcu Wschodnim. Rosyjskie służby specjalne zaaranżowały incydent, którego celem było pokazanie Polski w światowych mediach jako rusofobicznego kraju, gdzie policja bije pokojowo nastawioych turystów. Miało to zaszkodzić polskim staraniom o wejście do Unii Europejskiej i NATO.

Faktycznie polska policja odblokowała pociąg, któremu Rosjanie nie pozwalali odjechać domagając się interwencji polskich władz w sprawie okradzenia ich przez inną grupę rosyjskojęzyczną. Ktoś faktycznie Rosjan okradł i ktoś im podpowiedział, że najlepiej załatwić swoją sprawę przy pomocy blokady pociągu. I ktoś później nagłośnił "pobicie" Rosjan w zachodnich mediach.

Podobny cel miała prowokacja z użyciem przez Baracka Obamę słów "polskie obozy śmierci". Użycie tego terminu miało na celu spopularyzowanie tego pojęcia. Po wczorajszej wypowiedzi dziennikarki amerykańskiej, że Polacy zamordowali miliony Żydów widać dokładnie mechanizm prowokacji. Przeciętny "konsument" światowych mediów nie jest w stanie zweryfikować kto ma rację. Oskarżający Polaków o mordy na Żydach, czy ci którzy nazywają to kłamstwem. W momencie wahania się przyjmuje dowód z autorytetu, a takim jest wypowiedź amerykańskiego prezydenta. Co więcej działa tutaj stara gebelsowska zasada, że należy kłamać tak długo, aż się coś przylepi.

Budowanie wizerunku Polaków jako antysemitów jest robione z pełną świadomością przez lobby żydowskie, które domaga się przekazania mu mienia Polaków żydowskiego pochodzenia zamordowanych przez Niemców w holokauście. Dzieje się to na wielu frontach i płaszczynach. Ostatnio w superpopularnym amerykańskim sitkomie "The Big Bang Theory" (w Polsce "Teoria Wielkiego Podrywu") Amerykanka polskiego pochodzenia ma narzeczonego Żyda. "Wiesz, jak fajnie?! Howord odkrył, że nasze rodziny były w Polsce sąsiadami." "Niefajnie – odpowiada koleżanka. Wytłumaczę Ci potem". Delikatna aluzja wszczepia co lepiej wyedukowanym widzom, że Żydzi nie mieli łatwego życia z polskimi sąsiadami. 

Tego typu akcje mają na celu systematyczne dyskredytowanie wizerunku Polski. Korzyści dla agresorów są duże i wielowymiarowe. W wypadku np. konfliktu wojennego od sympatii opinii publicznej zależy czy i z jaką pomocą NATO przyjdzie Polsce.

Gdy w 1990 r. Saddam Husajn zajął Kuwejt Amerykanie stanęli przed problemem, jak w ciągu kilku dni zmienić wizerunek dykatatora, którego sami lansowali na gwaranta stabilności na Bliskim Wschodzie, niemal męża stanu. Postanowiono zagrać na emocjach. Spreparowano zdjęcia norodków zamordowanych przez irackich żołnierzy w szpitalu w Kuwejcie. Zadziałało. Opinia publiczna nie tylko nie pytała o celowość wyzwalania Kuwejtu, ale wręcz domagał się interwencji.

Specami od tego typu akcji są Rosjanie. Na przykład w 1946 r. sowiecka bezpieka zorganizowała pogrom w Kielcach, aby "przykryć" sfałszowanie przeprowadzonego 30 czerwca 1946 r. referendum, w którym komuniści ponieśli druzgocącą porażkę. Pogrom zorganizowano 4 dni po referendum. Mechanizm tej prowokacji opisał w książce "Zgwałcenie Polski" ("The rape of Poland") polityk PSL (premier na uchodźctwie i wicepremier wówczas w kraju) Stanisław Mikołajczyk. Świat nie miał powodu, aby upominać się o prawo do demokracji barbarzyńskich morderców.

Beneficjentem tej akcji był wówczas także powstający Izrael, którego rodzące się służby specjalne otrzymały zadanie werbowania i przekonywania do wyjazdu do ziemii obiecanej jak największej liczby Żydów.