Coroczne podsumowanie pracy w PE. Część I

 

Tradycyjnie rozpocznę od podsumowania ilościowego. W mijającym roku złożyłem 57 zapytań poselskich, byłem współsygnotariuszem 18 rezolucji oraz 55 razy zabierałem głos w debatach podczas sesji plenarnej. W minionym roku napisałem dwie opinie w Komisji Kultury i Edukacji.

 

Zapytania poselskie są jednym z najczęściej używanych przez posłów narzędzi w ich pracy parlamentarnej. Ja w moich skupiłem się przede wszystkim na kwestiach związanych z polityką wschodnią Unii Europejskiej. Wielokrotnie zwracałem uwagę na kwestie łamania praw człowieka w takich krajach jak Białoruś, Rosja czy Kazachstan. Pytałem Komisję również o jej działania w kwestiach np. polityki kulturalnej UE czy jej ingerencjię w politykę zatrudniania kobiet w spółkach giełdowych (znane już 40%) oraz w projekt słowackiej monety euro.

 

Moje projekty rezolucji dotyczyły z kolei przede wszystkim wolności wypowiedzi i łamania praw podstawowych na świecie. Dodatkowo, często sygnowałem rezolucje dotyczące konkluzji ze szczytów Unii Europejskiej z jej najważniejszymi partnerami politycznymi oraz wyborów w najważniejszych państwach świata. Ze szczegółami tej części mojej aktywności możecie się Państwo zapoznać na stronach Parlamentu:http://www.europarl.europa.eu/sidesSearch/search.do?type=QP&language=PL&term=7&author=96800

http://www.europarl.europa.eu/sidesSearch/search.do?type=MOTION&term=7&author=96800&language=PL&startValue=40

http://www.europarl.europa.eu/sidesSearch/search.do?type=CRE&language=PL&term=7&author=96800

 

Jak zapewne Państwo wiecie, szczególną uwagę w mojej pracy poświęcam sprawom Europy Wschodniej, zwłaszcza Rosji i Białorusi, z racji mojej przynależności do Delegacji do Współpracy Parlamentarnej UE – Rosja, Delegacji do sprawa stosunków z Białorusią oraz Delegacji do Zgromadzenia Parlamentarnego EURONEST. Jestem głównym negocjatorem rezolucji mojej grupy w tematach związanych z Białorusią i Rosją. Między innymi dlatego w tym roku poproszono mnie o wygłoszenie mowy dotyczącej wolności mediów na obszarze postsowieckim na dużym seminarium dla międzynarodowej prasy.Konferencja ta nosiła nazwę "The situation of the news media in Russia and the Eastern Partnership countries" i odbyła się w czerwcu.

 

Chcąc dać szansę białoruskiej opozycji na prawdziwą zmianę w jej kraju, wystosowałem listy oraz interpelacje do najważniejszych osób w Unii Europejskiej z prośbą o przyznanie środków z Pokojowe Nagrody Nobla przyznanej UE na pomoc białoruskiemu społeczeństwu obywatelskiemu. Choć inicjatywa ta nie zakończyla się po mojej myśli, została jednak szeroko doceniona przez środowiska opozycyjne na Bialorusi, gdyż po raz kolejny uwaga opinii międzynarodowej została zwrócona na ten kraj.

 

Z mojej inicjatywy Delegacja do spraw stosunków z Białorusią przyjęła oświadczenie, w którym potępia wybory parlamentarne w tym kraju nie uznając je ani za wolne, ani za sprawiedliwe. Cieszy mnie to oświadczenie, gdyż było mocną i natychmiastową reakcją posłów.

 

Również inne ważne oświadczenie związane z jednym z naszych wschodnich sąsiadów zostało przeze mnie zainicjowane. Dotyczyło ono mianowicie przedłużającego się śledztwa w sprawie śmierci Siergieja Magnickiego. Kwestę tę poruszałem wielokrotnie na obradach plenarnych oraz w Delegacji UE-Rosja, która ostatecznie przyjęła owe oświadczenie w lutym.

 

W tym roku zorganizowałem dwa Białoruskie Okrągłe Stoły. Na pierwszy w Polsce przybyły przede wszystkim rodziny więźniów politycznych, natomiast na brukselski stół przyjechali najważniejsi opozycjoniści. Konferencja, która miała miejsce w październiku zakończyła się podpisaniem zainicjowanej przeze mnie Deklaracji Brukselskiej, w której liderzy partii opozycyjnych zaapelowali do Unii o wsparcie białoruskiego społeczeństwa obywatelskiego.

 

Jako zagorzały zwolennik odebrania Białorusi organizowania Mistrzostw Świata w Hokeju na Lodzie w 2014 roku, nie tylko pisałem w tej sprawie pisma do Narodowych Federacji Hokeja, ale również pojechałem do Helsinek na kongres Federacji protestując wraz z organizacją Free Belarus Now przeciwko tej inicjatywie.

 

W Parlamencie Europejskim gościłem pod koniec roku stowarzyszenie Partnership for Human Rights i jej organizacje partnerskie. Dyskutowaliśmy nad możliwymi scenariuszami dla Białorusi oraz rozwojem akcji adopcji więźniów politycznych. W tym momencie przypomnę, że byłem tzw. ojcem chrzestnym Dzmitrija Bandarenki i Siarhieja Kavalenki. Obaj wyszli już na wolność, a dni ich uwolnienia były dla mnie najbardziej znaczącymi w tym roku.

 

Jako członek Komisji Kultury i Edukacji przygotowałem w tym roku dwie opinie oraz wywalczyłem sobie możliwość napisania tzw. raportu z inicjatywy własnej, nad którym prace rozpoczną się wkrótce. Dwie opinie przeze mnie napisane dotyczyły standardów dla wolności mediów w UE oraz przeglądu Europejskiej Polityki Sąsiedztwa. W Komisji jestem koordynatorem z ramienia grupy Europejskich Konserwatystów i Reformatorów, co oznacza, że wraz z innymi koordynatorami organizuję prace całej Komisji. W tym roku szczegółowo pracowałem jako tzw. poseł cień nad kilkoma interesującymi aktami, takimi jak Europa dla Obywateli, Kreatywna Europa, czy bezpieczeństwo dzieci w sieci. Moją uwagę skupiła również nowa propozycja Komisji Europejskiej dotyczącą programu Erasmus, który, przypomnę, od 2014 roku będzie nosił nazwę YES Europe.

 

Z racji mojego zaangażowania w projekty dotyczące mediów w UE, zostałem zaproszony na posiedzenie Grupy Wysokiego Szczebla do spraw Wolności i Pluralizmu Mediów. Ta prestiżowa grupa sporządza sprawozdania, opinie i ekspertyzy dla Komisji Europejskiej. Jej pracami kieruje była Prezydent Łotwy, prof. Vaira Vike Freiberga.

 

Moja praca na polu kultury w PE nie ogranicza się jedynie do tego, co dzieje się w mojej komisji. Za niezwykle znaczące uważam przybliżanie Polakom żyjącym w Belgii oraz politykom europejskim, polskiego dorobku kulturowego. W związku z tym we wrześniu zorganizowałem pokaz filmu "Róża" w reżyserii Wojciecha Smarzowskiego. Trudną powojenną historię naszego kraju belgijskiej publiczności przybliżył wówczas Prof. Wojciech Roszkowski.

 

W tym roku zorganizowałem również promocję Fundacji Iskierka w Parlamencie Europejskim. Ta organizacja pożytku publicznego pomaga i wspiera dzieci z chorobami nowotworowymi metodami konwencjonalnymi oraz niestandardowymi. Podczas spotkania Prezes Fundacji zaprezentowała film z małymi pacjentami w roli głównej oraz zachęcała europosłów do wsparcia jej dalszej działalności.

 

Jestem niezmiernie dumny, że nominowane przeze mnie stowarzyszenie "Wiosna" otrzymało w tym roku Europejską Nagrodę Obywatelską za projekt "Szlachetna Paczka".  Utrzymałem tym samym dobrą passę, gdyż również w ubiegłym roku nominowane przeze mnie stowarzyszenie " Inicjatywa Wolna Białoruś" zostało nagrodzone.

 

Dywersyfikując moją aktywność w Parlamencie Europejskim zorganizowałem w marcu we współpracy z Instytutem Globalizacji oraz organizacją Open Europe Europoseł konferencję na temat barier w handlu pomiędzy Unią Europejską a Azją. Przyciągnęła ona uwagę wielu ekspertów i polityków.

 

Wspomnę jeszcze, iż jestem zastępcą członka w Komisji Wolności Obywatelskich, Sprawiedliwości i Spraw Wewnętrznych oraz w Delegacji do Wspólnego Zgromadzenia Parlamentarnego AKP-UE. W obu tych ciałach zajmuję się inicjatywami najważniejszymi z punktu widzenia polskiego interesu lub takimi, które będą miały zasadnicze znaczenie dla rozwoju relacji Unii z jej partnerami. W komisji LIBE między innymi wnosiłem poprawki do raportu dotyczącego tzw. tajnych więzień CIA w Polsce czy wolności mediów.

 

Jestem również członkiem kilku intergrup w Parlamencie Europejskim, między innymi Pojednanie Historii, do spraw Tybetu, Dobrostan Zwierząt, Urban czy Przyjaciele Wolnego Iranu. Z inicjatywy tej ostatniej w Parlamencie Europejskim odbyło się spotkanie z Maryam Rajavi przewodniczącą Ludowych Mudżahedinów.

 

W ciągu najbliższych dwóch dni zaprezentuję sprawozdanie z mojej działalności krajowej. Dziękuję za uwagę.