Chciałbym poprosić panią do tańca, by pląsać pośród prześwitów w parku

siła odczuwania bodźców

Alinie

mrużysz oczy pod ostrym słońcem południa

światło niemiłosiernie prześwietla skronie

kryjesz się pod baldachimem zielonych latawców

więzionych na gałęziach akacji kwiaty w pąkach

na chwilę przed otwarciem aromatycznej narkozy

smakujesz czas wolno przelatujący przez palce

Odrą płynie wycieczkowy statek z turystami na górnym pokładzie

w oddali ktoś nuci znany kawałek pomarańcze i mandarynki

i choć nie jest to Costa del Sol i widok pląsającego słońca

łapiesz na licznych zgarbieniach rzeki to czujesz ten klimat

wolności miasta z przejściem na drugą stronę

Na chwilę stajesz się Bogiem – zdejmujesz z ludzi opium wojny