Cywilizacja Polska – (3)

Nowa redakcja opracowania

 

Cywilizacyjne porównania i rozróżnienia

 

Zgodnie z przyjętym podziałem o „uświęceniach”, cywilizacje można zaliczyć do tych trzech odmian.

–        uświęcenie osoby władcy – to cywilizacja Chińska, Turańska, Bizantyńska i Katolicka.

–        uświęcenie  struktury społecznej – to cywilizacja Bramińska.

–        uświęcenie zasad (prawa) – to cywilizacje Żydowska, Tybetańska i Arabska.

 

Porównań dokonywać będę w oparciu o zależności:

–        związki oparte na Porządku Niezgodności tworzą strukturę hierarchiczną

–        w tych związkach strona dominująca reprezentuje związek na zewnątrz i jest pośrednikiem kontaktu strony podległej z czynnikami zewnętrznymi.

–        prawo ustanowione przez stronę dominującą reguluje relacje w związku.

 

Może jedynie należy zaznaczyć, że reprezentacja i pośrednictwo – odnoszą się do Osoby najbardziej zewnętrznej – czyli Boga. To z kolei warunkuje formę struktury religijnej.

 

Cywilizacja Chińska

To najstarsza cywilizacja z istniejących. Struktura hierarchiczna jest oczywista; cesarz jest Synem Nieba i jedynym pośrednikiem w kontaktach z Niebem. Jednak nie istnieje tam system religijny tworzący system etyczny. Cesarz stanowi prawo, a jego realizacja ma charakter nie tylko powinności, ale także jest moralnym obowiązkiem.

Poddani nie mają prawa oceniać cesarza, czy aktów prawnych, a jedynie ściśle je wypełniać.

Elitą są mandaryni – wyłaniani drogą egzaminów, bez dziedziczenia stanowisk.

 

Odpowiedzialność cesarza ogranicza się do sprawowania władzy zgodnie z Wolą Nieba – czyli porządkiem naturalnym.

Zastrzeżenia do właściwego sprawowania władzy mogą powstać przy pojawianiu się zjawisk nienaturalnych, czyli np. długotrwałej suszy, powodzi, czy rozległych trzęsień ziemi, ale też takim znakiem będzie urodzenie się cielęcia o dwóch głowach.

 

Cywilizacja Turańska

Mutacja Cywilizacji Chińskiej. Nam znana z objawów  z racji usadowienia się w Moskwie.

Czym się różnią?

Tym, że car nie ponosi żadnej odpowiedzialności – nawet przed Bogiem; skoro został władcą – to zapewne z woli Boga, której należy się podporządkować.

Elity nie są dobierane, a mianowane wolą cara. Ich kwalifikacje są nieistotne; liczy się decyzja władcy. Pewnym zobrazowaniem jest ukaz Piotra I, w którym car nakazuje podwładnym, aby względem przełożonych nie wykazywali się większą wiedzą, lepszym ubiorem, czy używanym słownictwem. W każdej sytuacji mają wykazywać podłość swej konduity.

Warto zaznaczyć, że wypełnianie poleceń nie jest związane z moralnością. W tym sensie, że carski poddany może mieć zastrzeżenia etyczne względem poleceń, ale jest obowiązany je wykonać.

Pośrednictwo (w kontaktach z Bogiem) nie istnieje.  To oznacza, że religia jest niejako obok systemu władzy. Ma tej władzy służyć.

 

Cywilizacja Bizantyńska

 

Niewiele różni się od Turańskiej. Rolę elity pełni struktura administracji państwowej.

Religia pełni rolę pomocniczą, która ma nadać walor etyczny decyzjom administracyjnym.

W efekcie, a mieliśmy z tymi sytuacjami do czynienia w czasie wojny –  poddany turański  może pić z nami całą noc, duszę swą otworzyć, a rano, jak dostanie nakaz zabicia, to z bólem serca i żalem – wykona.

Poddany bizantyński nie ma żadnych rozterek moralnych; wykonanie polecenia ma walor etyczny.

Tak można rozróżnić postępowanie Rosjan i Niemców.

 

Cywilizacja Katolicka

 

Czy taka cywilizacja istnieje?

Jeśli  porównać instytucje Kościoła Katolickiego – to jednoznacznie daje się zauważyć przystawanie do modelu cywilizacyjnego.

Więcej  – ten model jest prawie tożsamy z modelem Cywilizacji Chińskiej. Należy nadmienić, że to nie jest jedyny nurt rozwojowy chrześcijaństwa. Doktryna KRK powstała w XVI w. i została dobrze uargumentowana . Także teologicznie.

Jest jednak pewna wątpliwość odnośnie tożsamości Kościoła Katolickiego i Kościoła Apostolskiego.

 

W każdym razie – w tej doktrynie cywilizacyjnej – jedynym Pośrednikiem jest Chrystus (głowa KRK), ale pomocniczą rolę odgrywają elity – czyli kler zorganizowany hierarchicznie.

Papież jest Namiestnikiem Chrystusa, a jego decyzje w sprawach wiary – mają charakter bezwzględny. Na tej podstawie tworzone są akty prawne niższego rodzaju .

Roma locata, causa finita.

 

Elity – kler nie dziedziczą stanowisk, ale są podobnie jak w systemie chińskim, kształcone i dobierane. Zaś z racji przyznania statusu pomocnictwa w pośrednictwie – decyzje lokalnych przedstawicieli (proboszczów) mają walor etyczny.

 

Czy przedstawione stanowisko jest atakiem na KRK?

To nie te kategorie. Tu prezentuję istotę systemu organizacyjnego warunkującego istnienie cywilizacji, jako odmienności w organizacji życia społecznego.

Po drugie – można traktować Kościół jako Matkę. Matkę, która opiekuje się i uczy społeczeństwo kształtując jego rozumienie wartości.

Jednak przychodzi czas dorosłości, gdy nauki wyniesione z domu są podstawą, ale to my sami musimy podejmować decyzje.

Zaś obecne czasy wskazują na takie wyzwania.

 

Cywilizacja Bramińska

 

 To chyba jedyna cywilizacja uświęcająca porządek społeczny.

Prawa wynikają z tego porządku, a ich strażnikami i interpretatorami są bramini. Mogą je też zmieniać.

Etyka wynika z dostosowania się do tego „świętego” porządku.

 

Cywilizacja Żydowska

 

Prawo zostało „nadane” przez Boga a jego realizatorami jest cały naród żydowski. Cały naród jest elitą, ale elitą elit są znawcy Prawa. Oni dokonują interpretacji, która ma też moralny charakter dla wyznawców. Tak jest wewnątrz tego narodu. Względem reszty narodów – Żydzi są interpretatorami Prawa i ta interpretacja jest obowiązująca.

Nie jest ważne zjawisko, czy zdarzenie; ważna jest interpretacja dokonana przez osobę „upoważnioną” .

Interesujące są nawiązania Porządku Niezgodności. Członek społeczności żydowskiej jest obowiązany wykonywać postanowienia Prawa jako nakaz religijny. Przekroczenie jest przestępstwem – grzechem. Zależność jest określona podległością narodu; Bóg traktuje naród jako oblubienicę, której określa prawo – sposób postępowania.

Porządek Niezgodności jest zaznaczony w świętych księgach; Jakub sprzeciwia się naturalnemu porządkowi przejmując pierworództwo. Uzyskuje nawet na to akceptację w scenie zmagań z Bogiem.

Jednocześnie wykupienie pierworództwa za miskę soczewicy, jest wskazaniem, że faktyczni dziedzice gotowi są zrezygnować z tego prawa za okazjonalne korzyści.

Czyli Porządek Zgodności ustępuje za takie „paciorki’ Porządkowi Niezgodności.

Ciekawe jest porównanie zmian w Polsce po 1990 roku – czy nie oddaliśmy naszego „pierworództwa” za tę przysłowiową miskę soczewicy?

 

Cywilizacja Tybetańska

 

Prawie tożsama z Żydowską; elitą i interpretatorami prawa są lamowie. Oni mogą interpretować i zmieniać prawo na zasadzie , że są nowymi wcieleniami dawnych ustawodawców. Mogą więc dokonywać stosownych korekt. Ich decyzje są ostateczne, a oni sami są przedmiotem kultu.

 

Cywilizacja Arabska.

 

Także została utworzona poprzez nadanie mu Prawa (tekstu Koranu), przedyktowanego Mahometowi przez Anioła. Jednak realizatorami i interpretatorami są głowy rodów.

 

 

 

 

Jeszcze kilka uwag tyczących cywilizacji Porządku Niezgodności

 

Starałem się nie poddawać wartościowaniu tego Porządku (może nie zawsze się to udawało), ale zważ Czytelniku, że nawet Chrystus nie potępiał tej formy organizacji życia społecznego, a nawet nakazywał  dostosowanie (rozmowa z młodzieńcem pytającym o drogę zbawienia).

Czy zatem jest to Porządek Zła?

 

Jeśli nawet traktować to w tych kategoriach, to przecież cywilizacje tworzą ludzie.

Jeśli traktujemy tę strukturę jako „żywą”, czyli zmieniającą się w dostosowaniu do warunków – także ludzkiej świadomości, to wraz ze wzrostem tej świadomości narastać będzie przekonanie, że tylko wraz z rozumieniem  świata jako jednego organizmu możemy rozwijać się.

Zasada „nie czyń drugiemu, co tobie niemiłe” zaczyna zwiększać swe oddziaływanie – bo tylko tak można tworzyć spójne społeczeństwa.

Zatem –  droga nie jest sprzeczna z drogą rozwoju w duchu Miłości; może tylko jest powolna.

Dlatego powstają próby „przyspieszania” poprzez nakazowe wdrażanie zasad. Ta metoda bywa korzystna wszak po stwierdzeniu, że nakazy i zakazy mają określone ramy czasowego i organizacyjnego działania. Inaczej przeradzają się w fundamentalizm kończący się totalitaryzmem.

 

Druga sprawa. Pozycje istotne w strukturach władzy (także władców), mogą pełnić osoby o świadomości Porządku Zgodności. (Bo oprócz rozwoju świadomości zbiorowej – mamy też rozwój świadomości indywidualnej). Tacy ludzie będą próbować realizować elementy tego porządku w ramach istniejących struktur.

 

A na koniec. Tak jest we wszystkich typach cywilizacji poza należącymi do grupy „uświęcających prawo”.

To chyba oczywiste, że tam nie ma możliwości zmiany prawa w dostosowaniu do okoliczności – brak czynnika ludzkiego w tworzeniu prawa.

 

Jeśli zatem w Biblii występuje nakaz podporządkowywania sobie świata („czyńcie sobie ziemię poddaną”), a (po to m.in. na początku wprowadziłem rozważania o świadomości) bliźnim, w szerokim ujęciu, jest nie tylko współwyznawca, ale cały świat, to wyznawca judaizmu nie może akceptować życia w Porządku Zgodności – to jest dla niego wykroczeniem wobec Prawa.

 

Tu należy upatrywać powodów braku asymilacji Żydów w społeczeństwach pośród których żyją. To samo dotyczy muzułmanów, ale i Tybetańczyków. Asymilacja – tylko poprzez odrzucenie wspólnoty religijnej.

 

I jeszcze kwestia tycząca „wojny cywilizacji”.

Prof. Koneczny stwierdził, że cywilizacje prowadzą wojnę permanentną; symbioza, z racji różnic ideowych (stosunku do wartości), nie jest możliwa.

Tymczasem  przedstawione rozróżnienie grupowe wskazuje na podobieństwa, co raczej sugerowałoby jedynie odrębność kulturową tych odmienności cywilizacyjnych.

 

Wniosek jaki wynika z tego spostrzeżenia jest taki, że wojny cywilizacyjne są prowadzone w ramach konfliktu ośrodków stanowienia prawa, przy pewnych różnicach kulturowych.

 

Struktura hierarchiczna zawsze dążyć będzie do całkowitej i totalitarnej kontroli o charakterze globalnym. To jest istotą konfliktu wszystkich cywilizacji Porządku Niezgodności.

 

CDN