cd 1 kopie dokumentów

kopie kolejnych dokumentów pokazują do czego są zdolni urzędasy

Po 33 godzinach w policyjnej izbie zatrzymań dochodzi w prokuraturze rejonowej Warszawa Praga Północ do przesłuchaniapodejrzanego na podstawie art. 308 § 2 k.p.k. w obecności ustanowionego z wyboru adwokata mec Zofii Migas Lewandowskiej.

Art. 308 § 2 k.p.k. stanowi:

„W wypadkach nie cierpiących zwłoki, w szczególności wtedy, gdy mogłoby to spowodować zatarcie śladów lub dowodów przestępstwa, można w toku czynności wymienionych w § 1 przesłuchać osobę podejrzaną o popełnienie przestępstwa w charakterze podejrzanego przed wydaniem postanowienia o przedstawieniu zarzutów, jeżeli zachodzą warunki do sporządzenia takiego postanowienia. Przesłuchanie rozpoczyna się od informacji o treści zarzutu.”

Jaki przypadek nie cierpiący zwłoki uzasadniał do przesłuchania syna po 33 godzinach przebywającego na policyjnym dołku. 33 godziny był to wystarczający czas na zebranie dowodów i przedstawienie zarzutów popełnienia przestępstwa zgodnie z art. 313 k.p.k.

Dalsze przepisy art. 308 stanowią:

§3.W wypadku przewidzianym w § 2, prokurator najdalej w ciągu 5 dni od dnia przesłuchania wydaje postanowienie o przedstawieniu zarzutów albo, odmawiając jego wydania, umarza postępowanie w stosunku do osoby przesłuchanej.

§4.Czynności, o których mowa w § 1 i 2, mogą być dokonywane tylko w ciągu 5 dni od dnia pierwszej czynności.

Art.249. §1.Środki zapobiegawcze można stosować w celu zabezpieczenia prawidłowego toku postępowania, a wyjątkowo także w celu zapobiegnięcia popełnieniu przez oskarżonego nowego, ciężkiego przestępstwa; można je stosować tylko wtedy, gdy zebrane dowody wskazują na duże prawdopodobieństwo, że oskarżony popełnił przestępstwo.

§2.W postępowaniu przygotowawczym można stosować środki zapobiegawcze tylko względem osoby, wobec której wydano postanowienie o przedstawieniu zarzutów.

W dniu 25.07.2007r na wniosek asesora prokuratury rejonowej Wojciecha Misiewicza, ówczesna asesor sądu rejonowego Warszawa Praga Północ przekraczając swoje uprawnienia niedopełniając swoich obowiązków dokonała nielegalnego, bezprawnego, pozbawionego legalizmu określonego w art.7 Konstytucji pozbawienia wolności na okres 3 miesięcy o tym wyraźnie mówi art. 249 §2 k.p.k.

O tym mówi również literatura prawnicza:

Karalne jest jedynie bezprawne pozbawienie wolności, co oznacza, że pozbawienie człowieka wolności przez funkcjonariusza publicznego, będące wykonaniem obowiązków i uprawnień służbowych, które jest oparte na prawie i realizowane w sposób zgodny z prawem, nie stanowi przestępstwa (zgodne z prawem zatrzymanie, tymczasowe aresztowanie, umieszczenie w izbie wytrzeźwień czy w zakładzie psychiatrycznym; por. A. Marek, Prawo karne, s. 479-480

Jak widać słychać i czuć warunkiem do zastosowania tymczasowego aresztowania ale również każdego innego środka zapobiegawczego było wydanie postanowienia o przedstawieniu zarzutów i ogłoszeniu go podejrzanemu – art. 249§2 oraz art. 313 k.p.k. w tym zakresie przepisy  nie dopuszczają uznaniowości jakiegokolwiek urzędasa.

Jak już wspominałem takiego postanowienia nie wydano na pewno, aż do 28 listopada 2008r.

 Poniżej kopia pierwszej strony przesłuchania syna na karcie tej widnieje jeszcze kolejny numer w aktach sprawy jako k.50 na przełomie września i grudnia 2007r protokół przenumerowano, ta kart uzyskała numer karty k.57

Na karcie znajdują się również podpisy syna i adwokata.

Trzy kolejne kopie to wykazy dowodów rzeczowych dwa z datą sporządzenia 25.07.2007r., trzeci  świstek papieru z datą rej 2007-11-15 krótko o tych dokumentach

wykaz dowodów rzeczowych k.49 o numerze „0” z datą sporządzenia 25.07.2007r.

dokument wykonał mł. asp. Mirosław Krzęcio ten sam funkcjonariusz, który przeprowadzał czynność przesłuchania syna w charakterze świadka w dniu 24.07.2007r o godz. 14:31, dokument poświadczający nieprawdę, sporządzony w bliżej nie określonym czasie w dokumencie jest jeszcze jedna data 09.08.07, która podważa datę 25.07.2007r, dokument wielokrotnie poprawiany, uzupełniany, ostatni raz nie wcześniej niż około 15 listopada 2007r, (wynika to ze świstka papieru k 187 w aktach sprawy dokument sporządzony niezgodnie z art. 151 § 1 k.p.k., § 51 ust. 7, § 180, § 188  zarządzenia nr 1426 KGP

wykaz dowodów rzeczowych o numerze „00” k.50z datą sporządzenia 25.07.2007r.

dokument sporządziła  sierż. szt. Agnieszka Sułowicz, dokument sporządzony w bliżej nie określonym czasie w dokumencie są trzy daty nawzajem wykluczające się (25.07.2007r, 11.08.2007r., 22.10.07) obecna wersja została sporządzona nie wcześniej niż około 15 listopada 2007r. wynika to z wykazu dowodów rzeczowych k.49,oraz świstka papieru k.187, dokument procesowy poświadczający nieprawdę, sporządzony by ukryć, że doszło do nie rejestrowanego rozpakowania dowodów rzeczowych co wynika z postanowienia o powołaniu biegłego z dnia 31.08.2007r. oraz miało rzekomo poprawić „notowania” wiarygodności k.49 

Świstek papieru bo inaczej nazwać go nie można k.187uznany przez organy

procesowe za dokument wiarygodny, dokument ten został ujęty w wykazie innych dowodów do przeprowadzenia na rozprawie, rzekomy dokument procesowy został sporządzony niezgodnie z art. 148 § 1, art. 150 § 1. Z jedynej daty ujętej jako zarej. 2007-11-15 wynika, że 15 listopada 2007r  113 dni od zatrzymania i stosowania środka zapobiegawczego w postaci tymczasowego aresztowania, po wniosku syna do prowadzącego śledztwo o uchylenie środka zapobiegawczego w postaci tymczasowego aresztowania data wpływu do prokuratury 14.11.2007r, organ procesowy wskazanym dokumentem dokonał poświadczenia nieprawdy i włączył do akt sprawy sfałszowane cztery zdjęcia jako zapis z monitoringu. Wiarygodność wskazanego świstka papieru jest podważona postanowieniem w przedmiocie dowodów rzeczowych z dnia 15 listopada 2007r k.186 w aktach sprawy, dowód rzeczowy ujęty w tym postanowieniu miał być przechowywany w kopercie k.185 w aktach sprawy, ale ten dowód nigdy nie został przekazany do sądu co zostało w późniejszym okresie udowodnione na rozprawie głównej.

Wyprzedzając pewne fakty wskazałem kolejne dokumenty, które również zostaną przedstawione i dlaczego 15 listopada 2007r powstał świstek papieru o numerze k.187 z nazwą dokumentu Drz 3698/07 wskazany numer był numerem dowodu rzeczowego w poz.1 k.49 przed jej fałszerstwem. 

Przepisy prawa określone w Zarządzeniu nr 1426 KGP z dnia 23 grudnia 2004 r. w sprawie metodyki wykonywania czynności dochodzeniowo-śledczych przez służby policyjne wyznaczone do wykrywania przestępstw i ścigania ich sprawców (Dz. Urz. KGP 2005 nr 1 poz. 1) podważają wiarygodność sporządzenia tych trzech dokumentów

§ 187    1. Niezwłocznie po uzyskaniu pierwszego dowodu lub przedmiotu, policjant prowadzący postępowanie sporządza w czterech jednobrzmiących egzemplarzach wykaz dowodów rzeczowych/przedmiotów zabezpieczonych w toku postępowania, zwany dalej "wykazem":

1) nr 1 (oryginał) – włącza się do akt głównych;

2) nr 2 wraz z dowodami lub przedmiotami podlegającymi przechowaniu w magazynie, jeżeli są dostępne – niezwłocznie przekazuje depozytariuszowi, który ewidencjonuje wykaz w księdze dowodów rzeczowych/przedmiotów, załącza go do księgi, a dowody lub przedmioty przyjmuje do magazynu lub zwraca, jeśli mają być przechowywane w innym miejscu;

3) nr 3 – włącza się do akt kontrolnych;

4) nr 4 – wykorzystuje się przy przekazywaniu dowodów do prokuratury lub innego organu albo instytucji.

2. Do wykazu wpisuje się wszystkie dowody i przedmioty, niezależnie od miejsca i sposobu ich przechowywania.

Przypomnę zatrzymanie syna w dniu 24.07.2007r, we wskazanych dokumentach są następujące daty k.49  –25.07.2007r oraz 09.08.07; k.50 – 25.07.2007, 11.08.2007, 22.10.07; k.187 -2007-11-15